Nieuwe kleurpotloden
Vijf jaar al stond een tiental verhuisdozen onuitgepakt te wachten tot ik in actie zou komen. Toen ik er in augustus eindelijk aan begon, kwam ik niet alleen heel veel boeken tegen maar ook een schetsboek en potloden, ooit van mijn zus gekregen met de boodschap ‘jij moet weer gaan tekenen”. En vervolgens dook er een stokoud tekenboek op met allerhande tekeningetjes die ik vroeger ooit gemaakt had. Ik was zo’n doedelaar: altijd wel pen of potlood bij de hand en tijdens lesuren, telefoongesprekken en vergaderingen automatisch alle lege stukjes papier aan het vullen. Later ben ik meer gaan tekenen tot ik het te druk kreeg met zaken als studie, kinderen en werk.
De vondst deed me besluiten het tekenen weer op te pakken en daarvoor meldde ik me aan bij een teken- en schilderclub met professionele begeleiding. De eerste les was wat moeizaam, gezien mijn voorliefde voor potlood die meteen de grond in werd geboord door een docent die meedeelde: ”Met potlood heb ik niks!” Maar het kwam snel goed toen ik besloot te gaan oefenen met kleurpotlood. Ik kocht een doosje goede kleurpotloden, kreeg de smaak te pakken en ook de docent is blij met mijn vorderingen. De eerste plaatjes staan hieronder en daar zal ik zo af en toe weer iets aan toevoegen.
O ja, ik zet er ook een paar van die oude dingen bij. Onder andere een portretje van mijn eerstgeborene, toen twee maanden, nu ruim veertig. Het leukste is dat ik het nog niet verleerd ben en er weer heel veel plezier in heb.
En een paar stokoude tekeningen
Even testen of redactie*dse.nl deze reactie nu ook te zien krijgt…..
Een boot en een boom
met een ondergaande zon
Dat wat Nanna toen al kon
We want more 🙂
Ben al aan de volgende bezig Rien ?
Ik kijk er vol spanning naar uit. Mooi hoe je met een paar potloodlijntjes een sfeer weet neer te zetten die aan Azië/Japan doet denken.
Hoezo ik heb niks met potlood? Je zou hier met recht kunnen zeggen less is more 🙂