Jongeren met ‘zuipwagens’ weren uit carnavalsoptochten? Dom, dom
Prins Carnaval drinkt tijdens de feestelijke dagen gemiddeld 18,5 glazen bier per dag. Aldus wees onderzoek uit, dat enkele jaren geleden werd uitgevoerd door de Gelderlander. Sterkte toegewenst, prinsen. Aswoensdag en haringhappen naderen als vanzelf. Proost!
De prins ( by the way, in Eindhoven is het dit jaar een prachtige prinses :-), is dé aanvoerder van het feest der zotten. Hét centrale voorbeeld van hoe je het feest kunt vieren. Waarop aller ogen zijn gericht. En de kracht van het voorbeeld mag niet onderschat worden. Voor jongeren een rolmodel, een schoolvoorbeeld. Een personage waarmee je je identificeert. En die je volgt, althans vier dagen lang.
Het ‘carnavaleske-wij-gevoel’ geldt ongetwijfeld in nog sterkere mate in overzichtelijke samenlevinkjes. Daar gaat men er meestal prat op dat de gemeenschapszin groot is en de sociale controle navenant. Waar men trots het ons-kent-ons-gevoel etaleert. Dat laatste kenmerkt bij uitstek een feest als Carnaval. Dus een dorstige prins leidt al rap tot dorstig volk, oud én jong.
En zo wordt het lentefeest ongetwijfeld ook gevierd in het Brabantse Asten, Zijtaart, Eerde, de Rips en Keldonk. Dorpen waar het goed toeven schijnt. Behalve dan met carnaval, voor jongeren: in Klotland, Reigerland, Oiversland, Streupersrijk en Paplippelland is besloten om ze met hun ‘herriewagens’ uit de jaarlijkse carnavalsoptocht te weren. Te harde muziek en teveel alcohol. Overmatig drinken en lawaai schoppen is nooit goed. Óók niet tijdens Carnaval.
Grenzen opzoeken, bakens proberen te verzetten. Het zijn aangename eigenschappen van de jeugd. En als het goed is, bepalen ouderen het speelveld én geven het goede voorbeeld. Dat werkt in álle geval beter dan een opgeheven vingertje. Mét óók nog eens priemende ogen en verbodsbepalingen wordt de jeugd uit de optocht gestuurd. Uitsluiting leidt tot verzet of opstandigheid. En dat tijdens Carnaval?!
Met een inspirerend voorbeeld wordt je op mogelijkheden gewezen. Van Prins Drinkebroer kun je niet verwachten dat hij de tientallen biertjes laat staan. Wel dat hij álles in het werk stelt om het feest toegankelijk te houden voor iedereen, in het bijzonder de jeugd. Regels stellen en handhaven door in de buurt te blijven.
Dorpen winnen het in de beeldvorming altijd van de stad. Zéker in Brabant waar ‘ klein is fijn’, leut, gemeenschapszin en Bourgondische sferen in één adem worden genoemd.
Dat mag, maar kan uitsluitend gedijen indien iedereen welkom blijft, de jeugd voorop.
Mag het met een biertje, net als de prins…..?
Meer columns: pieterhendrikse.com
In principe ben ik ook voorstander van speelruimte voor jongeren, maar ik kan me wel iets voorstellen bij het terugschroefbeleid van menig optochtorganisatie. Mijn vliezen braken zowat, de trommelversies welteverstaan, toen ik een aantal jaren geleden op de stoep stond bij meerdere optochten in en om Helmond. Jongerengroepen met enorme geluidsinstallaties op nietszeggende wagens kwamen voorbij en hadden de grootst mogelijke lol. Dat kwam mede door de met bier gevulde limonadeflesjes die driftig werden leeggekanteld in de jeugdige keeltjes. Hun pret was overduidelijk: binnen de groep was het feest al heerlijk op gang. Vaak droegen ze zelf oordoppen, sowieso een goede tendens onder jongeren, maar het publiek was vooral bezig om de oren dicht te houden. Dan gaat de lol er toch vanaf, niet alleen bij de oudere jongeren maar ook bij toeschouwers uit de basisschoolleeftijd.
Dit jaar bezochten we de optocht door de straten van Helmond en daar zag je hoe met een beetje minder volume het volksfeest opperbest verliep.
Niemand wordt geweerd. Ze zorgen er zelf voor dat ze uitgesloten worden. En van mij mogen de regels nog wel wat strakker doorgevoerd worden, zodat Carnavals een feest blijft voor iedereen.
Zo zag ik een wagen voorbij komen met keiharde hardcore muziek en vrouw-onterende pornografische afbeeldingen. Er was géén boodschap, geen link met carnaval, 0,0 creativiteit en de feestende jongeren zaten weggestopt in de wagen. Ronduit stuitend dit. De vele kinderen langs de route werden weggeblazen door de herrie en het publiek keek elkaar vragen aan ‘wie heeft dit goedgekeurd!’.