Regeringsbeleid Corona: Onbekend maakt Roekeloos of Andersom?

Het huidige coronabeleid van de regering zorgt ervoor dat over de omvang van de besmettingen met Covid-19 nauwelijks gegevens bekend zijn. Er wordt uitgegaan van toe- of afname van verschijnselen in de riolen en van ziekenhuisopnamen, maar dat werkt tamelijk indirect.

Gegevens over de omvang van Long Covid (postviraal) zijn er niet. Minister Ernst Kuipers heeft verwezen naar gegevens over het Verenigd Koninkrijk, waar men kennelijk wel statistische gegevens verzamelt. Op basis van die gegevens wordt wel verondersteld dat 1 op de 33 besmettingen leidt tot chronische Long Covid, wat voor werknemers na 2 jaar ontslag, arbeidsongeschiktheidsuitkering en daarna bijstand kan betekenen. Dat laatste ziet men inmiddels bij werknemers in de zorg. Aangezien Long Covid zich inmiddels ruim 2 jaar voordoet en Covid-19 nog voortdurend varianten kent, is het effect moeilijk in te schatten.

Uit persoonlijk gesprekken, navraag bij leveranciers en berichten van de pers maak ik op dat Covid-19 nog steeds leidt tot veel zieken en uitval van personeel bij bedrijven, scholen en andere organisaties.
Long Covid is in dat opzicht minder zichtbaar.

Geen schatting, maar feitelijke gegevens levert het CBS over het aantal overledenen aan Covid-19. Weliswaar lopen die gegevens 3 tot 4 maanden achter op de feiten.

Op dit moment zijn de gegevens bekend van maart 2020 tot en met april 2022:

Bron: CBS doodsoorzakenstatistiek per maand. * Voorlopige cijfers, hoewel meer dan 96 procent van de overledenen in de betreffende maand.

Het totaal aantal overledenen aan Covid-19 in die periode bedraagt 44.214.
In januari tot en met april 2022 overleden er 4.438. Mijn laatste schatting naar aanleiding van de gegevens tot en met december 2021 was 6400 voor heel 2022, maar dat lijkt me nu te laag.

In het Verenigd Koninkrijk (voorbeeldig qua onderzoek volgens Ernst Kuipers) bleken in in de zomermaanden van 2022 meer mensen aan Covid-19 te overlijden dan in die van 2021, wat opmerkelijk is omdat daar in juni 2021 ineens alle coronamaatregelen overboord werden gezet. Als ik uitga van 40 procent van mei, november en december 2021 plus 100 procent van juni tot en met september 2021, dan levert dat een schatting op van totaal ongeveer 9400 voor 2022 in Nederland. Een betere schatting weet ik niet te bedenken.

In deze gegevens zijn de overledenen aan Long Covid niet begrepen.

Inmiddels zijn steekproefonderzoeken gepubliceerd door het Britse medische tijdschrift The Lancet en de Amerikaanse CDC’s (ter vergelijken met onze GGD’s) die het voorkomen van overlijden ten gevolge van Long Covid bevestigen. De omvang daarvan is echter bijzonder moeilijk vast te stellen: de definitie van Long Covid is nog wazig; er zijn meer dan 200 symptomen van Long Covid; de heersende varianten volgen elkaar op; of men Covid-19 heeft gehad, is achteraf niet altijd vast te stellen.

Ik blijf het nogal onbegrijpelijk vinden dat de overheid de meldingen van de GGD’s die de helft van de doodsoorzakenverklaringen van het CBS bedragen, gebruikt om het aantal overledenen aan Covid-19 te publiceren, ook internationaal. Kennelijk maakt onbekend de samenleving inclusief overheid roekeloos of andersom.

Minister Ernst Kuipers vertrouwt vooral op vaccinaties. Dat deel van de preventie is goed georganiseerd. Weliswaar is de vaccinatiebereidheid flink gedaald, waardoor de immuniteit van de bevolking aanzienlijk is teruggelopen. Ik hoor allerlei mensen zeggen: “Met die vaccinaties heb ik het nu wel gehad”.
Op het gebied van de mogelijke maatregelen talmt Ernst Kuipers, waardoor de wetgeving die ingrijpen mogelijk kan maken, niet tijdig gereed lijkt te komen. Duidelijk kan men uit directe waarneming afleiden dat de adviezen van de overheid op dit moment door zeker 50 procent van de bevolking niet goed worden nageleefd.