We zijn vertrokken!

Volle kracht vooruit of, zoals Jorritsma het zal denken, it giet oan! Niet de Elfstedentocht natuurlijk maar de luchtvervuiling van een stadshorizon die blijkbaar niet grotesk genoeg is. Het eerste concrete wapenfeit is een clean sweep door het college waar het de bezwaren betreft van omwonenden van het project aan de Deken van Somerenstraat. Die bezwaren zijn allemaal ongegrond verklaard en de leukste was wel het gemekker over de hoogte. Of, zoals Michel Theeuwen het op ED.nl uitlegt: “Het gebied Deken Van Somerenstraat ligt in de oude beleidsregels in het laagbouwgebied. De toren van 60 meter kan toegestaan worden omdat B en W vooruitlopen op de nieuwe verdichtingsvisie die opgesteld wordt. Daarin is het plan opgenomen als een van de gebieden waar die hoogte wel wordt toegestaan.” (ED.nl, 13 mei 2020). Anders gezegd: vette pech voor de kabouters. Want burgertjes die lopen te piepen en te mauwen die kunnen beter op een dorp gaan wonen.

Prachtig plan
Het zal beslist heel mooi worden hoor, dat nieuwe project. Daar twijfel ik niet aan. Maar je zult maar net die meneer of die mevrouw zijn die straks ’s morgens geen zon meer ziet terwijl je daar zo lekker van genoot. Of je zou zo graag vrij van kijkers aan de overkant willen blijven doen wat je altijd deed in je eigen habitat. Toch best jammer dat de overbuurman alles meekrijgt omdat ie zo bij je binnen kijkt. Tuurlijk, het is allemaal heel overkomelijk en alles voor de meerdere eer en glorie van onze stad. Het luchtige karakter, de ruimtelijkheid, het mag allemaal verdwijnen opdat alles volgebouwd wordt.

Oud versus nieuw
Grappig eigenlijk hoe oude bewoners, of beter: bestaande bewoners, sowieso het onderspit delven ten gunste van nieuwe bewoners in hetzelfde gebied. Alsof de mensen die al in die omgeving wonen niet moeten zaniken (als ze dat al zouden doen). De gemeente verdient met de ontwikkeling van dit stukje grond een paar miljoen euro, maar dan moet wel de vergunning worden verleend. Dat lijkt me een mooie drijfveer voor een ‘slagvaardige’ afhandeling van de bezwaarprocedure.

Waterballon met een hoofdletter P
Een ander effect is dat parkeren een steeds groter probleem wordt. Dat is natuurlijk ook precies wat de gemeente wil, want de auto is metala non grata. Dat vertaalt zich in een beperkt aantal parkeerplaatsen, de compenserende deelauto’s en autoabsorptie van omringende wijkgedeelten. Dat laatste werkt aldus: de auto, want die hebben de bewoners van de nieuwe Bergen natuurlijk ook, wordt verderop in de wijk geparkeerd. De fiets, die vastgeketend staat aan een lantaarnpaal wordt gebruikt voor het pendelen van appartement naar de auto. Kortom: het probleem verplaatst zich en andere, bestaande wijkbewoners, worden ermee opgezadeld. De standaardoplossing van de gemeente Eindhoven: ook hier maar weer betaald parkeren voorstellen om het leed te verzachten voor de bewoners. Parkeerfracking noem ik het, omdat het veel wegheeft van de veelbediscussieerde wijze van oliewinning. Je maakt een heleboel kapot voor geldelijk gewin. .

Vol = vol?
Er is nog plek zat in en om de binnenstad. Plaats genoeg om meer te bouwen kantoren en woontorens kwijt te kunnen. Maar omdat het voller kán hoeft het nog niet meteen volgebouwd te worden. De stad wordt groener, communiceert de gemeente aanhoudend, maar intussen bouwen we elke lege plek vol met beton, glas en boompjes op een bomenbalkon aan een flat. We zijn per slot van rekening niet voor niets booming.