Wat millennials niet meer doen, dus dat doen 20+’ers binnenkort ook niet meer
Als je kijkt naar hoe de Millenials leven dan weet je hoe ook het leven van de oudere generaties in de komende tijd gaat veranderen. Een kijkje in de nabije toekomst dus.
Millenials hebben geen telefoon met een draadje
Landlijnen voor de telefoon zijn nu echt achterhaald. We hebben nog miljoenen kilometers telefoonkabel in de grond liggen maar die worden niet meer gebruikt. Vroeger kon je met een T65 iemand aan de andere kant van de wereld opbellen, je kon zelfs zijn nummer opzoeken in een dik boek met allemaal telefoonnummers. Elk jaar kreeg je een nieuw boek. Als je iemand belde dan begon je het gesprek met: “Is Jan er ook”, nu vraag je “ Waar ben je”. Als je geen telefoon had dan kon je buiten in een telefooncel gaan staan bellen. Dan moest je wel een boel kwartjes meenemen.
Millenials hebben geen deurbel
Als er iemand bij je op bezoek wil komen dan belt hij buiten wel even met zijn mobiel als hij bij je voor de deur staat. Vreemden willen ze toch niet te woord staan, dus zo’n deurbel kan gewoon weg. Dat kan een aardige bezuiniging zijn voor de bellentableaux bij grote flatgebouwen.
Millenials lezen geen boeken
Een heel boek lezen is voor weinig milenials weggelegd. Zelfs studenten krijg je niet meer aan het lezen in studieboeken. Laat staan dat ze ervoor naar een bibliotheek gaan en daar in de Index (je weet wel, zo’n bak met kaartjes) te gaan zoeken naar wat er allang bedacht is. Ze vinden het nog liever zelf weer opnieuw uit. Bibliotheken zijn er dus steeds minder. Op scholen zijn de meeste al opgeheven. Vroeger kon je veel te weten komen over mensen waar je op bezoek was door te kijken welke boeken er in de boekenkast stonden. Als je bijvoorbeeld pontifikaal de Winkler Prins Encyclopedie zag staan dan had je al een idee. Nu kijk je gewoon naar hun Facebook pagina.
Millenials dragen geen costuum
Colbertjasjes, al dan niet gecombineerd met een bijpassende broek en eventueel vest. Stropdassen zijn helemaal uit den boze, zelfs bij begrafenissen. Gewoon een spijkerbroek en een hoodie is voldoende variatie in de klerenkast om zowel zakelijk als prive je leven door te komen. Misschien dat de ouderwetse banken nog een uitzondering zijn, maar dat weet ik niet zeker. Ministers doen in het weekend populair maar door de week dragen ze nog wel een costuum. Misschien dat de nieuwe regering de kledingvoorschriften gaat aanpassen als zichtbaar effect van het nieuwe élan?
Millenials hebben geen portemonnaie
Millenials betalen niet met echt geld. Soms betalen ze met een pasje en vaak met hun telefoon. Dus wat moeten ze met een portemonnaie? Zo’n groot ding heb je alleen maar last van. Dus een mapje waar je een stuk of 10 pasjes in kunt bewaren is voldoende. Contant geld halen ze ook niet meer uit de muur, waardoor geldautomaten vooral staan te roesten en dus zo langzamerhand uit het straatbeeld zullen verdwijnen.
Millenials hebben geen pensioen en geen levensverzekering
Millenials verdienen te weinig om te kunnen wonen, leven en verplaatsen. Ze hebben vaak geen vast contract en kunnen moeilijk aan een hypotheek komen en al helemaal niet aan een eigen huis. Daardoor blijft er geen geld over voor pensioen en levensverzekeringen. Bot gezegd: ze zullen moeten werken tot ze er dood bij neervallen. Dat is geen blij toekomstperspectief.
Millenials zorgen niet voor hun ouders
Vanaf het jaar nul tot ver in de twintigste eeuw was het normaal dat kinderen voor hun ouders zorgden zodra ze dat niet meer zelf kunnen. In ruil daarvoor pasten de ouderen op de kleinkinderen. De boomers vonden dit geen goed idee en hebben hun ouders op tijd opgeborgen in bejaardenhuizen en aanleunwoningen. Dit was de eerste generatie die niet zelf voor de ouderen zorgde. De Millenials gaan dit ook niet doen, ook niet nu de bejaardenhuizen zijn afgeschaft en de verzorgingshuizen alleen in het laatste levensjaar een toevluchtsoord zijn. De boomers zullen dus hun eigen boontjes moeten doppen, maar daar hebben ze dan ook hun pensioen voor. De wereld is veranderd: vroeger was je er bijna als je oud was, nu ben je er bijna geweest.
Millenials kopen niet in stenen winkels
Als Millenials iets nodig hebben dan bestellen ze dat gewoon op internet en daarna laten ze dat gewoon thuis bezorgen. Stenen winkels in binnensteden en winkelcentra zijn dus gedoemd te verdwijnen wegen gebrek aan omzet. De grootwinkelbedrijven gaan het hardst de afgrond in. Gemeentebesturen bestaan nog vaak uit oudere mensen die dit nog niet in de gaten hebben en denken dat de binnensteden het wel redden met slimme en aantrekkelijke oplossingen. Nee dus.
Millenials sturen geen kaarten
Millenials versturen geen analoge kerstkaarten, verjaardagskaarten en zelfs geen verhuiskaarten meer met PostNL. Geboortekaartjes zie je gelukkig nog wel. Rouwkaarten niet altijd. Het is voorbij. Als je iets wilt weten dan zoek je maar op Instagram. Langzamerhand zal ook de kaarten-folklore verdwijnen zodra de ouderen dit in de gaten hebben.
Millenials lezen geen kranten
Zeer weinig millenials zijn nog geabonneerd op een krant. Ze halen hun nieuws van het internet uit bronnen die nog minder te vertrouwen zijn dan de reguliere kranten. Dit heeft tot gevolg dat de belangstelling voor wat er gebeurt in de wereld eerder versmalt dan verbreed. Kranten hebben te maken met dalende aantallen abonné’s maar dat valt nog mee omdat de oudere generaties hardnekkig kranten blijven lezen.
Millenials kunnen geen landkaarten lezen
Een Millenial met een landkaart komt nooit aan op de plaats van bestemming, want hij heeft geen idee hoe je zo’n ding moet gebruiken. Millenials gebruiken hun mobiele telefoon met een GPS-app om uit te vinden waar ze zijn en waar ze heen moeten. Voordat TomTom op de markt kwam moesten we met een paar landkaarten op schoot die ene camping in Zuid-Frankrijk zien te vinden. Altijd lastig om uit te vinden waar je nu was op die landkaart om te kunnen bepalen wanneer en waar je moest afslaan. Het was een dagtaak voor de bijrijder om dat bij te houden.
Mannen hielden toendertijd het Noorden aan de bovenkant, vrouwen draaiden de kaart in de richting waar ze naar toe reden. Op de terugweg dus ondersteboven. Ook het weer opvouwen van zo’n ding was elke keer weer een puzzel van jewelste. Wie dat bedacht heeft die moesten ze eens …
De ANWB weet nog steeds dat er iemand met panne belde en vertelde dat hij bij Pneus stond. Mijn vrouw heeft nog steeds het 10.000 stratenboek in de auto liggen om binnen een stad te kunnen navigeren.
Landkaarten kunnen gelukkig bij het oud papier (maar zijn wel leuk om te verzamelen). Een navigatiesysteem scheelt toch een boel ruzies in het huwelijk.