Heeft prinses Christina nog wat met Nederland?
Binnenkort krijgen we het antwoord op bovenstaande vraag. De prinses staat namelijk voor de keuze: verkoop ik mijn Rubenstekening aan de hoogste bieder ter wereld of voor een minder hoge, maar toch behoorlijke prijs aan een Nederlands museum?
Ik kan hier een lang bericht over schrijven, maar wie niet weet waar ik het over heb kan wellicht beter het volgende artikel hierover lezen: nos.nl/nieuwsuur/artikel/2266771-tekening-rubens-direct-naar-de-veiling-dat-lijkt-me-niet-de-koninklijke-weg.html
Naar mijn mening behoort dit kunstwerk in Nederland te blijven, dus aan een Nederlands museum aangeboden te worden. Zo niet, dan zal de Oranjefamilie – waar prinses Christina nu eenmaal bij hoort – bij veel mensen in achting dalen. Als de prinses zelf niet aanvoelt wat ons volk in deze zaak van haar verwacht, zou Willem-Alexander zijn gewicht in de schaal moeten leggen om haar op andere gedachten te brengen.
Het is natuurlijk denkbaar, dat prinses Christina in financiële nood zit en zich gedwongen voelt om een maximale opbrengst uit de markt te slepen. In dat geval is echter een goede publieke toelichting noodzakelijk, want duizenden mensen zitten in een financiële situatie die onvergelijkelijk veel slechter is dan waarschijnlijk die van prinses Christina.
Hoe weinig waarde u hecht aan cultuurgoederen blijkt wel uit uw laatste zin, waarin u de aankoop van schilderijen voor onze musea verspilling van belastinggeld noemt.
Ach, als ik zie dat er zonder problemen afscheid genomen wordt van meer erfgoed in Nederland dan kan dit er ook nog wel bij. Ze zijn eigenaar van het spul en mogen wat mij betreft er mee doen wat ze willen.
Aangezien het niet op een lijst van cultureel beschermd erfgoed staat moet al een indicatie zijn dat het niet als erg belangrijk gezien wordt. Dan wordt het meebieden in plaats van klagen. We zouden ook blij kunnen zijn dat ons belastinggeld niet verspilt wordt aan een schilderij.