TDK: tijd voor heroriëntatie

Een jaar of tien inmiddels doet de stadsmarketing haar best om nieuwelingen te laten geloven dat Eindhoven ‘de place to be is’. Inmiddels is het reclameblokje van technologie, design en kennis niet meer nodig: de stad is vol, te vol.

Het tempo waarmee de stadsbevolking is toegenomen valt door onze stad niet bij te benen. En dat is om meerdere redenen een zorgwekkend fenomeen. De onbetaalbaarheid van woonruimte is er één van. De diepere zakken van veel hoogopgeleide nieuwkomers een andere. Een over onszelf afgeroepen niets ontzienende bouwbrutaliteit is het logische gevolg.

Als het op de wooncrisis aankomt blijkt de uitgevente focus op TDK een farce. Uit vrijwel geen enkel resultaat van de stadsontwikkeling blijkt dat inventiviteit, vormgeving en kennis leidende principes zijn. Vreemd is dat misschien niet aangezien TDK legitiem gebakken lucht is, per definitie een slecht bouwmateriaal.

Wie goed kijkt ziet dat TDK in Eindhoven nauwelijks terug te zien is in haar groei. De discrepantie tussen de renders, zeg maar de reclameplaatjes, en de realisatie is tenenkrommend. De Bakermat is één voorbeeld, maar de Bunkertoren is nu ook niet bepaald baanbrekend. We zien ons langzaam maar zeker verworden tot een slap aftreksel van de wereldhavenstad in het westen van ons land.

Eindhoven loopt een paar enorme risico’s door de afstand tussen realiteit en de reclamepraatjes. De crux is dat de zichtbaarheid van TDK afneemt door de ingeslagen weg van de stadsontwikkeling. Daarmee wil ik niet zeggen dat technologie, design en kennis geen hoofdrol spelen bij de verbouwing van onze stad. Dat doet TDK namelijk wel degelijk, maar vooral op één specifiek moment: als het aankomt op besluitvorming in de raad. Alles wordt dan uit de kast getrokken om conservatieve en/of conventionele bouwplannen ‘erdoor’ te drukken.

Het resultaat is een stad die zich juist níet onderscheidt op het gebied van toegepaste technische oplossingen, schitterende vormgeving of getuigend van kennis van de toekomst. En dat laatste verbaast me met de uitkomst van de laatste verkiezingen nog wel het meest. Ons stukje aarde zouden we moeten ontwikkelen op een manier die goed is voor mens en milieu. Dat kan, maar schreeuwt om toepassing van TDK in de praktijk. Dat blijkt uitgerekend in Eindhoven teveel gevraagd.

Wordt het ‘TDK to do!’ of toch ‘Toedeledokie TDK!’? De praktijk zal het leren.