Ik ga het kort houden
Tja, het was te verwachten: ik zal het schrijverschap moeten opgeven. Niet volledig, nee, ik zal zeker nog wel zaken blijven posten. Wat ik bedoel is dat ik door mijn werkzaamheden minder tijd ga krijgen om uitgebreid uit te leggen wat ik zie, denk, voel of… nou ja, whatever. Daarnaast is er nog een andere reden. U bent er ook. En u bent het die mijn teksten leest, ook deze. En mijn teksten zijn al gauw aan de lange kant.
Kill your darlings
Dat is wat vaker gezegd wordt wanneer je moet snoeien in je tekst. Het gaat er niet om wat je schrijft, het gaat erom dat je lezer jouw verhaal correct leest. Oftewel: dat je boodschap overkomt zoals je die bedoelde. En dan is een grote hoeveelheid taal vaak overbodig.
Niet omdat het kan
Het roer moet dus om: korter, leesbaarder, puntiger en misschien soms ongenuanceerder. Alles voor de duidelijkheid. Misschien ga ik dan wel op tenen staan of beschrijf ik iets niet mooi genoeg. Als dat zo is, dan merk ik dat wel. Onder elke tekst kan iedereen reageren.
Never say never
James Bond heeft er eigenlijk patent op, maar ik ‘leen’ de uitspraak even: zeg nooit nooit. Af en toe zal ik heus nog wel eens een langer stuk componeren. Gewoon omdat het goed voelt of omdat het zo’n heerlijk proces is om te schrijven.
Wil je zelf iets kwijt? Op Digitale Stad Eindhoven kan dat. Succes alvast!
Bob,
Wat jammer dat je het kort gaat houden.
Ja, je stukjes zijn aan de lange kant, maar ze zijn stuk voor stuk een waar genoegen om tot het eind toe te lezen.
Je hebt nieuwe gezichtspunten en een onnavolgbaar mooie schrijfstijl. Dat geeft ons best wel een beetje plezier in ons leven. Waarom ga je ons plezier inkorten? Nergens voor nodig!
We begrijpen dat je weer tijd moet gaan besteden aan onnozele dingen als brood op de plank zien te krijgen. Dat gaat natuurlijk altijd voor. Dat je daardoor geen of minder tijd hebt om je verhalen goed te onderbouwen en op te schrijven snappen we helemaal. Het kost tenslotte al gauw een dag of twee, misschien wel drie, om verhalen van jouw kaliber te schrijven. Dat doe je er niet even bij naast in het zweet uws aanschijns uw brood verdienen.
De DSE lezers zullen het nu weer moeten doen met de kortere en soms ongenuanceerdere oprispingen van andere redacteuren. Of ze puntiger en leesbaarder zijn durf ik te betwijfelen. Maar we doen ons best.
You only live twice, dus verander alsjeblieft nog zo nu en dan van gedachten en schrijf nog eens een stuk op DSE.nl. Wij beloven met plezier dat we dat dan weer helemaal gaan uitlezen!
Hallo Wim,
Bedankt voor je reactie. Ik hoop dat ik op één of andere manier een tussenweg ga kunnen vinden. En ik beloof je dat er zeker nog wat komen gaat. ‘D’r zit een liedje in…’, schreef Toon Hermans ooit en eigenlijk was er niets waar géén liedje in zat. Zo is het met verhaaltjes ook. De ‘dagen tijd’ die jij in je reactie noemt, die gaan zitten in het ontrafelen van het gekonkelfoes. Niet in de verhaaltjes. Nogmaals, ik stop er niet mee, ik ga het kort houden. Waarvan akte.
Bob