Wat is de samenhang tussen pasteuriseren en District-E?

Het is bloedheet in de stad. De vogels fluiten niet meer en zijn al lange tijd stil. Bomen beginnen hun bladeren los te laten, als gevolg van het grondwatertekort en het uitblijven van langdurige regen. De Dommel is aan het opdrogen en de echte hitte moet nog beginnen. Binnen is het 24,5 graden buiten nu al 30. Tijd om op een rustige manier mijn kranten nog eens te lezen en daarna netjes bij het oud papier te doen.

Afgelopen week liep ik door de buurt. Overal lag papier en karton op straat. De volgende dag zou het oud papier worden opgehaald. Niemand voelde blijkbaar de behoefte om zijn afval op het juiste tijdstip aan de straat te zetten. “Want die straat, waar jezelf woont en dat groenperk in je eigen buurt, dat is niet van jou!” “Dus, je kunt er gewoon een klerezooi van maken, want je betaalt toch al zoveel belasting, dus laat ‘ze’ het daarvoor lekker bijhouden!” “Toch?” Zo moet het ongeveer gaan vermoed ik. Of mensen hebben geen hersencellen meer, door de vele pillen of andere stress die zij hebben. Een oud vrouwtje in de buurt zat te foeteren. Met haar stok strompelde ze verder, overal het papier weghalend. Ik stapte maar van mijn fiets en heb haar maar geholpen. Want sinds haar hondje dood is, is ze eenzamer geworden en is dit het minste wat je kunt doen.

Afijn, genoeg over zwerfafval en de lamlendigheid van veel jonge Eindhovenaren. Het is voor een andere keer.

Ik bekeek een oud Eindhovens Dagblad van 31 mei 2022. Mijn ogen gingen naar het voorpagina artikel: “Zitting Raad van State over plan District-E in centrum Eindhoven. Vrees voor hittestress door torens.”

Het artikel was afkomstig van Ceberus Persbureau dat altijd Raad van State zittingen verslaat. Het artikel ademde een transparantie uit die lekker las. Het Eindhovens Dagblad had het niet aangedurfd om de titel nog populairder te maken. Door op te schrijven: “Bewoners strijden tegen de fallussen van Torenugly “. Nee, de vertrekkende wethouder werd gespaard. Wat dat betreft een gemiste kans. Want met een slimme clickstrategie had zo’n nieuwsbericht dan veel hoger gescoord, was dit door heel Nederland gegaan. Betere free publicity, media-kliks had men niet kunnen krijgen. Ach misschien was dat ook wel niet de bedoeling van dit nieuwsbericht geweest. Of is het zo dat men op de redactie of het stadhuis niet meer zo gelooft in dit majeure bouwplan? Was er daarom een net krantenartikel opgesteld?

Ik las het artikel nog eens, begon te piekeren. Zocht wat e-mails erbij en scrolde door mijn What’s App historie. Appte nog wat vrienden die natuurlijk weer vertraagd reageerden. De maakbaarheid van dit artikel, kent niet zo’n hoge professionele druk als bij de echte media redacties.

Vanuit de verschillende netwerken, met dank aan de mannen van Skycrapercity die op de één of andere manier altijd veel weten, had ik begrepen dat ook Stichting BETER EINDHOVEN (SBE) aanwezig was geweest. SBE had daar o.a. aangetoond, zo leek het, dat het veiligheidsdossier onvolledig was. Er miste een rapport en meer informatie. Wat raadsleden hiervan gaan vinden weet ik niet, die wachten gewoon op de uitslag van de Raad van State. De rechters bleken niet zo blij te zijn met het ontbreken van deze informatie.

Ook waren de rechters, zo leek het, begreep ik; “not-amused” over de oplossingen die geboden waren rondom de parkeervoorzieningen en alternatieve mobiliteitsoplossingen. “Zoiets hebben wij nog nooit gezien! In alle plannen die bij ons langskomen, hebben we dit niet eerder meegemaakt!”, gaf een rechter aan de Gemeente te verstaan. Het waren dezelfde rechters, bleek enige weken later, die een ander plan, met meer parkeervoorzieningen, maar toch erg weinig, hadden afgehamerd…

Qua leefbaarheid kwam Stichting BETER EINDHOVEN met een contra expert op de proppen. Deze gerenommeerde wetenschapper toonde aan dat er o.a. voor fietsers een onveilige situatie ontstaat, als gevolg van windcumulatie rondom de torens.

Vervolgens ging Stichting BETER EINDHOVEN nog in verweer op het ontbreken van “samenhang”. En aan samenhang ontbrak het ook. Niet in hun betoog, of op allerlei andere beroepsgronden van hen of de andere appellanten. Nee, ik miste een andere samenhang.

Ik piekerde verder. “Wat ontbrak er nu ook alweer?” Wat miste ik? En opeens had ik het!

Yes, ik googelde snel en bingo! Dit andere bewuste Eindhovens Dagblad artikel was door mij al gebruikt in de kattenbak. Daarmee vol gezeken en minder transparant geworden, maar digitaal nog geurloos en snel teruggevonden!

Megadeal in Eindhoven; Blob en tientallen andere winkelpanden in handen van Somerense man die rijk werd met soepen en sauzen

Het positieve nieuws van dit artikel over deze gefortuneerde man, met al het goeds wat hij in het centrum van Eindhoven wil doen, gaat komen of aan het doen is, stond in schril contrast als je het dossier District-E echt uitpluist.

De ontwikkelaar van District-E, het college, de gehele raad als belangrijkste politieke platform, en alle hardwerkende ambtenaren waren allemaal ingeblikt, gepasteuriseerd.

De grootste meest zwaarwegende, gefortuneerde bezwaarmaker ontbrak 31 mei jl..

Deze bezwaarmaker, had dus het hele stadhuis, college en Raad aan de leiband gelegd. Door zijn advocaat een lijvig beroepsschrift op te laten stellen, was hij tegen deze extreme hoogbouwontwikkeling.

Deze belangrijke appellant, grote ontwikkelaar, investeerder, ziet een ontwikkeling als District-E bij het station, die niet aansluit. Het past niet bij zijn ambities, visie en samenhang. Deze appellant maakt geen bezwaar, om ergens een speciaal ingeblikt slaatje uit te slaan. Voor geld hoeft hij het niet meer te doen. Hij doet dit, omdat hij met liefde, passie, dit kleine centrum dat Eindhoven, een eigen unieke toegevoegde waarde-creatie, wil geven.

Daar zijn o.a. deze “drie gepasteuriseerde gek-vormige hoge melkpakken”, die men op een dolle namiddag ‘District-E’ heeft genoemd, helemaal niet bij nodig. Dat kan nog leuk worden de komende tijd.