Waar wonen de expatkindjes?

Brainport Development heeft het CPB ( Centraal Bureau voor de Statistiek ) gevraagd cijfermateriaal op te hoesten inzake ‘Kinderen van internationale ouders en basisscholen in de Brainport Regio Eindhoven, 2020’. Het document is vrijelijk toegankelijk en voor iedereen in te zien. Onderaan dit artikel is een link naar de publicatie van het CBS opgenomen.

Where are the kids?
Brainport is geen Eindhoven. Onze stad is een onderdeel van Brainport en wordt gezien als de belangrijkste stad van deze regio. In deze bijdrage wordt ingegaan op Eindhovense situatie en één van de vragen die het CBS beantwoordt luidt: “In welke wijken van Eindhoven vind je de gezinnen van expats?” Ik moet er meteen bij vermelden dat het woord ‘expat(s)’ niet wordt gebruikt in de CBS-publicatie.

Onderzoeksgroep
Het bureau voor de statistiek heeft zich gefocust op de woonplek van kinderen van minimaal één internationale ouder, waarbij de onderzoeksgroep enerzijds wordt beperkt door:
– de leeftijd van de kinderen in twee groepen ( 0 tot 4 en 4 tot 12-jaar );
– de nationaliteit van de ouders (minimaal één ouder niet-Nederlands);
– verblijfsduur ouders (korter dan 5 jaar in Nederland).

Eindhovense situatie
In Eindhoven zijn natuurlijk aardig wat woonwijken te vinden. Het voert te ver om van elke wijk de cijfers op te nemen maar hieronder volgen de 6 meest populaire Eindhovense woonwijken onder internationale gezinnen die korter dan 5 jaar in Nederland zijn. In de bovenste tabel gaat het om kinderen van 0 tot 4 jaar, die eronder beschrijft de leeftijd van kinderen van 4 tot 12 jaar.

Per wijk wordt steeds genoemd hoeveel kinderen er in totaal zijn, dan het aantal kinderen met twee Nederlandse ouders, vervolgens het aantal kinderen met 1 of 2 internationale ouders. In dat laatste geval is de internationale ouder korter dan 5 jaar in Nederland.

Vijf jaar in Nederland
Deze tabellen laten eigenlijk heel mooi zien waar expatgezinnen neerstrijken als ze net in Nederland zijn. Het centrum bestaat overigens uit de buurten De Bergen, De Witte Dame, TU-terrein, Fellenoord en Binnenstad. Wat dat betreft zijn de data van het CBS verhelderend. Ten tweede wordt zichtbaar hoe groot het aandeel aan kinderen van expats is in een bepaalde woonwijk. Dat wil overigens niet zeggen dat de basisscholen in diezelfde wijk de kinderen uit de tweede tabel kunnen verwelkomen, want veel van deze tijdelijke Eindhovenaren gaan naar de Internationale School Eindhoven.

Het valt ook op dat het centrum, ondanks de doorgaans hogere prijzen van woningen, de geprefereerde habitat voor de versere expatgezinnen vormt. Voorzieningen dichtbij, openbaar vervoer, winkeltjes, het stadhuis… en betaalbaar. De eerste vijf jaar hebben veel expats namelijk het recht om slechts 30% belasting over hun loon te betalen. Die regeling dateert nog van de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog toen Nederland gebrek aan alles had maar zeker ook aan expertise. De maximale duur van dit prachtige actietarief is vijf jaar. Het verklaart misschien ook waarom dat gezellige expatgezin na een paar jaar bij jou in de straat neerstreek terwijl ze voorheen centraler, duurder én kleiner woonden. Het zijn per slot van rekening ook gewoon mensen.

Van iedereen
Bij het zien van deze cijfers aangaande het centrum hou ik opnieuw mijn hart vast. “De stad is van iedereen!”, roeptoetert een aantal partijen bij kritiek op de voorgenomen hoogbouwimpuls. Maar van betaalbaarheid van datzelfde centrum is zo langzamerhand geen sprake meer. Een recente ‘winstpakker’-voorbeeld is ‘Frits’, een modern vormgegeven pareltje uit de koker van projectontwikkelaar MRP. Het is niet eens een hoge flat en past op het vlak van vormgeving zowaar in de lijn van de oudere Philipsgebouwen.

De 69 appartementen zouden per per opbod worden verkocht via een veilingsite, zo bleek uit een publicatie van het Eindhovens Dagblad. In hetzelfde artikel valt ook te lezen dat de vraagprijzen tussen de 272.500 en 1.069.000 euro lagen. Maar meer bieden mocht: “Wie de centen heeft, heeft nu gewoon een kans.” Het is gewoon de markt, zo werd gesteld. De verkoop via een veiling werd, zo werd later duidelijk, geen succes maar rechtvaardigt wel de vraag: Hoe lang blijven we aan het Stadhuisplein horen dat ‘de stad van iedereen is’ zónder de toevoeging ‘met een dikke portemonnee’?

Beleggers
Bovendien ben ik benieuwd naar de toekomstige rol van de heren en dames beleggers. Niet alleen in Eindhoven betreft het soms dezelfde partijen als de projectontwikkelaars die het project hebben ‘mogen’ ontwikkelen. Zolang het centrum voor verse expats centraal, klein en de eerste vijf jaar betaalbaar (!) is, is het verdienmodel niet moeilijk uit te tekenen.

De stad wordt van iedereen, zolang die maar geld meebrengt of anders gezegd: een stad tekenen kan iedereen maar betaalbaar houden is een stuk lastiger. Zeker als je meent dat je de hoogte in moet. Bouw dan lekker op de Fellenoord, bij Winkelcentrum Woensel of desnoods op het gehele TU-terrein, bouw het lekker vol maar wees een beetje zuiniger op het karakter van ons stadshart. Ook nu al is duidelijk dat je doorgaans rondom de Admirant en de Regent een kanon kunt afschieten. Voor de gezelligheid hoef je er dus niet te zijn. In de binnenstad heb je mensen nodig, geen hoogbouwtorens.

Bronnen:

CBS: Kinderen van Internationals in de Brainport Regio, 2020

Allecijfers.nl met een weergave van de samenstelling van het Centrum van Eindhoven incl. gegevens over criminaliteit, leefstijl en herkomst.

Voor de lol: de 30% regeling voor de Ronaldo’s, Messi’s en andere profvoetballers, althans als ze in Nederland komen spelen.