2019: 745 nieuwe Eindhovenaren

Vanmiddag was ik te gast op een bijeenkomst in de IGLUU-accommodatie. Dat zegt u waarschijnlijk niets, maar als ik De Lichttoren noem dan weet u het gelijk. Een zaal met een rijke internationale historie. Onder andere de internationaal opererende afdeling Marketing Services van Philips Licht vond in deze hoek van het gebouw haar thuis. Vandaag was er niet alleen licht, maar ook donker… en van allerlei schakeringen er tussenin. De gemeente Eindhoven organiseerde er de jaarlijkse naturalisatiebijeenkomst. Het stadhuis wordt immers verbouwd.

‘U bent welkom!’
In eerste instantie werden de genodigden, waarvan er ongeveer 300 daadwerkelijk aanwezig waren, welkom geheten met een bakske koffie en/of thee. Ook werd er een groepsfoto gekiekt. Burgemeester Joritsma prees in zijn toespraak zijn stad Eindhoven als inclusieve en multiculturele stad. Een stad van technologie en mogelijkheden, maar ook een stad die de nieuwe Eindhovenaren keihard nodig heeft. ‘U bent welkom!’, verzekerde hij het publiek en ja, dat gebeurde net als de gehele redevoering in het Nederlands. Deze club nieuwelingen heeft namelijk hard gewerkt om zich het Nederlands eigen te maken.

‘Oliebollen!’
Waarom laten sommige mensen zich naturaliseren tot Nederlander? Het is een goede vraag. Voor de hand liggend zijn antwoorden als: ‘Omdat ik moest vluchten uit mijn eigen land.’ Maar sommige mensen woonden al een tijdje in Nederland, bijvoorbeeld met een paspoort uit het Verenigd Koninkrijk (maar liefst 47 nieuwe Eindhovenaren hadden oorspronkelijk de Britse nationaliteit!). Dan blijkt dat bijvoorbeeld de oliebollen en de hoge organisatiegraad in Nederland van doorslaggevende betekenis zijn. Boven al is Nederland een veilig land, iets wat veel oorspronkelijke Nederlanders zich niet altijd even goed realiseren.

‘Hoeze nieuwe Eindhovenaren?’
De kritische lezer denkt misschien dat het toch niet zo zeer gaat om het Eindhovense kararkter, maar dat moet ik tegenspreken. Na de toespraak van de geketende burgervader, althans hij had zijn ambtsketting om, hield de gastvrouw van deze middag de groep een aantal vragen voor waarop de aanwezigen het antwoord moesten geven door het omhoog houden van een rode of groene kaart. Hier volgen een aantal vragen:

“Wanneer kreeg Eindhoven stadsrechten?”
“Wanneer werden de omliggende dorpen samengevoegd met Eindhoven?”
“Werd PSV vaker of minder vaak landskampioen dan 25 keer?”
“Hoe heet Eindhoven met Carnaval?”
“Welke rivier stroomt er door EIndhoven, de Maas of de Dommel?”
“Hoeveel mensen telt de EIndhovense gemeenteraad?”

Dat is geen kattenpis en toch waren er best een aantal nieuwelingen die het verdomd goed wisten.

Een boek van Linde ten Broek
Tijdens de bijeenkomst droeg Linde ten Broek een gedicht voor van eigen hand. Zeker zo mooi was de introductie die zij zelf vooraf liet gaan aan haar voordracht. Ze gaf aan hoe ze het afgelopen jaar in gesprek was geweest met 9 van de nieuwelingen. Over hun beweegredenen, over hun ervaringen, over hun ambities en wat ze hoopten te vinden. Daar was Linde ten Broek aardig van onder de indruk en ze gaf blijk van de overtuiging dat Eindhoven daar veel aan kon hebben. Ze sloot haar gedicht dan ook af met ‘Share the Vibe!’, iets wat ik doorgaans met enige scepsis aanhoor of lees maar uit de mond van mevrouw Ten Broek oprechter klonk dan ooit.

Haar publiek was welkom in deze stad en van harte ook. Bij het naar buiten gaan kregen alle bezoekers niet alleen een boekje mee met daarin de 9 opgetekende verhalen maar ook de foto van alle aanwezigen met één van de meest invloedrijke nieuwe Eindhovenaren van de afgelopen jaren: burgemeester Joritsma.

Goei volk
Misschien was wel het leukste van de avond om te zien hoe mannen, vrouwen en kinderen van buiten er eigenlijk al verdomd Eindhovens uitzagen. Een paar jongedames met een vibe-logo op hun shirt stonden mij in keurig Nederlands te woord. Het bleken stagiaires van de afdeling Burgerzaken van ‘de Geminte’. Deze kinderen of kleinkinderen van mensen die ook ooit als nieuwe Eindhovenaren waren gestart lieten onbedoeld zien dat Jorritsma gelijk heeft: de stad en de nieuwelingen kunnen elkaar heel goed gebruiken.