Goddelijke Syntax Errors

Begin jaren ’80 heb ik het geprobeerd:
Een paar regeltjes zélf gecomponeerd,
Geen muziek maar computertaal,
Dat bleek het voor mij niet helemaal…

Op het éénkleurige scherm moest een quiz ontstaan,
Ik weet het niet exact maar heb er lang over gedaan,
Uiteindelijk verscheen vraag na vraag,
Mét terugtik-tijd, herinner ik mij vaag…

Weinig is blijven hangen van die computertaal,
‘Syntax Error’, de rest vergat ik allemaal.
Een fout in mijn programmeerwerk werd geconstateerd,
Een incorrectheid, een bug, door mij zelf geprogrammeerd.

Soms was ik naar de oorzaak dagenlang op jacht,
Vaak was het een tikfout of gewoonweg slecht bedacht,
Uiteindelijk ging de lol er helemaal vanaf,
Van de Syntax Errors kwam ik niet meer af!

35 jaar later schiet de melding door mijn kop,
Ik lag in bed te slapen maar zat ineens rechtop:
‘We zijn eigenlijk allemaal geprogrammeerd:
Gedeeltelijk is’t hardware, de rest is aangeleerd!’

‘En God is als Bill Gates: programmeur van het heelal.
Dus zijn er softwarefoutjes, zoals bij Windows het geval.
Liever een Steve Jobs dan? Minder foutjes dát dan wel,
Maar Apple-gebruikers raken zelfs óók soms in de knel.’

Onrustig draaiend, in gedachten ging ik,
Naar longen, blaas en rikketik,
Het is de mens waarover ik mij verwonder,
En hoe vaak wij gespaard blijven van gedonder.

Klopt: de één wordt honderd en de ander haalt nog geen week,
Maar hoe kan het dat een mamma aan haar piekerij bezweek?
Iemand die vol in het leven zou moeten staan,
Die besluit: “Voor mij teveel, tijd om te gaan.”

Het antwoord op deze vraag zal ik nooit weten,
En na mijn eigen leven dus ook zeker niet vergeten,
De Grote Regelaar omwille van deze vraag te bezoeken,
Tevergeefs, zo zal blijken: ‘Niet storen, ben Syntax Errors zoeken’.