Film de Dirigent
We hadden nog iets te vieren wat al veel te lang uitgesteld was. Vandaar onze gang naar het Natlab in de kastanjelaan waar de film de Dirigent draaide. Het plan was om dat fietsend te doen maar helaas die gezonde lichaamsbeweging werd afgestopt door de langverwachte regen, dus toch maar een dakje boven ons hoofd en met de auto.
Christanne de Bruijn als Antonia Brico in De Dirigent
De Dirigent van regisseur Maria Peeters over het leven van de uit Nederland afkomstige Antonia Brico boeide me van begin tot eind waarbij de ingevlochten romantiek niet echt stoorde.
De film maakte goed duidelijk hoeveel extra moeite je in die tijd moest doen om als vrouw aan de bak te komen als dirigent. De weg naar dat dirigentschap het dreigende misbruik van een muziekleraar en de mannelijke minachting voor haar streven naar het dirigentschap en een aanstelling bij een gerenommeerd orkest. Cristianne de Bruijn vertolkte de rol van Antonia wat haar prima afging ook omdat ze zelf piano kon spelen en geen stand-in nodig had voor opnames waarbij haar spel in beeld kwam. In de film is een mooie scene waarin ze een vergelijking maakt tussen het orkest als instrument voor een dirigent en de viool als instrument voor de eerste violist. Zo had ik het, tot mijn eigen verbazing, nog nooit bekeken. Kortom een aanrader deze film.
Iets minder was het eten in het Natlab waar we de weekschotel (€14,50) hadden besteld in de verwachting dat dat iets substantieels zou zijn. Wie schetst onze verbazing toen er twee borden boullion werden gebracht waarin 2 kleine stukjes dun vlees en schijfjes champions dreven met in het midden een klein hoopje dikke spaghetti die zacht uitgedrukt nogal neutraal van smaak was. Samen met 4 glazen witte wijn lieten we 47 euro achter. Dat was een iets minder mooi einde van een verder heel gezellige avond. Thuis hebben we nog maar een paar kroketten en wat frites klaar gemaakt.
Dag Rien,
Wat vervelend om te horen dat de weekschotel niet naar wens is geweest. Heeft u dat destijds ook aangeven bij onze collega’s uit de bediening? Normaal gesproken proberen we er natuurlijk alles aan te doen om een gast tevreden naar huis te laten gaan. Als het eten niet naar wens is, wordt er wanneer nodig, iets anders bereidt, zodat u thuis geen kroketten hoeft te bakken.
In het kader van het Aziatisch filmfestival in oktober hadden we een aantal Aziatische gerechten op onze kaart staan, waaronder deze weekschotel. Tot ons grote genoegen hadden we veel positieve reacties op deze gerechten, ook van onze Aziatische bezoekers. Ik vind het dus heel erg jammer dat u niet tevreden was.
De dikke spaghetti waar u het over heeft, waren Japanse Udonnoodles, deze werden geserveerd in een pittige runderbouillon, samen met dun gesneden geroosterde eend, gerookte ribeye, gestoofde sukade, shiitake en groenten.
De Aziatische weekschotel is al sinds 4 november van de kaart, dus we kunnen het gerecht helaas niet meer aanpassen.
Wij hopen dat we deze vervelende ervaring aan ons restaurant goed kunnen maken. Daarvoor mag u contact met ons opnemen.
Met vriendelijke groet,
Horeca Natlab
Bedankt voor jullie reactie!
Toen we na de film op ons gemak het eerste glas wijn genoten in afwachting van de door ons bestelde weekschotel, waren we inderdaad lacherig verbaasd en teleurgesteld toen die doorkwam. We hebben dat ook duidelijk gemaakt aan de bediening toen deze soep ons als weekschotel geserveerd werd. Dat zou ook doorgegeven worden.
Na deze ervaring zijn we tijdens het afruimen van de borden op de vraag of we nog koffie of een toetje wilde bestellen niet meer in gegaan.
Bij een weekschotel van € 14,50 denk je niet aan voorgerecht achtige bouillonsoep karig gevuld met een paar flintertjes bijzonder vlees, schijfjes paddenstoel, waarbij de hierboven beschreven groente niet te ontdekken viel, en een hoopje kale noodles die smaak moesten krijgen van het pittige zout van de bouillon.
Bij de gedachte aan een week of dagschotel ligt een simpele combinatie van wat vlees/vis groenten en aardappels-frites/rijst/couscous of spaghetti met een rijke gehaktsaus meer voor de hand. We hebben noch in Nederland noch in Frankrijk of een ander buitenland ooit zo’n soep als dagschotel meegemaakt.
Jammer eigenlijk dat het nu tegenviel waar we vroeger de oude Plaza Futura zo leuk vonden. Misschien eens extra nadenken over de functie van een dag/weekschotel?
Leuk aangeboden dat jullie het goed willen maken maar dat was niet de bedoeling van deze recensie. Als we weer komen laten we achteraf wel weten hoe we het gevonden hebben 🙂
Bedankt voor de aanrader, Maar ik hoop op deze site nu ook op een creatieve reactie van de gerant van het NatLab.
We hebben Plaza Futura/NatLab om een reactie gevraagd nu afwachten of ze ook willen reageren.