High rise to the occasion

We schrijven 1987, ondergetekende was maar liefst 17 jaar oud, we hadden thuis een Ford Escort (occasion) en Philips was nog Eindhovens. Climie Fisher scoorde een hit waarvan ik de hiphop-versie uit volle borst mee-beatboxte. Er zat een aanstekelijk basloopje in dat te visualiseren is door een trapgeveltje dat eindeloos op- en afgegaan wordt.

Ik mag de melodie van een liedje vaak snel oppikken, dat geldt zeker niet voor liedteksten. Ik weet van het Beatlesnummer ‘Hey Jude’ bijvoorbeeld dat die woordcombinatie bij herhaling wordt gezongen maar waar het lied over gaat durf ik niet zeggen. Dat zou iets te maken kunnen hebben met een nogal associatief brein dat daardoor nogal eens de weg kwijtraakt.

Rode Vibes
Datzelfde associatieve aspect speelde gisteren een rol toen ik een blik wierp bij Team Binnenstad aan de Vestdijk. ‘Wablief?’, jazeker: er is een Team Binnenstad neergestreken in het voormalige pand van Van der Meulen-Ansems. Voor de oudere jongeren onder ons: daar waar Snel Inbouwcenter in de jaren negentig zat. Het is een gemeentelijk onderdeel aangezien het gepatenteerde Vibes-logo in het rood prijkt op A4-tjes die op de etalageruit prijken. Die rode kleur mag alleen als het een officiële uiting van onze ‘geminte’ betreft, ieder ander moet het eigenlijk met zwarte golfjes stellen.

Snel Inbouwcenter
De naam viel al even: Snel Inbouwcenter. Het bedrijf bouwde auto’s om tot rijdende concertzalen met geluidsinstallaties voor vrijwel elke beurs. En de nood was hoog, want iedere zichzelf respecterende Manta-, Mercedes of Matraman wilde met een Alpine Dolby Surroundsetje in zijn auto rondrijden. Het standaard ingebouwde entertainmentsysteem mocht die naam meestal namelijk niet dragen. Er waren overigens ook vrouwen die prat gingen op het exquise oorgenot in hun auto, maar zij vormden toen nog een minderheid.

Team Binnenstad
Een paar decennia later is er een heel andere inbouwpraktijk te zien op de plek van Snel: een maquette laat zien hoe in onze stad allerlei bouwsels zouden kunnen worden ingepast. Met een piepschuimvariant zijn allerlei plekken voorzien van hoogbouwrepresentaties; high rises die de stad zouden moeten klaarstomen richting 2040. Maar echt snel gaat het inbouwen van deze moderne flats in onze binnenstad niet.

Dreamport capital in 3D

The occasion
Het brengt me terug bij Climie Fisher, want ongemerkt duikt het deuntje van hun hitje weer op in mijn kalende koppie. En, riskant genoeg, een stukkie tekst: ‘…high rise to the occasion. Let me through the situation’. Ik hoor zelfs de typische samplefragmenten die destijds wel vaker in populaire nummers voorkwamen.

FF checken
Vanochtend dacht ik: ‘Toch eens checken hoe het met de daadwerkelijke tekst zit.’ En zo ontdekte ik dat het niet om hoogbouw ging, maar om de vertolker die de verantwoordelijkheid neemt om uit de ontstane situatie te geraken. ‘I’ll rise to the occasion. Help me throug the situation.’ Ineens wist ik wat ik miste in de etalage van Team Binnenstad: een poster of een kartonnen bord met een krachtdadige doorpakker, een wethouder die ook als landelijk politicus niet zou misstaan. Ik dacht aan zoiets als dit, te zien in het Eindhovens Dagblad.

Piepende Haagse gelddrukpers
Wethouder Steenbakkers, over een paar jaar mogelijk nog het enig overgebleven maar meestbelovende tweedekamerlid van het CDA, heeft de afgelopen jaren bij herhaling gewezen op de belangrijke rol van Brainport en de Haagse wil om daar ook geld in te pompen. Maar langzaam maar zeker is uitgerekend dit laatste op het gebied van woon- en werkprojectontwikkeling steeds meer de vraag.

Tekort
Hugo de Jonge, de minister met de fijnst lopende schoenen (zelf getest!) heeft een woonprobleempje waarover het Financieel Dagblad twee dagen geleden berichtte: Hugo had dit voorjaar voor alle ontwikkelsubsidie-aanvragen uit ons land 250 miljoen euro klaarstaan maar nu blijkt de vraag een mooie 3,3 miljard euro te bedragen. Eigenlijk klopt dit niet: de 3,3 miljard komen bouwers, ontwikkelaars én gemeenten tekort voor al geplande woningbouwprojecten. Laten we hopen dat wethouder Steenbakkers, samen met woon- en doorbouwwethouder Verhees, nog snel iets kunnen regelen voordat Hugo (ook CDA) weg is.

Vertrouwen
Ik denk dat Steenbakkers het overigens wel voor elkaar krijgt. Het is hem, zo doet de verslaglegging in het Eindhovens Dagblad ons tenminste geloven, nog elke keer gelukt. Als het al ooit nodig was, dan is het nu wel. De doorontwikkeling van het Stadhuisplein is bijvoorbeeld in gevaar, het bos op het VDMA-terrein wordt al bedreigd voor het er groeit en District E krijgt in de laatste ontwerpversies hoekige karakteristieken en een goedkopere uitstraling. Nu is het uitgelezen moment voor wethouder Steenbakkers om zijn mantrabriefje uit zijn binnenzak te pakken en aan het repeteren te gaan: ‘I’ll rise to the occasion!’. Hij bokst het vast wel voor elkaar.

Climie en Fisher in de mix: