Wollt ihr das totale Parkverbot?

In het vermaarde Eindhovens Dagblad van 15 en 27 augustus jl. komen de gevolgen van het gemeentelijke parkeerbeleid aan bod. In het oudste artikel wordt ingegaan op het waterbedeffect dat betaald parkeren heeft: de autobezitters wijken massaal uit naar een gedeelte van de stad waar je wél nog gratis kunt parkeren. Het laatste artikel beschrijft hoe het in de gratis parkeergebieden komt tot een soort stoelendans inclusief minder fraai gedrag. Hoe heeft het zover kunnen komen?

Duimschroeven
Het wegdrukken van het onbetaald parkeren binnen de ring is een beleidskeuze te noemen. Decennia lang was parkeren in het centrum van Eindhoven grofweg te onderscheiden in twee zones: betaald binnen de kleine ring rondom het echte centrumgebied en een onbetaald in alle zones daarbuiten. Zo kon je bijvoorbeeld in de binnenstad je auto kwijt op het Stadhuisplein, tegen betaling, of in de Schrijversbuurt zonder kosten te maken. Aan elke optie hing een prijskaartje. In het laatste geval, was dat een wat langere wandeling naar je winkel of terras.

Bouwplaats binnenstad
Naast Strijp S moest en zou ook de binnenstad een toename aan woningen doormaken. PvdA, Groenlinks en D66 stelden zich op het standpunt dat de nieuwe stedeling geen behoefte had aan een eigen auto. Deelvervoer, openbaar vervoer en de fiets werden de norm en het uitgangspunt. De parkeernorm werd losgelaten: steeds minder parkeergelegenheid werd ingetekend in de plannen. In de praktijk bleken veel bewoners van de nieuwe woningen alsnog een auto te bezitten, die ze vervolgens ter plaatse niet kwijt konden. Dan maar in de straat verderop.

Vervolgens was het een kwestie van tijd voordat de gemeente de bewoners van een volgeparkeerde straat benaderde. De vragen waren simpel: Beschouwt u de parkeerdruk als overlast? Zou u tegen een geringe vergoeding een parkeervergunning overwegen? Ja natuurlijk; je zou ook gek zijn als je dat niet wilde. Het gevolg? Een binnenringkelende gemeentekas.

De geschiedenis herhaalt zich (niet)
Ik vroeg me af waarom er nu dan toch ophef ontstaat over de gevolgen van het op straatniveau geïntroduceerde en uitbreidende parkeerbeleid. Waarom gaan mensen mee in de beleidskeuze die hun eigen situatie eigenlijk verslechtert? Een vergunning brengt immers kosten met zich mee en die kosten had men voorheen niet. Dit komt door de schijnbare redelijkheid van het voorstel. We zeggen ‘ja graag’ tegen de meest verschrikkelijke dingen als we maar voldoende zijn bewerkt door de ‘juiste’ voorstelling van zaken. Dat is niets nieuws.

Wollt ihr das totale Parkverbot?
Joseph Goebbels, de meesterpropagandist van Hitler’s NSDAP, noemde in zijn Sportpalastrede eerst een opsomming met ‘goede’ gronden. Redenen die in het Berlijn van 1943 valide klonken en de toehoorders in één enkele richting stuurden, gevolgd door de slotvraag: ‘Wollt ihr den totalen Krieg?’ Ja joh, logisch. Alsof niemand leek te denken: ‘Misschien is vrede sluiten ook het overwegen waard?’

Precies zo gaat het met een herijking van het gemeentelijk beleid rondom het aantal parkeerplaatsen bij nieuwbouwprojecten. Heeft de geschiedenis ons dan niets geleerd? Jawel! Want van een totaal parkeerverbod is gelukkig geen sprake. En een vergelijkbare toespraak in een Eindhovens ‘Sportpalast’ al evenmin. Dat werkt tegenwoordig niet meer.

Of zou dat laatste toch komen doordat het onbetaalbare zwemtopsportpalast ‘Der Tungelreipf’ nog steeds niet klaar is?