Digitale Stad Gedaref (Sudan) bezoekt DSE
Donderdag en vrijdag 4 en 5 oktober bezocht Ahmed mahmoud mohamed eisa Eindhoven. Deze voormalig minister van landbouw van Sudan, is nu voorzitter van GDCO. Gedaref Digital City Organisation.
Donderdag en vrijdag 4 en 5 oktober bezocht Ahmed mahmoud mohamed eisa Eindhoven. Deze voormalig minister van landbouw van Sudan, is nu voorzitter van GDCO. Gedaref Digital City Organisation.
Eerder in de week was hij bij de Internationale conferentie Wereldhabitatdag in Den Haag aanwezig waar hij o.a. Jan Pronk sprak. Eindhoven heeft met o.a. Gedaref een stedenband, nu 22 jaar. Sinds 2005 is DSE hierbij betrokken.
Per trein arriveerde Ahmed in Eindhoven. Ook voor een buitenstaander zeer herkenbaar. Gekleed in traditioneel wit gewaad met een hoofddoek. Het eerste gesprek vond plaats op het hoofdkantoor van Paradigit, vanwaar de afgelopen 3 zendingen gebruikte Eindhovense computers verzendgereed werden gemaakt voor verscheping naar Port Sudan aan de Rode Zee, in Sudan.
Jaap Eken was onze gastheer bij Paradigit. Namens DSE waren aanwezig Wim Hendriksen, Rien Valk en Johan Plateijn. Ahmed Eisa vertelde over de niet overheidsorganisatie GDCO. Speciale aandacht is er voor dove mensen en mensen met een functiebeperking. 60 computers zijn terechtgekomen in 3 dovencentra, waarvan de eerste jl. maart door burgemeester Sakkers geopend is.
De groepen zijn 10-15 personen groot. ICT krijgt van de Sudanese overheid geen prioriteit.
Daarnaast worden er voor 15 USD 3 cursussen gegeven die bij elkaar 22 dagen duren. 5$ is bestemd voor internetkosten, papier en energie, 5$ ontvangt de docent en de overige 5$ gaat naar de school die de lesruimte beschikbaar stelt. Als de school zelf les krijgt ontvangt ze die 5$ niet. Ook vrouwen gaan naar school. Binnen GDCO is er 1 betaalde kracht.
Onderwezen word in het besturingssysteem, Word en internet. Inmiddels zijn 1.500 leerlingen opgeleid. Velen gaan dan later zelf de cursussen geven in een van de 14 trainingcentra
Het doel tussen samenwerking tussen Gedaref en Eindhoven is:
– Het delen van kennis en ervaring.
– Financiële steun.
– Interactie.
Ahmed Eisa heeft ongeveer 300 artikelen gepubliceerd, o.a. in Talking Global. Bij de Sudanese overheid is hij goed bekend. Naast zijn ministerschap is hij ook parlementslid geweest voor zijn streek. Trots vertelt Ahmed over zijn deelname aan 9 conferenties, in India, Kenia, Marokko, Saudië Arabia, Maleisië. GDCO doet mee aan verschillende wedstrijden, weet bij voorbaat al, dat zij geen kans hebben winnaar te worden, maar krijgen wel media aandacht. Ook een uitgangspunt is een beter imago te krijgen voor Sudan.
Gedaref is de eerste digitale stad van Sudan, in oppervlakte het grootste land van Afrika, heeft ook op DSE haar eigen pagina’s.
De eerste cursussen gingen erg langzaam. Wel 6 tot 7 maanden. Ook het Engels in dit Arabisch sprekend land is een groot probleem. Vanaf 12 jaar wordt op school ook Engels geleerd. Nu is de cursus in 21 dagen. Op een Arabisch ingerichte computer.
In de kleine plaatsen worden door GDCO 10 tot 15 computers geplaatst. Ook fax, voip en telefonie is hier aanwezig.
