Gelukkig in Eindhoven?
Ik denk niet dat we van de voorgenomen hoogbouw in onze stad gelukkiger worden, ofschoon ik de nieuwe bergen een heel mooi plan vind. Maar daarover een andere keer meer. In deze crisistijd raad ik aan om het boekje van, onze nationale brombeer, Maarten van Rossum over “Wat is geluk?” eens te lezen.
Zelf zegt hij er onder andere dit over: “Is het niet merkwaardig dat iemand die een reputatie heeft opgebouwd als mopperaar en cynicus zich aan een verhaal over geluk heeft gezet? Ik mag dan inderdaad graag kritisch klagen, dat neemt niet weg dat ik over de hele linie een tevreden mens ben.”
In het veertien hoofdstukken tellende boekje neemt hij ons mee in zijn persoonlijk getinte zoektocht. Een van zijn terugkerende geluksmomenten omschrijft hij zo: “De eerste zonnige lente dagen, vaak gevolgd door een nog koele avond met zingende merels. Dat is elk jaar weer een groot geluk waarvan ik tranen in mijn ogen kan krijgen.”
Als je geluk niet afhankelijk stelt van dure snelle auto’s, een eigen jacht of een villa aan de Franse zuidkust dan is dit boek een aanrader. Geluk zit vaak in simpele dingen die je soms als vanzelfsprekend aanneemt maar het in wezen niet zijn.
Zo geniet ik gelukkig ieder lente weer opnieuw van het frisse groen in al die tussentinten die langzaamaan opgaan in het beperktere groen pallet van de zomer.
Kijk maar eens of je de geluksmomenten die Maarten beschrijft herkent. Waarbij tevredenheid en geluk dicht bij elkaar liggen. Overigens over de liefde als aanleiding voor geluk heeft hij het in zijn boekje niet. Zijn echtgenote heeft hem uitdrukkelijk verzocht haar niet te laten figureren in dit boek. Maarten voldeed graag aan haar verzoek. Wie daar iets over wil lezen moet verder zoeken.
Het boekje is uitgegeven eind 2018 en is bij verschillende boekwinkels en online aanbieders te bestellen
Ik denk ook niet dat we van de voorgenomen hoogbouw in onze stad ongelukkiger worden….
Maarten van Rossum is echt een no-nonsense type en daarmee bijna automatisch in strijd met het hypegedoe dat – althans in Nederland – kenmerkend is voor onze tijd. Veel mensen zoeken hun geluk tegenwoordig in piekbelevingen; die men ook doelbewust tracht te scheppen, collectief met o.a.,dancefeesten en muziekfestivals, individueel met drugs.
Van Rossem is daarentegen een klassieke bezadigde burger, die het menselijk ’theater’ afstandelijk, onverstoorbaar en kritisch bekijkt, er al brommend het zijne van denkt en zegt en, net als trouwens miljoenen onbekende Nederlanders en andere wereldburgers, nog ontroerd wordt door een zingende merel.
Een sceptische maar aandachtige levenshouding als de zijne is misschien zo gek nog niet. Al is hij natuurlijk wel een extreme hoofdarbeider, waar veel andere mensen toch wel behoefte hebben aan ook meer lichamelijke activiteit