Niet leuk: ongelukken tellen bij het Van Abbe
Eén dode verkeersdeelneemster en inmiddels minimaal drie aanrijdinkjes waarbij de fietsers het moeten ontgelden. Ik vraag me af wat er nodig is voordat er een werkende oplossing komt. Klaarblijkelijk is het voor teveel automobilisten heel moeilijk om op dit punt correct te handelen en vooral om goed te kijken. Dat is een gegeven, anders ging het er niet mis. Toch komt menig fietsvriend niet verder dan: “Automobilisten moeten gewoon beter uitkijken”. Dat is te makkelijk en de gevolgen van het wegenontwerp zijn inmiddels allang niet leuk meer.
Return on investment
Boze tongen beweren dat het schrappen van de verkeerslichten een bezuinigingsoperatie was. Als dat al het geval is, dan moet het economisch voordeel inmiddels al aardig geslonken zijn want de inzet van ambulances, politiemensen en enkele malen een traumahelikopter maken de vermeende bezuiniging eigenlijk al ongedaan. Daarnaast is de kruising niet één maar drie keer verbouwd omwille van de onveilige situatie.
Eindhoven fietsstad
Op zich is Eindhoven op de fiets prima te doen, beter dan met de auto. Maar het blijft riskant de fietser als een onschendbaar verkeersdeelnemer in te tekenen in je plannen. Als het mis gaat, komt het blik of het harde kunststof van de moderne auto nog steeds hard aan. Bovendien is een fiets in heel veel gevallen verworden tot een fiets met hulpmotor en dat maakt dat andere verkeersdeelnemers soms een verkeerde inschatting maken. Als Eindhoven dan al een fietsstad wil zijn, laat het dan vooral een veilige stad zijn desnoods mét impopulaire verkeerslichten of andere oplossingen.
Scheiden doet lijden?
Eén van die oplossingen is het fysiek scheiden van de automobilisten en de fietsers. Waar beide kampen elkaar niet tegenkomen kan er ook niks misgaan. Het klinkt heel lastig, maar feitelijk zou je kunnen zeggen: autoverkeer weren we zowel uit het centrum als uit de omringende straten en de fietsers hebben het rijk alleen. Kan dat niet, of willen we dat niet, dan moet er iets geregeld worden en goed ook.
Gescheiden wegen zouden overigens ook het schadelijk effect van uitlaatgassen sterk verminderen doordat de longen van de fietsers verder wegblijven bij de bron. Een effect dat overigens al op minder dan 10 meter afstand zeer goed meetbaar is.
Alternatief
Misschien is het een alternatief om in het fietspad sensoren aan te leggen die ervoor zorgen dat volautomatisch een paar slagbomen naar beneden suizen. Modelspoorbaantjes, vroeger gewoon bij HEMA te koop, waren vaak al voorzien van zo’n soort oplossing. Als het eerste rijtuig bij de overgang kwam knalde door het gewicht van eerste rijtuig de spoorbomen met een rotgang naar beneden. Niet high tech, maar het werkte wel. Geen enkele mini-automobilist waagde het om over te steken. Bovenal was het héél duidelijk, zelfs voor de 8-jarige die eind jaren zeventig aan de knoppen draaien mocht. Nu de gemeente Eindhoven nog.
Gekopieerd van http://www.eindhoven.nl:
VERKEERSLICHTEN TERUG OP KRUISING WAL-BILDERDIJKLAAN
12 oktober 2018
Het college van b en w heeft besloten om weer verkeerslichten te plaatsen op de kruising Wal-Bilderdijklaan.
Eind 2017 is de Bilderdijklaan opnieuw ingericht tot een straat met eenrichtingsverkeer, meer groen en voorrang voor fietsers (de Slowlane). Helaas zijn op de kruising met de Wal sinds die tijd meerdere ongelukken gebeurd. De maatregelen die daarna zijn genomen om de situatie te verbeteren, hebben niet voldoende geholpen. Het plaatsen van verkeerslichten op de kruising Wal-Bilderdijklaan is de enige oplossing om de verkeersveiligheid te verbeteren.
Naar verwachting worden de verkeerslichten begin 2019 geplaatst. Ze worden zo afgesteld dat alle deelnemers aan het verkeer zo goed mogelijk kunnen doorrijden. Toch is het niet te voorkomen dat bussen, auto’s en fietsers soms langer moeten wachten voor ze kunnen oversteken.
Kruisingen zonder verkeerslichten zijn onderdeel van het beleid om gebruik van de fiets aan te moedigen. Maar het voorkomen van ongevallen is belangrijker. In de periode van de opening van de fietsoversteek tot en met de zomer van dit jaar zijn meerdere maatregelen genomen om de veiligheid te verbeteren. De Wal is versmald naar één rijstrook. Er is een 30 kilometerzone ingevoerd. Er zijn hoge verkeersdrempels geplaatst. Er zijn stopstrepen en stopborden aangebracht en er is extra verlichting gekomen. Ondanks al deze maatregelen is de conclusie dat de verkeersveiligheid voor fietsers onvoldoende is. Daarom komen de verkeerslichten terug op de kruising.
Hoe goed is er in het begin over die aanpassing nagedacht? Een van de verwachtingen die je als automobilist standaard hebt zeker in de binnenstad is dat er in zijn algemeen eerst fiets verkeer van links komt en een paar meter verder verkeer van rechts. Dat is dus veranderd naar een fietspad waar zowel van rechts als links tegelijk fietser kunnen komen. Ik vraag me af of dat ook niet een van de oorzaken is dat het daar zo fout kon gaan?
Nu keren we terug naar de oude stoplicht situatie nadat we bakken geld hebben uitgegeven aan allerlei aanpassingen die het er niet beter op gemaakt hebben. Gezien de financiële situatie van Eindhoven is het belangrijk zorgvuldig om te gaan met de beschikbare middelen, nietwaar?
Wordt er bij die opnieuw te plaatsen stoplichten ook gebruik gemaakt van slimme detecterende elektronica of worden ze eenmalig zo afgesteld? Zijn er nog Eindhovenaren met slimme ideeën?