GEDICHT: Seizoensgerecht
In het lage najaarslicht staat ze bij het aanrecht met een glas wijn. Ze luistert naar de merels en pelt tomaten in de avondzon. Ik […]
» Lees meerAuteur: hansfmarijnissen
Hans F. Marijnissen (Breda 1949) is dichter en auteur. Hij woont in de Achtse Barrier in Eindhoven. Hij is lid van de Vereniging van Kempische Schrijvers (Eindhoven/Antwerpen), voorzitter van de PoëzieClub Eindhoven, lid van Schrijverscollectief Meierijstad en De Dichters van Eijlders (Amsterdam). Hij publiceerde bij Poëzie-Uitgeverij Heimdall in Waalre en tegenwoordig bij Uitgeverij Leeuwenhof in Oostburg, en bij diverse uitgevers van bloemlezingen. Ook redigeert hij bloemlezingen voor de PoëzieClub.
GEDICHT: Zoals het is
Zoals het is Keer niet terug. Speel je plichten trouw en aandachtig, droom alleen ‘s nachts, huil onopvallend in je eigen tijd en veel succes. […]
» Lees meerZeven dagen zeven boeken – dag 5
Het boek dat mij de laatste weken bezig heeft gehouden komt uit het poëtische oeuvre van de Canadese dichteres Anne Carson. Mijn boek is haar […]
» Lees meerGEDICHT: Toen ik in brand stond
Toen ik in brand stond Oud en jong in dezelfde beleving, een ondeelbare rivier. De enige reden waarom zij hier binnen is is dat zij […]
» Lees meerGEDICHT Verbindingen
Verbindingen Verwaaiende mist versluierde het uitzicht toen wij kinderloos richting Malpie Heide liepen, onder een oktoberzon boven de vennen, de hemel blauwig, de Dommel nog […]
» Lees meerGEDICHT: Ze brengen het terug
Ze brengen het terug Ik walg van de wachtkamers waarin ik verzeild raak als ik schrijf over vrijheid, telkens weer. Ik weet dat ik ze […]
» Lees meerGEDICHT: Het hart van Pierre
Het hart van Pierre Het hart van Pierre lag in Eindhoven, de terrassen aan de Markt, de muziek in de kroegen. Het hart van Pierre […]
» Lees meerGEDICHT: De beeldhouwster
De beeldhouwster Niets ontziende ogen staren mij aan, voelen en weten, strelen en kneden een vorm. Roerloze massage, meedogenloos dieper dan ik me zal herinneren. […]
» Lees meerGEDICHT en Pierre Maréchal herdenking
GEEN AFSCHEID Afscheid is denkbeeldig. Nooit laat je iets achter, alles blijft bij je. Afstand groeit, vervaagt, vertekent. Spring op je jeugdige pony, draaf door […]
» Lees meerGEDICHT: Waar Pierre blijft. Pierre Maréchal 1946-2018.
Waar Pierre blijft Woorden je vleugels, dichten is vliegen als het goed is, als het lukt. Met veren in was verlijmd zonwaarts tegen het wassen […]
» Lees meerGEDICHT: De lezingen
De lezingen “Zorgvluchtig”, verspreekt zich de dichter aan de microfoon. Het toeval valt mij toe in mijn gevangenis. De horizon is niet altijd even hoog, […]
» Lees meerGEDICHT: Een veld van sterren
Een veld van sterren ( Loop door… Leeg, ontbeend, ontheemd, het hart een gebroken steen, dor en star, met knapzak en fles water, mijn zweet […]
» Lees meerGEDICHT: De bushalte
De bushalte We namen afscheid in een spiegelhuis. Alles was al gezegd en bleef weerkaatsen. Je naam bleef achter, stof over waar ik leef. De […]
» Lees meerGEDICHT: Het potlood
Het potlood Een volbloed potlood voltooit een kuur in een heksenkring, de voltige volleerd en onvoldoende. Het leert nooit, dat dier in mij. Een verbond […]
» Lees meerGEDICHT: In en uit de stad
1. In de stad De stad beweegt, maar er is een constant gebrek aan richting, waardoor het mogelijk is te sterven op straat zonder geleefd […]
» Lees meerGEDICHT: De zelfonthoofding
De zelfonthoofding Jij hanige wethouder, vriend van de plagen die deze stad leegroven en jouw krop en ego volproppen. Tijdens de uitzending bleef je zitten, […]
» Lees meerGEDICHT: Voorkennis
Voorkennis Ik leg een oor tegen een muur en hoor mijn hart kloppen, alsof het naar buiten wil. De wind probeert het, maar dringt niet […]
» Lees meerGEDICHT: Dommeldicht
Dommeldicht Niet te stelpen en groter dan alle onschuld. kabbelt de Dommel zeewaarts vanuit het Belgische Peer, regen, riool- en kwelwater, van het toen naar […]
» Lees meer