GEDICHT: Na de piep
Na de piep
Ik ben niet thuis nu,
zelden trouwens.
Als u me nodig hebt,
wat ik niet geloof,
ben ik onbereikbaar,
maar ik kom ooit terug,
heb geduld.
Aan de horizon de wolken
bijeen en stil
als dorpelingen op zondag
terwijl ik afstanden verzamel
en schijfruimte beheer
in een keldervoorraad
voor naderende winters.
Elk huis
kan een thuis zijn
en is het zelden,
deuren en vensters
sluiten niets uit.
Spreek vrijuit.
We zullen elkaar
nog nodig hebben.
Goedendag, ik ben er niet,
Of misschien heb ik gewoon geen zin,
U kunt piepen na deze boodschap
Wellicht toets ik uw nummer in.
Het zou toch leuk zijn als door artificiële intelligentie voicemails spontaan elkaar zouden bellen…