De enige goede systeembeheerder is een paranoïde systeembeheerder

“Te. Laat.” Het is mijn stellige overtuiging dat het al enige decennia te laat is om je nog veel zorgen te maken over digitale privacy. Die heb je gewoon niet.

Ik werk zelf het liefste op Linux maar daar ga ik eigenlijk altijd vanuit dat het zo lek als een mandje is. Ik gooi wat poorten dicht, dat is het, verder heeft iedereen die dat echt wil de mogelijkheid op mijn machine te komen door de software die ik draai te patchen.

Nu zit weer ik weer op MacOS en speel regelmatig een spelletje. Eigenlijk ga ik ervan uit dat beide ergens ook een vorm van spyware zijn. Zo is er bijvoorbeeld EU wetgeving dat mijn spelletje niet op mijn systeem mag rondkijken, maar ja, Amerikaanse bedrijven en die moeten weer aan Amerikaanse antiterrorisme wetten voldoen.

Als de CIA de makers van MacOS of het spelletje opdracht geeft om een achterdeurtje aan te brengen dan moeten ze dat doen en mogen ze dat niet aan iemand vertellen.

Zelfs Fedora, mijn Linux distributie, is Amerikaans bedrijf en Linus Torvalds tegenwoordig een Amerikaans staatsburger, dus kunnen beide ook de opdracht krijgen om maar een buffer overrun door te laten.

Dan heb je nog dit, Feestboek, Twitter, WhatsApp, Android, en de verschillende webwinkels die daaraan gekoppeld zijn. Allemaal waarschijnlijk zo lek als een mandje of eenvoudig lek te schieten.

Daarmee zeg ik niet dat dat nu allemaal al gebeurt, maar de mogelijkheid is er gewoon. En als je kijkt hoeveel geld er in cyber wordt gestopt dan is het aannemelijk dat in ieder geval de plannen voor achterdeurtjes overal klaar liggen, want het is slechts een investering van twee dagen en je kunt overal in. Heel wat makkelijker dan vijftig jaar en miljarden besteden aan onderzoek.

En daarmee wordt cyber gewoon een grijs gebied. Een patch komt er wanneer het noodzakelijk wordt geacht en je wordt bespioneerd als je de aandacht trekt.

Ik vind het gewoon te laat om je nog heel veel zorgen te maken.