Een hutje in de Ardennen
Soms zou ik willen dat ik er geboren en getogen was: in de Ardennen. Glooiende heuvels, beekjes die door het dal meanderen en in mijn neus de geuren van een bos dat er driftig op los longt. De Ardennen zijn prachtig en ook voor taalliefhebbers de moeite waard: Frans, Duits en Luxemburgs wordt er naast elkaar gebruikt. Zelfs met Nederlands kom je op sommige plekjes nog vooruit.
Oude realiteit
Vlakbij Sankt Vith woonden een oom en tante van me. Oorspronkelijk kwamen zij uit Stein, zeg maar gerust letterlijk onder de rook van DSM. Mijn opa kweekte in datzelfde Stein op zijn oude dag rozen in de tuin. Ze hadden tot de verkoop van hun drogisterij / kantoorboekhandel nooit een tuin gehad. Dat rozenkweken ging goed totdat één keer in de paar maanden de wind verkeerd stond. Dan verwelkte de kleurenpracht terwijl je ernaar stond te kijken. Tegenwoordig haast niet meer voor te stellen, maar toen eenvoudigweg een realiteit.
Uit Eindhoven
Het is daarom dat ik bij het passeren van Chemelot / DSM cynisch een oude reclame citeer: ‘Limburg, je zal er maar wonen’. En toch heeft de reclame gelijk, want er gaat maar weinig boven Zuid-Limburg wat mij betreft. Alhoewel, voor mij gaat Eindhoven boven het ‘Zalige Zuyden’, of het nu Limburg is of een willekeurige Ardèn. Dat heeft te maken met mijn voorliefde voor onze stad, waarschijnlijk ontstaan doordat ik er opgroeide. Amper een kwartiertje wandelen van het stadshart(je), vlakbij het Trudoplein.
Eindhoven uit
Het maakt ook dat het in mijn ziel snijdt wanneer ik op de Facebookpagina van het Eindhovens Dagblad lees dat de ene betrokken Eindhovenaar de andere de stad uit wenst. Het gebeurde laatst bij het eerste bericht over de nieuwe plannen voor de Heuvel. De reacties druppelden binnen en er ontstond een kleine discussie tussen een voor en een tegenstander. Uiteindelijk kreeg de tegenstander een welgemeend verhuisadvies richting de Ardennen. Het gevoel dat zo’n opmerking bij mij oproept is te vergelijken met het sentiment na een totaal verregende kampeervakantie met jonge kinderen in Bouillon. Regen is een andere eigenschap die de Ardennen vaak kenmerkt…
Twee werelden of misschien wel meer
In de discussie rondom de doorontwikkeling van onze stad wordt tot in het Eindhovens Dagblad beweerd dat leeftijd de voorkeur zou bepalen voor de woon- en stadswensen. Maar dat is in mijn optiek maar één factor. In willekeurige volgorde tellen wegen ook de volgende kenmerken mee: smaak, inkomenspositie, geslacht, opleidingsniveau, aard van de opleiding (meer technisch / meer sociaal) en dat wat de Eindhovense of Eindhovenaar in kwestie al van de wereld heeft gezien.
Globetrotter of huismus
De Ardennen-reisadviseur die ik hierboven noemde heeft wellicht de halve wereld al met eigen ogen gezien of steden bezocht die anderen alleen van televisie of tinternet kennen. Dan is het op z’n zachtst gezegd niet raar dat je vindt dat Eindhoven ‘volwassen’ moet worden. Ik was zelf al onder de indruk van La Defense en de Eiffeltoren in Parijs, maar als je aan de voet van de Burj Khalifa hebt gestaan krijg je nóg een ander referentiekader.
Maar dat maakt allemaal nog niet dat je een mede-eigenaar van de stad Eindhoven maar weg moet wensen.
++++
Naschrift: elders werd gesuggereerd dat een snor -of lipbegroeiing in het algemeen- ook te relateren is aan standpunten inzake stadsontwikkeling. Daarover heb ik op het alwetende web (nog) niets kunnen terugvinden.
Mooi geschreven, Bob! Ben het met je eens dat we wel open en respectvol met elkaar als Eindhovenaren moeten blijven omgaan. Een andere mening hebben is prima en houdt ons scherp. Maar andersdenkenden de stad uit willen hebben, lijkt me geen goede grondhouding om er samen iets van te kunnen maken. Op naar de worstenbroodjes! 😉