Glow 2017 in het PSV stadion
Foto: Rien Valk
Bong! bong! bong! Klonk een drum. Op een afstand van 69 meter begint een scherm flauw op te lichten eerst wat onduidelijke lijnen tot uiteindelijk een gestreept berglandschap.
Dan komt een klein figuurtje dansend op, is het geprojecteerd of lijfelijk aanwezig?
Dit is het begin van een half uur durende lichtshow-performance op een 60-meter podium in het Philips Stadion. “Je wordt meegezogen in een verhaal over Eindhoven Lichtstad met 3D- projecties, muziek, urban dansers en special effects. Een prachtige combinatie van mens en techniek die lijken samen te vloeien op het podium. Er ontstaat een beweging tussen perceptie en illusie, gedragen door spectaculaire muziek.” Zo stond te lezen op de Glow website.
Foto: Rien Valk
Ik vrees dat het gezien de commentaren en het praktisch afwezige applaus niet aan de verwachtingen heeft voldaan die in de bovenstaande tekst werden gewekt. We zijn natuurlijk verwend maar qua licht effecten doet een gemiddeld rock of DJ optreden het al beter. De dansers doen vast en zeker hun best maar slaagden er niet in om de emotie over die voetbalstadion breedte over te brengen. Dat was ook wel wat lastig als je regelmatig tegen of door het licht heen moest kijken. Jammer van het entree geld. Dan was de gratis blob en Stadhuisplein show mooier. Laten we er bij de volgende Gloweditie voor zorgen dat er voor een te betalen show ook echt iets bijzonders wordt gebracht wat positief afsteekt tegen de overige projecten.
Foto: Rien Valk
Het is denk ik al moeilijk om een langduriger show levendig te houden zonder dat mensen verveeld raken. Bij basketbal- en ijshockeywedstrijden probeert men steeds meer projectietrucs toe te passen. Sommige zijn echt zéér geslaagd, maar vaak begint ook na de eerste minuut de ‘bite’ weg te zakken. Een mooie, vind ik, is er eentje uit Bern in Zwitserland. Kort en krachtig en een samenspel van mens en techniek. Het zal waarschijnlijk een lieve duit gekost hebben om het te ontwikkelen, maar toch…
Een zekere gewenning zal zeker optreden bij de regelmatige glowbezoeker. Dat is iets waar de organisatie het niet makkelijk mee heeft.
Bij zo’n projectie show voorafgaande aan een ijshockeywedstrijd is het meer iets van de wedstrijdbezoeker aangenaam bezig houden. Dat is in het geval van de show in het PSV Stadion toch anders. Hier wordt je verlokt door een ronkende tekst en een video van een voorgaand jaar om die show te bezoeken. In afwachting daarvan bekijk je de prachtig groene grasmat die door een set van mobiele groeilampen nu geparkeerd aan de zijkanten zo mooi en gezond wordt gehouden.
Bij de openingsdrum wordt je meteen op afstand gezet en dat is jammer. Zeker als je bezoekers o.a. uit Helmond hoorde vertellen dat ze er absoluut niks aan hadden gevonden maar zich troosten met het bezoek aan en in het PSV stadion waarin ze nog nooit waren geweest. Stel je nu eens voor dat ze in afwachting van de hoofdact met wat simpele verlichtingseffecten en geluiden een wedstrijd hadden gesuggereerd dat was vermoedelijk een mooie opwarming geweest. Daarmee had het stadion ook nog wat meer indruk gemaakt op diegene die er nog nooit waren geweest.
Met simpele licht effecten bedoel ik een suggestie van een wave over de tribunes en wisselende spots op de doelen gevolgd door het juichen tijdens een doelpunt.