Nieuwjaarstraditie met een lege zaal
Vreemd om op nieuwjaarsdag voor de buis eh.. het scherm te zitten en de Wiener Philharmoniker te zien spelen voor een lege zaal. Er gaat geen jaar voorbij of we bekijken dit concert. Sinds een paar jaar kunnen we bij bepaalde beelden regelmatig tegen elkaar zeggen “daar zijn we ook geweest” Helaas toen niet in de grote zaal van de Musikverein waar de nogal toeristische concerten van het Weens Mozartorkest in klederdracht ook gespeeld worden maar in de naast gelegen kleine zaal. Een echte belevenis vooral als Aziatische bezoeker met hun tablet voor je opstaan om nog gauw even een mooie foto te maken van de musici gecombineerd met een selfie. Maar ondanks dat blijft het bijzonder om zo’n uitvoering mee te maken.
Mozartorkest in de kleine zaal van de Musikverein – Foto: Rien Valk
Riccardo Muti die dit jaar het orkest voor de zesde keer mocht leiden liet nogal traag spelen vooral bij de walsen was dat opvallend.
Riccardo Muti tijdens zijn toespraak – TV beeld ORF
Een dirigent mag zijn eigen interpretatie van een muziekstuk aan het orkest opleggen maar zal daar niet zonder slag of stoot in slagen zeker bij een orkest als de Wiener Philharmoniker. Kennelijk zijn ze het eens geworden over de speelsnelheid, maar voor mij had het wel een ietsje sneller gemogen. Nog iemand die het zo ervaren heeft?
TV beeld ORF
Op het einde deed Muti nog een oproep aan alle verantwoordelijken in de wereld om cultuur en uiteraard vooral muziek niet te verwaarlozen omdat die een zeer belangrijke bijdrage aan ons welbevinden en levensgeluk levert. Dat was ik helemaal met hem eens. Jullie ook?
Johann Baptist Strauss (Walskoning) in Stadtpark, Wenen – Foto: Rien Valk