Klerewinkels in Eindhoven

Vorige week weer eens met mijn vrouw meegeweest “uit winkelen”. Het hele winkelgebied is tegenwoordig één aaneenrijging van klerenwinkels en schoenwinkels. Leuk voor de vrouwelijke helft van de bevolking, maar dodelijk vervelend voor de mannelijke helft.

Vroeger was winkelen nog wel te pruimen. Strategisch in de winkelstraten waren winkels waar nog wat leuks te zien was. Een paar platen of cd s zoeken bij van Leest, de fototoestellenwinkel van Camex in, langs Vogelzang de hifiboer, hier en daar een boekwinkel zoals van Piere om een beetje rond te neuzen. Als mijn vrouw weer de zoveelste klerewinkel inliep, dan was er voor mij altijd wel iets te vinden in de buurt.

Nu zijn al die winkels weg of bijna weg. Eigen schuld, want ik koop mijn spullen gewoon op internet. Er zijn wel een hoop telefoonwinkels bijgekomen, maar daar heb ik niks mee. Al die Hamburgertenten kan ik ook beter mijden om geen herrie te krijgen met mijn Cardioloog. Alleen in de Mediamarkt is soms nog wat te zien, maar daar hou ik het nog geen drie minuten vol. Veel te veel herrie en knipperende lichten en gedoe en drukte. In die paar minuten gaan alle sensoren in mijn lichaam volledig in de verzadiging en dan wil ik nog maar één ding: zo snel mogelijk weer naar buiten. Als ik daar echt iets moet kopen, dan haal ik buiten diep adem, ren naar binnen, koop wat ik moet hebben, en ren zo hard mogelijk weer naar buiten. Dat gaat allemaal net binnen de limiet. Ja, ik zal me daar een beetje gek laten maken.

De enige leuke winkel is de Apple winkel, maar daar is maar twee maal per jaar iets nieuws te beleven. En dan moet je meteen die apple-nerd met die vierkante zwarte plastic bril met glazen van nul dioptrie vertellen dat je weer niks komt kopen, maar alleen maar komt kijken. Vragen of die computer ook Windows 95 kan is ook genoeg om de vent hooghartig om te laten draaien.

Hoe moet dat nou verder met al die offline winkels? Wat moeten die winkeliers nou verzinnen om de verloren helft van de wereldbevolking weer in de koopgoot te krijgen? Voorlopig blijven ze wanhopig internetwinkels negeren en roepen dat het aan de consument ligt omdat die wel komt kijken en niet komt kopen. Dat is nou jammer, want dan verandert er niks in de winkelgebieden. Misschien aardig om eens uit te zoeken wat de consument wil. Dus hier een statistisch onaanvaardbaar onderzoek met wel één proefpersoon:

De consument wil kijken en vasthouden en proberen. Kopen kan online goedkoper, beter en sneller. Kijk maar eens in platenwinkels en vergelijk dat met iTunes. Als ik het tweede pianoconcert van Beethoven wil hebben, dan kan ik offline met een beetje geluk één uitvoering vinden in heel Eindhoven. Op CD. Die moet ik dan weer rippen waarna de CD naar de zolder kan. Op iTunes heb ik tien uitvoeringen, kan fragmenten luisteren en de beste uitkiezen. Kost de helft, want de rest van de bras op de cd hoef ik niet te kopen. Een nieuw fototoestel zoek ik online uit, wil het daarna offline testen en daarna online kopen.

Dus marketingmannen en winkeliers, verzin iets zodat wij offline een goede keuze kunnen maken. Ik wil een Sonyshowroom (zonder kassa) waarin Sony laat zien en horen wat ze kunnen. Een stuk verderop een Nikon showroom en een boekenshowroom. Gewoon om rond te neuzen en me te orienteren. Geen verkopers maar adviseurs die de apparaten kennen die ze laten zien. Dan ga ik naar huis en zoek op internet de goedkoopste leverancier die het mij kan leveren.

Als we dit gaan doen met al die lege winkels dan ga ik weer met veel plezier met mijn vrouw de stad in.