GEDICHT: In het mijne

Uiteindelijk
staan we samen hier,
schouder aan schouder
en zichtbaar kouder.

Samen dwaalden,
daalden we af
naar het hart van de aarde
waar alles van waarde

weer tot rust komt
en we na de bezinning
de ogen weer richten
op omringende gezichten

en warme handen bijeen.
De karavaan reist verder
dan onze gedachten
en kan niet wachten.

Ook ik kom weer overeind
en sluit wat je was:
het grote, het kleine
het pure, het reine
diep in het mijne.

Dit gedicht draag ik vanavond 18:00 voor
tijdens de Allezielenviering in het Catharinakerkhof, Eindhoven.