Met zonder jas naar buiten

Wanneer het buiten weer warmer begon te worden, kreeg ik van de kinderen in groep 3 weleens de vraag: “Moet ik een jas aan?” Hoewel ik hun leerkracht was, hield ik er niet van om voor de kinderen te bepalen of zij een jas aan moesten. Uiteraard wilde ik wel een advies geven, maar ik voelde niet wat de kinderen voelden. Bovendien hebben vrouwen het over het algemeen iets eerder koud dan mannen (Winkster, 2022).

Ik liet het de kinderen meestal zelf aanvoelen. Ze mochten van mij vaak zelf de keuze maken of ze met of zonder jas naar buiten gingen. Hadden ze het toch te koud, dan konden ze altijd nog even binnen hun jas gaan halen. Te warm, nou dan doe je ‘m alsnog even uit. Natuurlijk gaf ik bij neerslag wel het advies om een jas aan te doen… Hetgeen ik beschrijf, kwam vooral voor bij droog weer met temperaturen tussen de 10 en 20 graden Celsius.

Uiteraard kunnen (jonge) kinderen nog niet altijd de beste keuze maken, maar dat betekent mijns inziens niet dat je per se alle keuzes voor het kind hoeft te maken. Er zijn namelijk ook meer dan genoeg volwassenen die niet altijd de beste keuze maken (mezelf uiteraard inbegrepen). Tijdens mijn stages nam ik kinderen ooit weleens iets uit handen. Iets voor een ander doen, is vriendelijk. De ander de vaardigheden geven om het zelf te kunnen doen, is op de langere termijn misschien nog wel vriendelijker. Op basisscholen wordt er best veel gesproken over eigenaarschap en zelfstandigheid. Dit is daar wat mij betreft een mooi voorbeeld van.

Het lijkt me een goed idee om nog een voorbeeld uit de praktijk te geven dat hier enigszins bij aansluit. Zodra de kinderen hun fruit gingen eten, werd er regelmatig aan mij gevraagd of ik even een banaan wilde openmaken. Voor mij was dat logischerwijs een fluitje van een cent. Dat is het overigens nog steeds!

Naarmate het schooljaar vorderde, liet ik het de kinderen echter steeds vaker zelf doen. Bovendien liet ik ze zien dat je een banaan ook aan de andere kant open kan maken. Dat kost minder kracht ten opzichte van het openen van een banaan bij het steeltje. Bovendien openen apen die in het wild leven een banaan zelden bij het steeltje.

Wanneer iemand tegen je zegt dat je iets moet doen, moet je het dan echt doen? Bij mij roept het woord ‘moeten’ vaak weerstand op. Ik moet blijven ademen, drinken en eten als ik wil blijven leven. Verder moet ik niet zoveel… Alles wat je doet, heeft consequenties. Als je besluit iets niet te doen, heeft dat natuurlijk ook consequenties. Het leven hangt aaneen van keuzes. Niets doen, is niet altijd de beste optie.

Stof om over na te denken wanneer je weer eens met zonder jas naar buiten gaat…

Op de website van Onze Taal staat overigens een mooi stukje over ‘met zonder jas’:

https://onzetaal.nl/taalloket/met-zonder-jas

Dat stukje moet je niet lezen, maar dat mag natuurlijk wel.

Bronvermelding: