De gemeentelijke ezel en dezelfde steen
Er zijn verkeerssituaties die door de Gemeente Eindhoven anders worden ingeschat dan dat je vanuit de praktijk zou verwachten. Op bepaalde plekken weet je als regelmatige passant dat het een kwestie van tijd is voordat het misgaat. Want je weet dát het misgaat, al weet je niet wanneer. Het is alleen de vraag hoe vaak het fout moet gaan voordat de gemeente weggebruikers beschermt tegen menselijke fouten.
Van Abbe-fietspad
In de recente geschiedenis hebben de verkeersexperts van of namens de gemeente de kruising teruggeoptimaliseeerd. De geschrapte verkeerslichten kwamen terug nadat meer dan eens mensenlevens in gevaar waren gebracht en het één keer helaas helemaal mis ging. Op papier en in theorie was het snelle fietspad met voorrang een superplan, maar die verdraaide mensen maken fouten of vergissen zich. Inmiddels branden er weer gekleurde lampjes…
PSV-kruising
Hoe vaak het (bijna) misgaat vanwege een voorrangsstrook voor doorstomende stadsbussen weet ik niet, maar ik kan uit mijn geheugen al een keer of vier peuteren. Niet zo moeilijk ook, want de heren en dames busbestuurders melden het subiet als er weer iemand ongeoorloofd de baan doorkruist. De stuurwielers van Bravo kunnen je op voorhand aangeven welke medeweggebruikers wéér niet begrijpen hoe het zit op de kruising. Ik zou zeggen: vooral niets aan doen!
Karel de Grotelaan / Anna van Engelandstraat
Vandaag kregen de waarzeggers opnieuw gelijk; bingo op het punt waar de Anna van Engelandstraat uitkomt op Karel de Grotelaan. Het is daar waar ‘het Belastingkantoor’ het begin van de Karel de Grotelaan markeert. Dit keer betrof het een onbedoelde ontmoeting tussen twee auto’s. getuige het artikel ‘Ravage na botsing tussen 2 auto’s op Karel de Grotelaan in Eindhoven’ van Anita Vliegenberg op ED.nl. Voor velen slechts een beschrijving van een ongelukje, maar het is niet het eerste ongelukje en vast ook niet het laatste. Het is een punt waar een paar jaar geleden een meisje gewond raakte, zoals dezelfde Anita Vliegenberg in de krant vermeldde: Meisje gewond na aanrijding door auto. (ed.nl, 17 november 2017). Wie de linkjes opent ziet het fotowerk van Bert Jansen en die beelden liegen niet: gelijksoortige ongelukken, zelfde plek. In 2013 was het ook raak, een motorrijder werd over het hoofd gezien door een automobilist die uit de Anna van Engelandstraat kwam:. Ongeluk met motorrijder op Karel de Grotelaan in Eindhoven (ED.nl, 18 mei 2013).
Verder alles goed Bob?
Misschien vraag je je af waarom ik dit punt hier zo nadrukkelijk benoem. Ik kom er meerdere keren per week langs en dat al ongeveer 45 jaar, De kruising maakte zelfs deel uit van mijn fietsexamen in de ouderwetse 5de klas. Toentertijd was de situatie anders dan nu, maar in ieder geval ook zonder verkeerslichten. Dat veranderde, naar ik mij herinner, in de loop van de jaren tachtig. De aanleiding was een ongeval met dodelijke afloop. Het noopte de gemeentelijke wegbeheerder destijds tot het plaatsen van verkeerslichten.
Omstreeks 2010 werd de Mecklenburgstraat/Karel de Grotelaan ‘gemoderniseerd’. In de praktijk kwam het erop neer dat er parkeerplaatsen kwamen waar het verkeer voorheen vrij zicht had. Daarnaast had de calculator het gewonnen van de geschiedenis: geen verkeerslichten was goedkoper. Tot op de dag van vandaag is dat een onbegrijpelijke keuze. Het is wachten op het moment dat het wél opnieuw goed mis gaat. Het gaat mij nu niet om degene die het leven laat noch om de weggebruiker die levenslang gebukt zal gaan onder een schuldgevoel door één simpele vergissing. De echte rekening zou gepresenteerd moeten worden aan de verkeersplanners van de slimste regio van dit universum. Ook in mijn commentaren op het het ‘Van Abbefietspad’ heb ik mij afgevraagd of ik er wel goed aan deed mijn zorg te uiten. Helaas bleek ik ‘de mensch’ toch beter in te schatten dan enkele verkeerskenners en fiets-o-fielen.
Ik hoop ook nu dat ik ongelijk krijg maar ‘je vergissen’, ook in het verkeer, is menselijk. Op sommige Eindhovense plekjes is die kans té groot. En als dan ook nog eens de snelheden te hoog zijn (en 50 km/u ís op dit punt te hard), dan valt de straatprijs vanzelf een keertje. Je bent gewaarschuwd!
Goed dat je andermaal je zorg uit, Bob, net als bij het “Van Abbefietspad”. Daar moest het eerst goed misgaan voordat de voorspelde misvatting teruggedraaid werd. Waarom leren we daar niet van?
Steeds bij dit soort situaties vraag ik me af hoe verantwoordelijke wethouders en ambtenaren dag in dag uit rustig kunnen gaan slapen. En zich pas wakker laten maken door de Bobs van deze wereld als het te laat is. Weer te laat is. Inderdaad, de gemeentelijke ezel en dezelfde steen.
Om een verklaring te vinden kom ik op twee indicaties. De afstand tussen de alerte bewoners en de gemeentelijke verantwoordelijken is te groot geworden en te veel verantwoordelijken wonen niet in Eindhoven, maar ergens buiten. Met gezin, geintegreerd in een andere gemeenschap dan die waar zij hun brood verdienen. Soms zitten “ze” daar zelfs in de gemeenteraad. En zijn daar heel alert.
Als je de verantwoordelijken op deze indicaties wijst roep je verontwaardiging over je af. De “mensch” is toch vrij? En de individuele verantwoordelijkheid dan, hoe is het daarmee?
Peer