How to hammer a town council over the Edge

Het kon niet uitblijven, de gemeenteraad heeft post ontvangen van EDGE. Deze projectontwikkelaar legt in het schrijven uit dat de Raad niet moet zeuren over een breder plan voor het zuidelijk Stationsgebied. Waar de heer Ruitenburg namens EDGE op doelt is het gebied vanaf de Bijenkorf tot aan de Dommel (de fietstunnel tussen Effenaar en TU/e).

District E
Waar EDGE over schrijft heeft alles te maken met het besluit om met District E nog even te wachten tot een totaalplan op tafel ligt voor het hele gebied. Een voorstel van oppositiepartij D66 dat begin maart werd aangenomen doordat een meerderheid van de vertegenwoordiging van diezelfde gemeenteraad vóór stemde. En terecht aangezien er heel veel onbeantwoorde vragen zijn die de optelsom van alle bouwsels tot gevolg hebben.

EDGE, het andere uiterste
De heer Ruitenburg vertegenwoordigt de ontwikkelaar die aan het andere einde van de plak bouwgrond aan de slag wil. Zeg maar tegen en in de Dommelstrook. Hij blijkt het totaal niet eens met de zienswijze van de gemeenteraad. Er is, zo stelt hij, namelijk al een beschrijving van de integrale effecten:

“Graag wijzen wij u erop dat de betrokkenen reeds alle benodigde onderzoeken uitgevoerd
hebben. Door middel van deze onderzoeken, reeds in bezit van de Gemeente, is de
integrale impact geïnventariseerd en is tevens het perspectief vanuit ieder project
afzonderlijk onderbouwd“.

Het is de auteur gelukt om het woord ‘integraal’ in een taalconstructie te moffelen waardoor het lijkt of er al een overzicht is van de effecten op verkeer, natuur, windhinder, hittestress en de buurtbewoners.

Meer kapot dan je lief is
Het is met het betoog van EDGE net als met de sociale druk rondom de beginnende roker. Eén sigaretje, dat is geen probleem. En een paar sigaretten achter elkaar op een leuk avondje met vrienden, so what. Tot het uitmondt in een pakje per dag. Dan was het toch minder beheersbaar en belangrijker nog: niet zomaar terug te draaien.

Intergralalah
Blijkbaar weet de heer Ruitenburg best wel dat het niet helemaal juist is wat hij schrijft. Er is gewoonweg gekozen voor een postzegelbestemmingsplan voor dit gebied. De effecten van de bouw van een hele trits gebouwen zijn van een andere, verdergaande, aard dan de effectjes van elk los project. Ruitenburg legt zelf ook uit dat een goed overkoepelend plan met oog voor de gevolgen van de totale bouwimpuls lastig is en daarom kan de gemeente dat maar beter niet doen. Het klinkt alleen een klein beetje anders:

EDGE: “De complexiteit van de lopende vergunningstrajecten zal door deze beslissing flink worden verhoogd, met als gevolg dat er onnodige onzekerheid zal ontstaan voor de betrokkenen.”

Anders gezegd: wij, de projectontwikkelaars, moeten ineens rekening gaan houden met elkaar én met omliggende kwetsbaarheden. Het gebied en de directe omgeving is meer dan een plattegrondje.

Besluit of een voorstel?
De Raad heeft de wethouder opgedragen met een integraal plan te komen middels een aangenomen ordebesluit.

Vanwege dat besluit wordt de volksvertegenwoordiging getorpedeerd door uitspraken als: “Vorige maand overviel de Eindhovense gemeenteraad vriend en vijand met het voorstel om het bestemmingsplan van District E voorlopig niet te behandelen, totdat er een integraal plan voor het hele Stationsplein-Zuid is gemaakt.”

Strikt genomen ging het niet eens om een voorstel maar om een besluit. Zelfs in het Eindhovens Dagblad werd het aldus geformuleerd: “De partijen haalden het plan van tafel omdat ze een eerst een totaalplan willen voor het hele gebied ten zuiden van het station met voltooide inspraak van de omwonenden.” (ED.nl, 16 maart jl.).

EDGE zet druk
Tegen het besluit van de raad neemt EDGE stelling en zegt wat de vriendengroep tegen de gelegenheidsroker zegt: “Vat er toch nog gewoon eentje, ge leeft maar inne keer!”. Overigens noemt EDGE het wel gewoon wat het is: ‘een beslissing’. En dus geen ‘voorstel’.

En uiteraard wordt EDGE bijgestaan door de drukpers van de voorstanders van postzegelbestemmingsplannen. Dat soort plannen leiden namelijk tot grootstedelijkheid. “Dat vindt héél Eindhoven.”, een uitspraak die te vergelijken is met “Joh, doe nie zo flauw: iedereen rookt wel eens!”.

EDGE pusht nog meer

In het schrijven aan de gemeenteraadsleden en het college geeft EDGE ook weer waarom de Raad de plank eigenlijk volledig missloeg. EDGE is namelijk niet alleen projectontwikkelaar maar ook politiek adviseur. Door het aangenomen ordebesluit voelt EDGE zich genoodzaakt de volgende aspecten te benoemen:

“Wij identificeren:
• Vertraging in het verduurzamen en leefbaarder maken van de binnenstad;
• Schade voor de woningzoekenden vanwege een vertraagde woningproductie;
• Schade voor de arbeidsmarkt door latere of mogelijk zelf niet meer haalbare
realisatie van huisvesting voor bedrijven en organisaties;
• Nadelig effect op het investeringsklimaat van de stad Eindhoven ten gevolge van
politieke onzekerheid.”

Gemiste kans
Nog even en EDGE verzoekt de voltallige raad om de biezen te pakken en huiswaarts te keren. Zo van: ‘Schandalig dat een volksvertegenwoordiging het in haar hoofd haalt om te vragen om een bredere inventarisatie van de effecten door de gecombineerde bouwinitiatieven.’ De heer Ruitenburg liet overigens een buitenkans liggen door niet te reppen over de Koning die door de abjecte beslissing wellicht zijn digitale bezoek aan Eindhoven heroverweegt. Dan zou de gemeente straks zomaar met een kleine twee miljoen euro blijven zitten.

De keerzijde van ‘Niet lullen maar pushen’

Neen, het moet snel, opgeknipt en zonder veel gedoe. Er staat te veel op het spel. Maar de keerzijde van de door EDGE gepropageerde handelwijze is een aanzienlijke kans op dommigheden in de volle breedte van het gebied en onomkeerbare ontwikkelingsdwalingen. En een definitief afscheid van een groot deel van de karakteristieke platanen aan de Stationsstraat.

Gaan met die plataan!

Maar okee, daar staat het verduurzamen middels beton tegenover. Lang leve het gerommel tussen Bijenkorf en de Dommel…