Iedereen profiteert toch van Brainport, toch?!
Het zijn momenten waarop een geschenk van Sint Nicolaas verbleekt en de gemiddelde Eindhovenaar maar weer eens zucht: Eindhoven scoort wat betreft ‘brede welvaart’ lager dan het landelijke gemiddelde.
Overheidsluidsprekers
Het is een perscadeautje van ons eigenste Studio040 waaruit dit blijkt. In het artikel haalt de lokale omroep een onderzoek van het CBS erbij, waaruit blijkt dat de ‘Weferstepper Welvaartswalz’ van het componistentrio Van Gijzel, Jorritsma en Dijsselbloem niet doet wat het belooft. De brede welvaart zou groeien, iedereen zou meeprofiteren van de ASML/High Tech-polonaise. Dat is wat de Eindhovense bevolking immers al jaren door de overheidsluidsprekers te horen krijgt. ‘Alle lagen krijgen ’t beter…’, het liefst op de muziek van Beethovens negende symfonie.
Triple Helix
Ofschoon nog steeds geschermd wordt met de betoverende kracht van de bundeling van bedrijfsleven, politiek en kennisinstituten, blijkt opnieuw dat sprake is van één hiaat: een medebepalende rol voor burgers uit alle lagen van onze stad. Wanneer je daar iets over schrijft of zegt, word je maar al te vaak om de oren geslagen met uitspraken als ‘Dat is maar een mening!’ of ‘Dan ga je toch lekker ergens anders wonen?!’ Het CBS publiceert nu opnieuw dat het geen gelul in de ruimte is. Maar waarom is het beeld dan zo wezenlijk anders?
Reclamebureau
Voor je het weet trap je erin: het oogt prachtig, het klinkt allemaal goed en is aannemelijk bovenal, maar we worden eigenlijk al decennia lang gefopt. Het is een beetje als een fastfoodketen die haar imago oppoetst door van harde rood- en geeltinten naar een rustiek groen en bruin kleurenpalet over te stappen. De opeenvolgende colleges van burgemeester en wethouders zijn het reclamebureau gebleken, dat vergat wie hun belangrijkste aandeelhouder zou moeten zijn: alle inwoners van Eindhoven.
Lees vooral zelf: Leven in Eindhoven is minder ‘rijk’ dan in de buurgemeenten, blijkt uit onderzoek (bron: Studio040.nl)
Vooral dat “dan ga je toch ergens anders wonen”! Ik heb met veel plezier hier gewoond en ik wil dat terug. Ik denk dat iedereen dat bewust dan wel onbewust terug wil. Meeste mensen hebben niet door dat ze worden gefopt. Het is makkelijker om iemand voor de gek te houden dan iemand uit te leggen dat hij voor de gek is gehouden. Ik zie ook steeds meer bullshit-banen om mij heen. Verkeersregelaartjes. Wegen die nog prima zijn maar worden versmald. Fietspaden die met goede tegels zijn gelegd en ineens worden vervangen door gekleurd asfalt. Lekker duurzaam trouwens dat onnodig vervangen van zaken. En wie betaald dat dan? En wie onderhoudt al dat nieuwe “groen”? We glijden af naar een communistische maatschappij! Maar als je daar iets van zegt, tja. …. Dan ga je toch ergens anders wonen!
Dat ‘Wie onderhoudt al dat groen?’ van jou getuigt van een economisch geweten. Ook jij hebt de mindere tijden meegemaakt toen de vraag niet was wie het onderhoud zou uitvoeren maar hoe het in hemelsnaam te bekostigen. Je stelt de vraag, ik zoek nog even naar het antwoord. Ik hoop dat er ook verantwoordelijken zijn die daarmee bezig zijn…
Begrijp me niet verkeerd. Ik heb niets tegen groen. Maar wel tegen de manier waarop. Ik mis ook de bioversiteit. Ik zie geen enkele appel-, kersen, peren of perzikenboom. Ik heb vorige jaar 50 frambozenstruiken geplant op een plekje aan de halvemaanstraat. Sloeg bijna allemaal aan. Helaas, de ongeletterde en ongeïnteresseerde plantsoendienst is er 1 keer met de maaier overeen gegaan. Nu staat er alleen nog maar onkruid.
Er stonden, in een ander perkje op de halvemaanstraat, 2 zilverbessen. Een vroege en een late, qua bloei en vruchtdraging. Ooit met liefde geplant. Zijn gerooid! Waarom? Desinteresse? Geen passie? Incompetentie? Of……. economisch belang? Doet nog steeds pijn als ik eraan denk.
Ik hoorde dat contracten met plantsoendiensten worden afgesloten op basis van welke planten er in een perkje staan. Tja, dat wil dan zeggen dat wanneer er iets anders staat er een ander contract moet worden afgesloten of het wordt gerooid. Maakt niet uit hoe zeldzaam of waardevol de begroeiing was. Ik vermoed dat deze manier van handelen ontstaat vanuit digitale modellen, uitermate geschikt voor mensen die niet meer zelf kunnen nadenken. Maar het verziekt wel de echte wereld.
Een kennis van mij werkt voor een plantsoendienst. Heeft zijn ogen niet in de broekzak zitten. Hij spreekt zich uit en hoort nog wel eens wat. Je wil niet weten wat hij voor een verhalen heeft. Om te huilen.