Homo Sapiens Non Urinat in Ventum

We zijn geen kleuters

Als je als kind behandeld wordt, dan ga je je als kind gedragen.

Een voorbeeld? Als het gaat ijzelen, dan weet ik dat het smerig glad wordt, dus daar pas ik mijn reisplannen wel op aan. Maar even later schreeuwt onze overheid over alle communicatiekanalen die ze hebben: ‘CODE ROOD! BLIJF THUIS ! GA NIET DE WEG OP!’ Ja, dat wist ik al. Je lijkt mijn moeder wel die vindt dat ik een das om moet doen als het een beetje waait. Vraag 2:  ‘Heb je wel een schone zakdoek bij je?’ Grrrr. Ik werd daar behoorlijk balorig en obstinaat van.

Een andere: ‘HET IJS IS GEVAARLIJK!!!’ Ja hoor, heb je ooit een bord gezien met ‘HET IJS IS VEILIG’. Dus rot op met twijfelen aan ons gezonde verstand.

Nog eentje: voor de verkeersveiligheid mogen we niet harder rijden dan 120 km/uur, oeps, het wordt 100 km/uur, oeps 130 km/uur, oeps 130 ‘s nachts en 120 overdag. Goh, we kunnen door milieuproblemem niet genoeg huizen bouwen dus de auto’s mogen overdag 100km/uur en ‘s nachts 100,120 of 130km/uur. En de argeloze burger vraagt zich af wanneer dat zichtbaar wordt in de statistieken van het aantal verkeersdoden.. Kortom: Wij worden als kleuters behandeld.

De gevolgen voor het milieu weten we al, want dat meten we niet, maar we berekenen het met ‘algoritmes’

Regelgeving over Covid

Datzelfde zie je nu met alle maatregelen om de pandemie in de hand te houden. Als je alle regels van het afgelopen jaar achter elkaar zet dan is het goed te begrijpen dat een deel van de bevolking is afgehaakt. Daar is immers geen touw meer aan vast te knopen.

Eerst geen mondkapje, dan ineens wel, ‘want dan worden we eraan herinnerd dat we anderhalve meter afstand moeten houden’. Bij de vorige keer dat de ICU’s volliepen geen avondklok, nu hebben we wel een avondklok terwijl er nu wel ruimte op de ICU’s is. Vaccinaties werden eerst geteld (dat snap ik nog) maar sinds een paar weken wordt het berekend en geschat (dus de mistmachine gaat aan waardoor je de cijfers van de overheid niet meer serieus kunt nemen)

Balorige burgers en falende overheid

Daarbij komt dat een deel van de bevolking Covid nog steeds afdoet als een griepje. Die groep snapt al  helemaal niet waar we mee bezig zijn en gaat zo goed en zo kwaad zijn eigen gang. Gelukkig werden de meeste regels gevraagd en niet geeist, dus de meesten doen wel een beetje mee.

Maar niet allemaal. Omdat het allemaal (te) lang duurt worden de burgers opstandig en als reaktie gaat de overheid ineens eisen in plaats van vragen. ‘Dus’ wordt er een station verbouwd door opgejaagde hooligans. De uitvoerende macht en de hooligans waren daar op gelijk niveau aan het bakkeleien.

Vandaag zitten de hooligans in de rechtzaal, want de wettelijke onderbouwing van de avondklok is door het ijs gezakt. Onze regering gaat dan escaleren door nog voor einde werktijd even een andere rechter te laten beslissen dat de avondklok  toch door moet gaan. Dat is slim gepareerd door de rechters te wraken. Dat wrakingsverzoek is weer afgewezen, etc. De rechterlijke macht en de obstinate burgers zijn daar nu op gelijk niveau aan het bakkeleien.

De wetgevende macht, de tweede kamer, is ondertussen intern aan het bakkeleien omdat over een paar weken verkiezingen dreigen en heeft even geen zin in wetgeven. Daar hoeven we dus geen rekening mee te houden.

Waarom?

Dus we hebben zeventien miljoen mensen die het beter weten en een overheid die op alle drie punten van de trias politica in de problemen zit. 

Maar waarom doen we dat allemaal? We zijn niet bezig met een wedstrijd tegen elkaar maar we willen overleven totdat we groepsimmuniteit voor Corona hebben en weer kunnen doen waar we zelf zin in hebben.

Dat snappen wij als burgers allemaal best en volgens mij mag de overheid daar best  wat minder krampachtig mee omgaan.

Conclusie

Nog even dit over de titel van dit verhaal:

‘Homo Sapiens Non Urinat in Ventum’

is steenkolenlatijn voor:

‘Iemand met gezond verstand pist niet tegen de wind in’

Dat geldt voor onze overheid, maar ook voor ons, de bevolking. Dus laten we wat beter naar elkaar luisteren, vooral als dat nodig is zoals nu.