Een Eindhovenaar in Frankrijk!
De volgende bijdrage heeft niets met Eindhoven te maken, of het moet zijn dat de schrijver een Eindhovenaar is.
Als je het hele jaar door alsmaar het Eindhovense weer aan het volgen bent dan heb je op een gegeven moment behoefte aan vakantie.
Ik ben dus begin juni naar Frankrijk (Provence) gegaan om daar uit te rusten en het locale weer daar eens te bekijken.
Toen we aankwamen was het “slecht weer” , d.w.z de locale Fransen vonden het slecht weer. De temperatuur was ongeveer 25 graden en in de nacht viel er een flinke onweersbui. De volgende dag was het weer (in Franse ogen) iets beter. Het werd 28 graden en in de nacht weer een forse onweersbui.
De derde dag was het weer omgeslagen. De lucht was alleen maar blauw, er was geen wolkje te zien. De temperatuur liep op tot 33 graden. Alle volgende dagen bleef dat zo.
De hoogste temperatuur die ik heb gemeten was 36,9 ⁰C in de schaduw. Op zo’n dag doe je niets meer en lig je op “apegapen”.
Toen we op 1 juli weer naar huis gingen was het weer nog steeds hetzelfde. Zon, zon, zon, zon en altijd tussen 30 en 34 graden.
In die warme dagen heb ik een natuurlijk proces zich zien voltrekken waar ik tot nog toe geen weet van had.
Ik heb voor de groep “Frankrijkgangers” op faceboek hiervan een klein verslagje gedaan en gezien dat heel veel mensen dat net als ik interessant vinden.
Daarom wil ik dat hier op DSE ook laten zien en hoop dat onder deze lezers ook natuurmensen zijn die een dergelijk proces kunnen waarderen.
Verslag:
Wie in de zomer wel eens in de Provence (Z.Frankrijk) komt kent het altijd aanwezige geluid van de cigales.
Ik heb altijd gedacht dat het de krekels waren die dit enorme kabaal veroorzaakten maar dat is niet waar het is een ander insect nl. de Cigale en die hebben niets met krekels te maken.
Toen we dit jaar in de Provence aankwamen was het doodstil. Dat kwam omdat de Provence een nat en relatief koud voorjaar heeft gehad. De natuur was daardoor een beetje van streek.
Na een paar dagen van stilte begon het kabaal van de cigales alsnog. Kenners ter plekke vertelden me dat het
3 achtereenvolgende dagen met temperaturen boven de 30 graden en veel zon moet zijn geweest voordat de cigales actief worden.
Cigale.
De cigales komen uit eitjes die vrouwtje-cigaal op bladeren in de bomen hebben gelegd. Nadat de eitjes zijn uitgekomen blijkt de baby-cigaal een insectje te zijn die al een beetje op een echte grote cigaal lijkt. Deze vorm wordt Nymph genoemd. De nimphen kruipen (of vallen) uit de boom en kruipen in de grond. Daar blijven ze 3 of zelfs 4 jaar zitten om het stadium van volwassenheid te bereiken. Dan is het wachten op die ene zomerse dag waarop ze tevoorschijn mogen komen. De cigales kruipen uit de grond en via de stam omhoog in de boom. Ze zien er dan uit als een soort van wandelende pop. Het zijn cocons waar de pootjes van de cigale al gedeeltelijk uitsteken zodat ze kunnen klimmen en kruipen. Na een paar meter omhoog geklommen te hebben gaan de cigales zich uit de cocon wurmen.
Cigale wurmt zich uit zijn cocon.
Dat is een heel moeizaam proces en het bekijken meer dan waard. Nadat de cigale zich van de cocon heeft bevrijd gaat het beestje in de zon zitten om zijn vleugels te laten drogen en om zelf een mooi kleurtje te krijgen.
Cigale met de resten van zijn cocon.
Dit kan wel enkele uren duren.
Is de cigale droog en “op kleur” dan vliegt hij of zij weg naar een andere boom om daar deel te nemen aan het jaarlijkse concert van het cigales-orkest. Ze zullen tot laat in de zomer hun geluid laten horen en volgend jaar start het proces opnieuw.
Een mooie ervaring om dit een keer van dichtbij mee te maken.
Gerrit