Cultuur, wat kost dat? En wie betaalt dat?
De 225.000 Eindhovenaren betalen 4,3 miljoen euro subsidie aan het Muziekgebouw, nog afgezien van het tekort van 6 ton per jaar. Dat is pakweg 20 euro per Eindhovenaar. Voor het Parktheater leggen de Eindhovenaren elk jaar 3 miljoen aan subsidie bij elkaar. Dat is pakweg 13 euro per Eindhovenaar. (Bron 1).
Al jaren zijn wij trouwe bezoekers van het Muziekgebouw en het Parktheater in Eindhoven. De laatse 12 jaar doen wij dat als inwoners van Waalre.
Ik voel me wat ongemakkelijk bij deze gang van zaken: wij laten als Waalrenaren de Eindhovenaren opdraaien voor een deel van de kosten van ons avondje uit. Dat is niet eerlijk.
Het idee om de buurgemeentes dan maar geld te laten storten op de rekening van de gemeente Eindhoven staat me tegen, gezien de vreemde manier waarop de gemeente Eindhoven met zijn geld omspringt. Ik mis het vertrouwen dat het dan wel goed zal gaan. Het Muziekgebouw is immers in de problemen gekomen door financiele beslissingen van de gemeente Eindhoven tijdens de bouw en moet daar nu voor op de blaren zitten. En dat is niet het enige lastige dossier.
Dus zullen de gebruikers van de Eindhovense voorzieningen die niet meebetalen aan de Eindhovense subsidie maar zelf moeten afrekenen. Dat zou kunnen door een verplichte opslag op de kaartverkoop, maar sympatieker is om dat vrijwillig te laten betalen. Een publiciteitscampagne om de bezoekers van buiten de stadsgrenzen bewust te maken van de problematiek zou wel eens kunnen helpen.
Het Muziekgebouw biedt jaarlijks 280 concerten aan (bron 2). Dus ik gok dat het Muziekgebouw ongeveer 100.000 kaartjes per jaar verkoopt. Het Parktheater verkoopt ongeveer 300.000 kaartjes per jaar. (bron 3)
Dus dat zou betekenen dat de niet-Eindhovenaren een “opslag” van 45 euro per kaartje voor het Muziekgebouw en 10 euro per kaartje voor het Parktheater moeten meebrengen boven de normale prijs om de onbalans te herstellen.
Stel dat 20% van de bezoekers van buiten de gemeente komt, en iedereen betaalt wat hij eigenlijk zou moeten betalen, dan helpt dat het Muziekgebouw met 900.000 euro en het Parktheater 600.000 euro. Dat is de moeite waard.
Het verdient aanbeveling om ook dure voorzieningen als de ijsbaan, het zwembad, het voetbal, de Effenaar en Plaza Futura eens op deze manier door te rekenen.
Bronnen:
1. https://eindhoven.raadsinformatie.nl/document/4759102/1/Bijlage_2__Subsidieregeling_Cultuur_Totaal_2015_lijst_instellingen)
2. https://www.muziekgebouweindhoven.nl/over_ons/
3. https://www.parktheater.nl/informatie/Over_Parktheater_Eindhoven/
Hallo Wim,
Dank voor je stuk. De gemeente Eindhoven zal dit liever niet doen. In de oude situatie, toen de ijsbaan nog geëxploiteerd werd door de gemeente, is eens een vergelijking gemaakt tussen de hoeveelheid subsidie die per recreatiebezoeker bij de ijsbaan moest en hetzelfde inzake een bezoeker aan het Van Abbe. Voor elke betalende Van Abbe-bezoeker gold dat de gemeente het achtvoudige subsidieerde t.o.v. een recreatieve schaatser. Nu draagt de gemeente nog steeds een deel van de kosten, maar het exploitatierisico ligt bij een commerciële partij.
Wat ik wil zeggen is dat men liever niet de transparantie opzoekt waar het dit soort zaken betreft. Het Muziekgebouw is daarvan misschien wel het beste voorbeeld. Ik denk dat er eerst openheid moet zijn om daarna de juiste stappen te kunnen zetten. Als het op cultuur aankomt kun je het toch niet voor iedereen goed doen.
Het zou mij ook benieuwen hoe groot het percentage bezoekers van buiten Eindhoven is. Die cijfers zullen ook nog wel ergens bekend zijn maar ook daarvoor geldt dat de openheid waarschijnlijk ontbreekt. Bij de kunstijsbaan werd overigens ook doodleuk met de bezoekersaantallen gesjoemeld. In eerste instantie waren er heel weinig bezoekers geteld, want dat maakte een sluiting aannemelijk. Toen de ijsbaan toch open moest blijven maar uitbesteed zou gaan worden, bleken de bezoekersaantallen in de uitbestedingsdocumentatie ineens beduidend hoger te liggen.
Jouw benadering, vermits de basisgegevens kloppen, kan mooi zicht bieden op de kosten en mogelijkerwijze bruikbaar zijn om prioriteiten te stellen. Eén probleem ligt op de loer: je maakt cultuur tot een economisch vraagstuk. En ik denk dat we ervoor moeten waken om enkel te schakelen op rendement. Daar is cultuur in ieder geval te waardevol voor.
Groeten,
Bob