28 maart 1919, Mijn vaders verjaardag Of: Een kleine geschiedenisles

Ik ben nu veertien jaar.
Een jongen nog,
Maar vroeg uit mijn bed.
Ik moet op tijd komen
Op ’t fabriek waar ik werk,
Al sinds mijn elfde jaar.

Ons moeder is al op
En zet het brood al klaar.
Mijn broers en mijn zussen,
Die jonger zijn dan ik,
Heeft zij ook al wakker gemaakt.

Onze vader is al aan de gang
In de stal hiernaast
Bij de koeien.
Hoor ze aan hun kettingen rammelen.
Ze krijgen voer en
Moeten gemolken worden.
Ons moeder helpt dadelijk mee.

Wat zal ik worden?
‘t Is moeilijk te zeggen.
Ik moet op ’t sigarenfabriek
Hard werken; het is stukwerk.
Hoe meer blad ik rol,
Hoe meer ik verdien.
Maar veel is het niet.

Ik kon op de lagere school
Goed leren,
Maar geld voor een volgende school
Was er niet.
Als ik wat groter ben,
Ga ik wel wat bijleren,
Een cursus volgen,
Als het kan.

Wat ik ook mooi vind
Zijn liedjes en gedichten.
Die ga ik binnenkort misschien
Opschrijven In een schrift.

Mijn broers en zusters zijn nog klein,
Behalve onze Jan (1906),
Die werkt al, net als ik,
Maar hij wordt metselaar.

Onzen Thé (1918) is nog geen jaar,
Die moet nog leren lopen
En zich niet aan de kachel te branden.

Een paar moeten naar de school,
Onzen Harrie (1909) en onze Sjef (1913)
Naar de jongensschool,
Die hebben meesters.

Ons Drika (1915) naar de bewaarschool
Ons Marie (1911) naar de meisjesschool,
Ons Anna (1907) naar de huishoudschool,
Allemaal bij de nonnen.

Het is voorjaar;
Onze vader gaat straks ploegen,
In de Beend en in Den Hoek.
Ons moeder brood bakken;
Ze hebben altijd honger,
Die kinderen van haar.

Straks ben ik achttien jaar,
Hoe zal het dán zijn?