Soccermoms

Deze week is het hommeles:
Stelletje rotjongetjes slaan alles kort en klein en plunderen ondertussen hun merkkleding bij elkaar zonder te betalen. Nog sterker, ze nemen zelfs de kassa mee.

Ondertussen is de politie een partij geworden in het kat-en-muis spelletje in plaats van dat ze erboven staat. De burgemeester doet vrolijk mee in de escalatie door de relschoppers te vergelijken met eencelligen. Nou ja, vrolijk? Woedend! Is hij. Die staat dus ook niet meer boven de ruziemakende partijen: hij is onbedoeld ook aan het escaleren.
Dit is niet goed. De burgemeester en de politie moeten boven de partijen staan en zo de-escaleren dat de agressie ophoudt. De raddraaiers moet je natuurlijk wel zo snel mogelijk onschadelijk maken.

Stop de wapenwedloop:
Hoe komen we hier weer uit? De wapenwedloop gaat van kwaad toch erger in deze guerrilla-bonje. Winkels worden dichtgetimmerd, dus de stad begint al aardig op een oorlogsgebied te lijken.

Eigen rechter mag niet:
In Nederland hebben we bij wet geregeld dat alleen de politie geweld mag gebruiken tegen burgers in Nederland om de orde te handhaven. Dus geen burgerwachten van voetbalsupportersverenigingen en al helemaal niet het leger inzetten. Laten we nu even vasthouden dat het aan de politie is om te voorkomen dat het steeds verder uit de hand loopt.

Wel moeten we iets doen zodat de opgeschoten jeugd en jong-volwassenen zich weer een beetje fatsoenlijk gaan gedragen!

Leren van het verleden:
Hoe ging dat vroeger bij popconcerten? Organisator Tinus Kanters had een probleem hoe hij honderdduizend vooral Duitse hardrockers in de hand moest houden bij Dynamo Open Air Heavy Metal festival bij Welschap rond 1995. Hij wilde dat als jongerenwerker natuurlijk niet doen met een grote ordedienst en veel politie, maar hij zocht mensen die een natuurlijk overwicht hadden op de in t zwart geklede hardrockers met hun doodskoptattoos.

Hij vond ze door moeders van middelbare leeftijd met pubers in huis te vragen om te helpen. Die kon hij elke zaterdag rond het voetbalveld vinden: soccermoms dus.

Hij trok ze allemaal een bedrukt T-shirt aan dat net een maat te groot was en zorgde ervoor dat ze allemaal vijftien hardrockers toebedeeld kregen die vooral veel plezier mochten hebben.

Virusfestival TU/e Foto: Rien Valk

Maar als er een paar uit de band dreigden te springen dan keken ze de heren even strak aan en zeiden één keer dreigend ‘euh!’ terwijl hun kin uitdagend omhoog ging. Dat was ruim voldoende om de gezagsgetrouwe Duitsers weer in het gareel te krijgen: ze kregen meteen associaties met hun eigen moeder en daar viel ook niet mee te spotten! Het festival is met een handvol politieagenten op de achtergrond rustig en zonder incidenten verlopen.

Virusfestival TU/e – Foto Rien Valk

Kunnen we nu ook weer zoiets verzinnen?
Misschien moeten we zoiets nu ook organiseren om demonstraties weer vreedzaam te laten worden. Ik weet wel een club moeders die hier kan helpen: de ouders van de vlegels.

Geen last van het muzikale geweld Virusfestival TU/e – Foto: Rien Valk

PS
Dit verhaal heb ik jaren geleden van Tinus zelf gehoord. Ik hoop dat ik het goed verwoord heb.