GEDICHT: De foto’s
De foto’s we namen foto’s in de hoop dat kind altijd bij ons te houden we deelden alles en wilden vastleggen hoe we beminden we […]
» Lees meerDe foto’s we namen foto’s in de hoop dat kind altijd bij ons te houden we deelden alles en wilden vastleggen hoe we beminden we […]
» Lees meerUit fietsen Wij zouden fietsen maar de buurvrouw belde aan in tranen, niet echt te verstaan en ik bood aan haar te rijden naar het […]
» Lees meerEen oude man Ik kan nooit een oude man zijn, het middelpunt, mikpunt van jongere vrouwen die om me heen draaien op elk verkeerd familiefeest, […]
» Lees meerSpoorwegovergang Als elke dag de hond hem uitlaat legt het dorp volledig stilzwijgen om hem heen. Hij loopt langzaam de thuiskomst uit te stellen en […]
» Lees meerHaar geur Knoflook in de gang, lavendel en rozen in de bloembakken. Cactus en amaryllis en de vitrage dicht, parfum en okselspray, dan ruikt het […]
» Lees meerDe duisternis verklaard Als alles wat ik in deze woorden vertaal mezelf is is de duisternis om me heen verklaard en de stilte aarzelend uitgesproken, […]
» Lees meerBrabants ontkennen Een kansspel kwispelde mijn toenaam, vereerde het toeval en daar was ik dan. Kaarsvet verteerde en stal zuurstof vanaf mijn geboorte, de walm, […]
» Lees meerGeen woord, geen antwoord Zij overleed te jong en alleen toen een ochtend aanbrak. De overkant ineens weer relevant: een bestemming of een leegte naar […]
» Lees meerHet netwerk Zoals de nonnen konden, ongebonden, spanveren strak aangetrokken met overspannen katrollen en een kast vol haldol, het glas halfvol open wonden. Ik hang […]
» Lees meerHoe in het oog springt de werkdag, hoe uitgesteld geluk me inhaalt op straat onder het lopen. Zij wacht op een volgende baas in het […]
» Lees meerAmbre solitaire Voetgangersgebied in zomerhitte. Zij fietst op mij af. Ja, duidelijk een zij. Een been geheven, het ander naar mij geopend en geen ondergoed. […]
» Lees meerHerkenbaar Hier verdween mijn moeder. Hier mijn vader. Hier verdween ik in troebele mist. Hier mijn enige zus. Hier kwam ik terug, anders. Herken me […]
» Lees meerGeen zon Structureel definitief te laat, elke morgen. Alles buiten beklemt me, dagen vertrekken op tijd en laten me achter op een verlaten perron hier […]
» Lees meerDe omlegging Van waar het begint opwaarts langs tenen, hak, hiel, enkel, kuit, scheen, de glooiing van knie naar dij, tot waar ik aanneem dat […]
» Lees meerTe weinig vrouwen Er zijn altijd te weinig vrouwen, zoveel is duidelijk, heb ik wel geleerd. Van vrouwen. En uren tussen zonsopgangen en onverwachte nachten. […]
» Lees meerGebakken Moet je horen, halfje grof volkoren, luister eens, appelflap, stil, zonnepit – we zitten gebakken. Om half acht precies gaat de winkel open en […]
» Lees meerHet antwoord De bril in de glasbak, de fiets bij het oud ijzer, aftershave is chemisch afval, schoenen naar de inzameling, per paar geveterd, alle […]
» Lees meerDe gelukzoeker Ik had vogels, maar tijdens de beschietingen zijn ze gevlucht en ze zijn nog niet terug, zoveel is helder. Hier hebben mensen geen […]
» Lees meerJe weet het nooit Hij durft zijn kleinkind niet los te laten, want stel dat het uitvliegt en niet terugkeert. Ingegroeide angsten stromen over in […]
» Lees meerVogeltrek (10 jaar na de MH17 aanslag) Stramme protocollen, zetten in een schaakspel, rechtlijnige condensatie op kriskras groene schermen. Is het een ontspoord geheugen in […]
» Lees meer