Na de groepsfoto met uiteraard het Paradigit logo op de achtergrond, met het Sudanese geschenk vertrokken we naar de Fontys Hogeschool voor ICT.
Drs. Kees Adriaanse, adjunct-directeur gaf ons uitleg over Fontys en zijn afdeling in het bijzonder. Zelf heeft Kees enige tijd in Afrika gewoond. Ook was Miranda Valkenburg aanwezig, die vorig jaar al kennis gemaakt had met Ahmed.
Onlangs zijn er 100 computers afgeleverd bij de universiteit van Gedaref. Eerder hadden zij al 20 stuks ontvangen. Deze maand start de bachelor opleiding Computer Sciences met 200 studenten, die vanaf punt nul beginnen.
Fontys Hogeschool ICT heeft een 4 jaar durende bachelor opleiding informatica. Daarnaast kent men de (dure) private master opleiding. Fontys (in Zuid Nederland) kent 35 opleidingsinstituten met 30.000 studenten.
Met Fontys werd gesproken over een mogelijk uitwisselingsprogramma met Gedaref of andere hulp bij het opzetten van de opleiding.
Andere activiteiten van GDCO is het leveren van 15 computers voor het opslaan van medische gegevens in het ziekenhuis. En het opslaan van gegevens over 1200 boeren. (locaties gronden, problemen e.d.)
In reactie op het verhaal van Ahmed, dat hij op wisselende plaatsen tijdelijk computers wil plaatsen reageerde Kees Adriaanse, dat Fontys ervaring heeft met andere landen met het gebruik van computers in zeecontainers.
Vervolgens werden we rondgeleid door het immense gebouw. Ja hier een echte mannenwereld. Vier verschillende ICT stromingen vinden hier aan de Rachelsmolen plaats. Meestal in kleine groepjes, bijna iedereen met haar eigen laptop. Ahmed hoorde dat desktop pc’s gaan vetrekken en rook zijn kans schoon. Echter zijn de HP-pc-s van een leasemaatschappij en daar heeft Fontys geen zeggenschap met wat er met deze apparatuur gaat gebeuren.
De rondleiding gaf wel geheel nieuwe inzichten bij Ahmed over hoe de opleiding in Gedaref ingericht moet worden.
Rond 1 uur kwamen we op het Stadhuis voor de lunch. Namens DSE kwam ook Han Matla aanschuiven. Bij de gemeente Eindhoven werden we door mw. Agnes Ovington welkom geheten. Later vertrok de DSE delegatie en werden er gesprekken tussen Ahmed en de gemeente gevoerd.
’s Avonds genoten we van een maaltijd, hoorden van de gewoontes en gebruiken in Sudan en werd speciaal voor Frank Witteveen van de ICT-winkel in Woensel West, Han Matla en Ron van den Dungen van DSE de PowerPoint presentatie van Ahmed getoond.
Even na half tien vertrok Ahmed naar Vught. Eerder had hij een Soedanees in Eindhoven ontmoet en deze stelde het zeer op prijs om bij hem in Eindhoven te blijven overnachten. Ahmed had echter al eerder een slaapplaats in Vught gevonden. . Ook vertelde Ahmed dat hij tijdens zijn verblijf in Amerika in het telefoonboek gezocht heeft naar de typische Sudanese familienamen en hen vervolgens opbelde voor een mogelijke slaapplaats. Ja zo gaat dat daar in Sudan. Zelf kan Ahmed bij hem thuis 20 gasten huisvesten. Een buslading chinezen kwam zelfs overnachten. Ja de gast betaalt dan niets. Een prangende vraag bleef open. Waarom hebben wij hier gescheiden mannen- en vrouwen toiletten?
Agnes kent in Sudan ook zelfs woonhuizen, waar dit het geval is. Het vrouwentoilet is dan in het deel van het huis waar zij verblijven. Het mannentoilet is vaak in het openbare deel van het huis waar gasten worden ontvangen. Dit zijn dan ook meestal mannen. Ze mag dan naar het vrouwendeel van het huis!