Sjoemelhardware, een nieuwe Eindhovense vinding
Volkswagen, Audi, Renault en veel andere automerken dachten ermee weg te komen: zodra hun nieuwe voertuigen in een klinische testsituatie terechtkwamen zorgde het motormanagement dat de uitstoot werd geoptimaliseerd. Pas in praktijktests, dus daadwerkelijk rijdend, bleek van de positieve resultaten geen sprake. Een nieuwe uitvinding van Eindhovense bodem voegt een nieuwe dimensie toe: na gesjoemel met software wordt nu ook de hardware anders voorgesteld dan in de praktijk. Ditmaal niet in de mobiliteitsbranche maar in het vastgoed. Het eerste fieldlab is het Eindhovense Stadhuisplein.
Raad voor het blok
De onderzoeksuitkomsten die wethouder Torunoglu voorlegt aan de raad bieden keuzemogelijkheden met veel open eindjes. Drie varianten krijgt de raad te zien en de opbouw is eenvoudig gezegd aldus:
A) vooral lagere gebouwen en weinig groen
B) gemiddelde hoogte en gemiddeld groen
C) hoogbouw en heel veel groen
Eigenlijk wordt de raad voor het blok gezet: want een combinatie van een groener plein met lagere hoogbouw is onmogelijk. En tegelijk wordt gezegd dat geen van deze drie opties écht gekozen kan worden. Het moet neerkomen op een mengvorm. Niets ligt nog vast, alles ligt open. Het enige wat de raadsleden moeten doen is ‘ja’ zeggen.
Boelchips
En dat laatste, dat is precies de schandaalcomponent. Terwijl de raadsleden zich nog proberen een beeld te vormen van de uiteindelijke realisatie, ligt het prospectus van de belangrijkste betrokken marktpartijen al drukklaar. Inclusief rendementsramingen, zeer realistische tekeningen van 160 meter hoge torens en opzwepende teksten waarmee Eindhoven zich van haar zelfgekozen Calimerogevoel ontkletst. Dat mag, en moet zelfs als je als ondernemer overeind wil blijven staan. Maar hoe kan het dat een gemeenteraadslid in de veronderstelling wordt gehouden dat ‘alles nog open’ is?
Circus
Het is niet helder welk fata morgana de gemeenteraadsleden van Eindhoven voorgeschoteld krijgen. Dat ligt in sterke mate aan het feit dat veel informatie niet verder komt dan de buitenmuren van het Stadhuis. Wat niet onder embargo wordt gedeeld is vertrouwelijk of dient met prudentie te worden behandeld. En zo kan het gebeuren dat informatiestromen zeer specifiek en gekanaliseerd leiden tot gewenste beeldvorming. In dieselgate-termen: een geconditioneerd beeld dat niet voldoet aan de realiteit. Hetzelfde circus dus, maar in een ander jasje.
Maas’ Mysterieuze Mieterse Mijter
Eén van de mysterieuze afbeeldingen is de afgeschuinde kolos die Winy Maas zelf promoot. 160 metertjes maar liefst en met een steil oplopend hellend vlak. De prent mag ik niet plaatsen want die is vertrouwelijk. Inmiddels is de plaat wel in het Eindhovens Dagblad getoond omdat de tekening is vrijgegeven op een hoogbouwforum. Ik waag me er niet aan. Feit is wel dat de supervisie inzake het Stadhuisplein door Winy Maas even terzijde is geschoven opdat de politiek rustig kan beslissen over zijn ontwerp. We willen natuurlijk geen belangenverstrengeling.
Carnavalsvereniging ‘De tweej Torrens’
Maar Maas’ ontwerp, recht tegenover het huldigingsbalkon van PSV, is niet het enige. Een andere ontwerp betreft een tweetal torentjes naast elkaar bovenop het gebouw wat velen van ons kennen als het Stadskantoor. Deze twee torentjes van eveneens zo’n 160 meter hoogte neem ik evenmin op in deze tekst en heb ze ook nog nergens anders kunnen ontdekken. Ze hebben wat weg van twee rankere kolommen met bovenaan en halverwege een ring. Als je je ogen een beetje samenklemt geeft onderstaande plaat een voorzichtig idee…
Het belooft het nieuwe hoogtepunt van de binnenstad te worden, daar is C.V. ‘De tweej Torrens’ nu al zeker van.
Vreemd
Het is toch raar dat een gemeenteraad nog nadenkt over wat ze wil terwijl ondertussen de heren en dames projectontwikkelaars al beginnen met hun marketingcampagne. Het is een beetje als een autoverkoper die het nieuwste type al aan de klant laat zien, wetende dat met de goedkeuring alles al is geregeld. En dat was lange tijd ook zo.
Nog vreemder
Zeker zo bijzonder is de uitleg die wethouder Torunoglu uitgerekend deze week nog geeft aangaande de verbetering van het bouwproces in onze stad. Geen kwaliteitsimpuls voor de omgang met burgers of belangengroepen maar een andere stap wordt gezet:
Wie notulen van dit soort overleggen opvraagt komt erachter dat het zogenaamde ‘informele overleggen’ zijn waarvan geen verslagen worden bijgehouden. Juist.
Koevoet
De sleutel tot het succes van wethouder Torunoglu inzake het Stadhuisplein, en dus een gunstige uitkomst voor de marktpartijen is de ‘green deal’. “Willen jullie groen? Dan krijgen jullie grote hoogte.” Het is een koevoet waarmee de besluitvorming wordt geforceerd want wie bedenkingen heeft zal geassocieerd worden met een kil plein. Een schandalig principe, maar zeer werkzaam.
Voorspelling
Mijn verwachting is dat we in de zomer van 2035 op het Stadhuisplein overal lekker in de schaduw kunnen zitten en dan nog steeds kapot gaan van de hitte en de warme wind. Het eerste groen, waarschijnlijk een paar dennenboompjes, zal net aangeplant zijn. De vier kolossen zijn volledig opgeleverd en verhuisbusjes rijden af en aan. Als het me is gegund stel ik voor dat we op zondag 1 juli van dat jaar verzamelen voor een kleine test. Misschien schuift dan ook de wethouder met zijn torenhoog doel aan. Vooropgesteld dat ik hem kan terugvinden tussen al het weelderig geschetste groen dat wordt voorspeld.
Ik wens u een prettige zondag!