Gisteren deden Tom Kreling en Huib Modderkolk in De Volkskrant ons een mooi artikel cadeau: Hoe Spaanse software (onbedoeld) een gevaarlijk wapen werd voor online beïnvloeding. Het beschrijft behoorlijk gedetailleerd hoe middels nepprofielen op Twitter de publieke opinie beïnvloed wordt. Zoals wel vaker is de technologie achter dit soort louche praktijken anders aangewend dan de oorspronkelijke bedoeling. Kent Eindhoven ook een ’trollenleger’?

Trolfluencers
Een interessante variant op een trollenleger is de groep van zogenaamde ‘influencers’ die door de Eindhovense stadsmarketeers naar ons metropooltje worden gehaald om positief te schrijven over hun belevenissen alhier. Los van het feit dat de volgers van deze influencers wellicht zelf naar Eindhoven komen, wordt er door de internetpositivo’s een bulk lovende data gegenereerd. Het positieve geluid wordt dus bekrachtigd. Slim, en goed voor de stad. Bovendien is het vanuit de Eindhovense overheid een transparante strategie. Voor de volgers van de influencers wellicht wat minder, maar daar hoeven we ons dus niet druk om te maken, zolang ze maar naar Eindhovuh! komen.

Gemeentelijke sportzaken
Intern gericht gebeuren er ook zaken waarvan ik denk: hoe zit dat nu echt. Ik schreef in een eerdere bijdrage al over een initiatief van ‘Eindhoven Sport’, zeg maar het departement dat zich met gemeentelijke sportzaken bemoeit. Bij de keuze voor de sportman en sportvrouw van het jaar wordt ‘verrassenderwijs’ een shortlist gepresenteerd die van de zwemwater-topsporters aan elkaar hangt. Als je de pagina van onze gemeentelijke sportafdeling opent, denk je bijna dat Eindhoven alleen maar zwemwater heeft. De shortlist zelf is overigens een toonbeeld van Eindhovense humor.

Gelijkschakeling, entartete breedtesport en zoete koek
Sowieso heeft de gemeente Eindhoven nauwelijks nog oog voor breedtesport. Er is één uitzondering: Urban Sports. Het is fantastisch hoe deze ongeorganiseerde sportbeoefenaars inmiddels door lobbygroepen zijn gekaapt en als groep worden ingezet voor citymarketing. Zo wordt er door sportmarketingpartijen en provinciale sportbobo’s gewerkt aan een beeld dat ‘hét’ in Eindhoven gebeurt. Dat heeft alles te maken met het feit dat ‘urban’ maar overal dwars doorheen gaat. Aldus directeur Michel Reinders van BrabantSport in het ED van 24 november jl.: ‘Het is sport, het is cultuur, het is lifestyle, veel meer ‘een cultuurding’…’. En Eindhoven moet die cultuur omarmen om uiteindelijk te groeien van metropooltje naar een heuse wereldstad. Thom Aussems zegt het in hetzelfde artikel letterlijk: ‘,Een stad zonder urban is een stad zonder toekomst.’

Het zijn zo maar een paar voorbeelden van de massage van de publieke opinie. En het maakt niet veel uit of die opinie van buiten Eindhoven komt of juist van binnenuit. Het voorgespiegelde beeld wordt als zoete koek geserveerd. Bijvoorbeeld de stelling: jonge Eindhovenaren co-creëren veel liever een deeleconomie dan dat ze een eigen autootje rijden. Maar goed, het wordt luid geroepen dus het zal beslist waar zijn…

Autoluwe binnenstad
Of de zienswijze dat een autoluwe binnenstad enkel leidt tot vioolmuziek en zonneschijn. Wie diezelfde binnenstad bij nacht en ontij ontdoet van dak- en thuislozen, zwervers, drugsleveranciers en hun clientèle, dat weten de mening-masseurs nog niet. Of ze praten er gewoon liever niet over.

Jeuk?
Het feit dat je misschien jeuk krijgt van wat ik hierboven schrijf, dat kan best terecht zijn. Je bent het wellicht totaal niet eens met mijn zienswijze. Maar het kan ook zijn dat die, hopelijk slechts lichte, kromming van je tenen voortvloeit uit het feit dat je eindeloos bent ondergedompeld in het voorgekauwde andere beeld. Wie aan een trollenleger denkt, beeld zich Oost-Europeanen of misschien Noord-Koreanen in en aan een behoorlijke hoeveelheid algoritmes en dataverkeer. Een leger is het dan misschien niet en hoogtechnologisch evenmin, maar beïnvloeding van de publieke opinie, daar zijn belanghebbenden in en rondom Eindhoven niet vies van. Dat zet je toch aan het denken… of juist niet?