De dag van…

12 mei is het de dag van de verpleging. Tenminste, mijn vriendin en ik noemen deze dag nog steeds zo. Sinds enkele jaren is er discussie over de naam, sommige noemen het de dag van de zorg, want waarom alleen verpleegkundigen een eigen dag geven? Er werken zoveel mensen in verschillende disciplines dat het ondoenlijk is om hier een eigen dag voor in het leven te roepen, terwijl misschien wel alle werkenden in de zorg best een keer per jaar wat extra aandacht mogen hebben.
Sinds Corona ontbrak het verpleegkundigen niet aan belangstelling voor hun inzet. In het begin heel veel positieve reacties en dankbaarheid, het leek wel iedere dag 12 mei!

Dankbaarheid kan op verschillende manieren tot uiting komen. Een financiële vergoeding is eigenlijk een vrij makkelijke manier. Dat vond de Haagse politiek ook. Wel moest er flink over gebakkeleid worden: wie krijgen er nu wel/niet iets en hoeveel dan.

De eventuele eensgezindheid onder zorgmedewerkers staat onder druk! Juist op 12 mei maakte Hugo de Jong bekend dat iedereen in de zorg een bonus ontvangt, geen beloofde €500, maar tussen de €200 en €240 omdat verschillende medewerkers in de zorg ook iets extra’s verdienen. Niet iedere zorgmedewerker is hier blij mee. De oppositie in de tweede kamer wilde graag meer geld beschikbaar stellen, maar dat wilde mevrouw van Ark dan weer niet.

Als je het woord zorgbonus googelt kom je al gauw in een doolhof terecht. Welke beroepen in de zorg wel/niet. Hoe een zorgbonus aan te vragen (de handleiding voor PGB houders telt 5 pagina’s), tot welk salarisniveau gaat de bonus? Etc.

Kortom, een mooi initiatief om mensen in de zorg extra te belonen voor hun inzet draait uit op een hoop gedoe, bureaucratie en voor sommige saggerijn. Erg jammer dat het dan weer op zo’n manier moet.