Een jubilaris aan de Antoon Coolenlaan!

Er is veel om te doen geweest om het kunstijs in Eindhoven. Het zou een versleten accommodatie zijn, het koelmiddel zou een terroristische aanslag mogelijk kunnen maken (echt waar, het is beweerd!) en er is zelfs een wethouder geweest die stelde dat Eindhoven nou eenmaal een langere traditie had met ‘urban sports’. Al dat spookte niet alleen bij mij door het hoofd toen ik bij De Witte Dame aan de Antoon Coolenlaan aankwam.

IJssportcentrum Eindhoven 50 jaar jong

Lange baan
Op dinsdagavond wordt er volop recreatief geschaatst. Zo ook gisterenavond. Zowel op de 400 meter-baan als in de ijshockeyhal is het er gelukkig lekker druk. Groepen norenschaatsenrijders komen uit de regio naar Eindhoven om er even een halve marathon af te leggen. Er zijn erbij die tegen de 80 lopen, of schaatsen zo u wil.

Schaatsbenodigdheden
In de ijsbaan zit een sportwinkel. En wie ooit in de ijsbaan was kent die winkel, want die zit er ook al vijftig jaar. Elke minuut dat de ijsbaan open is voor recreatief schaatsen is de winkel ook geopend, óók op momenten wanneer het een keertje minder druk is. Dat is zo bedongen door de gemeente toen ze een sportwinkelier zochten om schaatsen te verhuren. In dat winkeltje was ook gisteren weer de huidige eigenaar Rob (derde generatie, jawel!) te vinden, althans na 18.00 uur, want voor die tijd moet er gewinkelierd worden in de oorspronkelijke sportwinkel aan de Strijpsestraat.

Aangepaste aankleding
Om het feestgevoel ook in de schaatsshop te accentueren had het personeel, samen met Rob’s zoon Ryan, de winkel extra versierd. Het was bijna gênant om te zien dat de ijsbaan zelf van binnen niet echt was ‘opgeleukt’. In de winkel hing zelfs een slinger met vlaggetjes waarop zo’n ’50’-snelheidsbordje was afgebeeld.

De verbaasde recreant
Zo rond half acht gisterenavond stapte een recreatieve norenschaatser de winkel binnen met een aantal vragen. Eén ervan bleek te gaan over de verbazing die ook ik in mijn stuk al liet doorschemeren:

“50 jaar al, toch?”

“Jazeker, en nog steeds alive and kicking!”

“Wel leuk dat men er aandacht aan besteedt…”

“Zeker!”

“Ik denk dat ik toch al een goeie 42 jaar regelmatig kom schaatsen, Rob…”

“Ja, we kennen elkaar al lang. Ik vind wel dat mijn jongens een beetje zijn doorgeslagen overigens.”

“Ik zie het ja, jij moest zelfs een das om of is dat toch vrijwillig?”

“Nou ja, ik werk er op zich graag aan mee…”

“Leuk hoor, kun je ze voor me slijpen?”

“Geen probleem, morgenmiddag liggen uw schaatsen weer klaar.”

“Dankjewel Rob, tot morgen…”

“Tot morgen, overigens morgen is de ijsbaan wel nog jarig…

“…maar ikke niet.”

SportAward 2020
En zo bleek dit jaar dus nóg een sportaward te kennen. Zonder 8 schermen, zonder lichtshow, zonder Toine van Peperstraten maar gewoon een stel leuke gasten en een jarige job die elkaar vaak al decennia kennen. Maar liefst drie flessen fris, twee praattafels en de onvermijdelijke bakjes met chips deden de rest…

…sport verbindt!