Kinderen en Sinterklaas
Of moeten we schrijven volwassenen en Sinterklaas? Wat jammer toch dat er nog steeds zo weinig begrip is over en weer wat de Sint en zijn pieten betreft en de voor en tegenstanders zich steeds meer achter hun eigen gelijk verschansen. Terwijl met een beetje geduld en begrip de gewenste veranderingen uiteindelijk wel plaats zullen vinden al kost het dan een aantal jaren.
Traditie
In ons stadsdeel is het sinds 1951 nog steeds traditie om met de Sint en een paar pieten op bezoek te komen en de kleintjes even bij de goede Sint op het paard een snoep en fruit zak cadeau te doen. Waarbij jong en oud genietend toe kijkt naar kinderen en kleinkinderen. Ieder jaar komen de leden van Sint Nicolaasvereniging “Sint Martinus” langs de deur om een bijdrage te vragen die dan ook grif wordt gegeven. Vaak met de herinnering aan de eigen “op het paard bij de Sint ervaring”, die soms nog van ver voor 1951 dateert. Daarom ook mag je niet verwachten dat een zo oude traditie van de enen dag op de andere afgeschaft wordt. Zoals op DSE al een paar dagen terug geschreven demonstreren oke maar dan niet waar kinderen bij zijn en probeer daarbij begrip voor elkaar op te brengen.
Hopelijk komen er nog eens gekleurde pieten zonder dat het afgedwongen wordt.
Zie ook het zoeken naar nuance eerder op DSE:
www.dse.nl/de-paradox-van-het-anti-zwarte-pieten-protest/
www.dse.nl/oproep-aan-ouders-boycot-de-sinterklaasintocht/
Als we in plaats van het woord Traditie gewoon Gewoonte gebruiken wordt het wat makkelijker te begrijpen.
Gewoonte veranderen daar houden we niet van. Maar geleidelijk aan lukt het toch.
Die racistische troep wil volgende week weer door mijn eigen straat trekken. Ik wil dit soort volk niet in mijn eigen wijk of stad. Dus demonstreer ik ertegen. Ze moeten gewoon wegblijven uit mijn straat en onze stad.
Zo komen we er nooit…..
Prachtige foto, heerlijk feest, maar laten de bemoeizuchtige volwassenen afstand houden.
Inderdaad Lau, ik heb alle begrip voor diegene die op een niet provocerende manier willen demonstreren.
Maar zoals Wim in zijn eerdere bijdrage schreef ben dan zo wijs om het plezier van kinderen niet te dwarsbomen en blijf uit hun buurt.