Bouwen, bouwen, maar hoe?
Is er straks nog een betaalbare huurwoning te vinden voor onze kinderen? Zijn onze architecten en stedenbouwkundigen creatief en innovatief genoeg als het gaat over de te bouwen woningen en de inrichting van onze steden? Kunnen we daarbij leren van het verleden? Zoals de oude hofjes van vroeger waaraan de naam Begijnenhof in Eindhoven nog herinnert? Ze bestaan nog steeds en worden met plezier gebruikt het meest door oudere dames. In een aantal steden zijn ze nog terug te vinden zoals Breda, Utrecht en Amsterdam. Kunnen we die hofjes weer een plaats geven in onze steden en daarmee de doorstroming bevorderen?
Fuggerei in Augsburg – Foto: Rien Valk
Sociaal bouwen
Bouwen we sociaal genoeg zodat een huur- woning/appartement voor elk inkomen bereikbaar is? Kunnen kapitaalkrachtige ondernemers er ook weer een rol in vervullen zoals Philips dat vroeger gedaan heeft met o.a. Het Philipsdorp? Zou Brainport hier ook aan kunnen en willen bijdragen of tellen de inwoners, die de werkkracht leveren, niet mee bij de beslissingen die genomen worden?
Wat dat betreft kunnen we een voorbeeld nemen aan de gebroeders Fugger die al in 1521 formeel een woonwijk schonk voor arme burgers uit Augsburg met huizen van twee verdiepingen. Het eerste sociale wooncomplex van Europa met nu € 0,88 per jaar aan huur. Dit is gelijk aan het bedrag in de 16e eeuw. Toen was de prijs 1 Rijksdaalder per jaar per huis.
Fuggerei in Augsburg- Foto: Rikie Hoek
Toekomst bestendig
Wordt er echt toekomst bestendig gebouwd? Als je sommige wijken in mono cultuur ziet verrijzen, waarom wordt in zo’n plan geen flatgebouw en of hofje opgenomen en de huurhuizen dusdanig ontworpen en gebouwd dat ze met een paar ingrepen vergroot of verkleint kunnen worden? Denk aan de duplex woningen die we o.a. in Strijp hadden. Op die manier blijf je flexibeler ook in de toekomst. Ik stel mij zo voor dat jongeren in de flats van zo’n wijk best willen doorstromen naar een huis met tuin als er kinderen komen en de ouderen naar een senioren woning of hofje, zeker als het in de zelfde buurt is waarin je het prettig wonen vindt.
Het geprinte huis in Meerhoven – Foto: Rien Valk
Vernieuwende ontwerpen
Bijvoorbeeld het geprinte huis of het idee voor stapelbare units die variabel gebouwd en ook weer hergebruikt kunnen worden, waarover in het ED van 03-05-21 werd geschreven. Maar ook alle inzenders die mee deden aan de woonpioniers van de VPRO
Of kijk dichtbij naar de Geestenberg waar naast de hoge flats een wijk werd gebouwd die naast huur- en koopwoningen ook aandacht schonk aan oudere bewoners en in die zelfde wijk ook gelijkvloerse woningen neerzetten voor ouderen. Waar ook het revolutionaire Karregat gebouwd werd, waar later toch wat op werd terug gekomen vooral de open schoolindeling. Het is lange tijd de ziel van de wijk geweest waar ook een begin werd gemaakt met de Eindhovense Jazzdagen.
Hebben onze architecten en stedenbouwkundigen daar nu echt niet veel meer vernieuwende ideeën over, behalve met “suikerklontjes” hoog, hoger, hoogst?
Ik zou er op onze portal graag meer over willen lezen!
De Geestenberg Eindhoven Google Earth
De hoogte in
Hoge torens in een oude binnenstad? Nee liever niet, er zijn in een stedelijke omgeving vast plekken te vinden waar ze beter tot hun recht komen. Bijvoorbeeld in ons winkelcentrum Woensel waar naast die ene zwarte kolos Porthos geen echte hoogbouw meer is bijgekomen terwijl daar wel aan gedacht werd.
De andere “musketiers” Athos, een woongebouw van negen lagen en Aramis een laag woonblok aan het winkelcentrum, die ING er neer zette kun je niet echt hoogbouw noemen.
Porthos Winkelcentrum Woensel – Foto: Rien Valk
Bovendien, lossen alleen die dure hoge torens de woningnood nou echt op? Ik denk het niet, vooral als je het percentage mensen meeneemt dat nog steeds graag een betaalbaar (huur)huis met tuin wil, zeker als ze kinderen krijgen. Of willen we ze dat recht ontzeggen?
Op onze portal lezen we graag nieuwe ideeën en ontwerpen over flexibeler en gevarieerder bouwen van hoog tot laag, met en zonder tuin.
de rest volgt vandaag
Kan even niet anders dan zo
Harrie, je was zo lekker bezig is er iets tussen gekomen en wanneer volgt de rest? Het vandaag van 18/2 is al weer een paar dagen voorbij 🙂
Persoonlijke omstandigheden.
En nu op vakantie om bij te komen! Maar ben geïnteresseerd om van gedachten te wisselen in gesprek..
Heeft ook mijn voorkeur omdat een ontmoeting zoveel meer invloed kan hebben.
Ik meld me! Groet
Deel 3
Waarmee ik maar wil zeggen dat het o zo belangrijk en logisch is dat bouwprojecten aan zeer kritische normen getoetst en gewogen moeten worden. Het is alleen maar goed dat daarin ook wettelijk gezien ‘rechten en plichten’ in opgenomen moeten worden.
Naar het nu.
Er staat nogal wat op stapel in Eindhoven en ik probeer daarin als leek, inzicht vanuit interesse te ontwikkelen.
Wat ik maar al te graag wil meemaken is dat mijn stad alleen maar mooier wordt.
Te gek toch? Ik word alsmaar ouwer en lilikur maar mijn stadje wordt met de dag mooier! Kijk, da wil de toch als ouwe snoeper van oew partner meemaken.
Het is een heel verhaal wat ik hier aan het vertellen ben en ik besef dat ik op de praatstoel zit maar jawel, ik weet zeker dat ik mijn punt nog ga maken.
Of je iets mooi of lelijk vind heeft alles met emotie te maken.
Ik als kunstenaar en beeldend vormer mag toch aannemen dat ook u iets mooi of lelijk vindt. Dat is persoonlijk en helemaal oké.
Als je nu iets gaat creëren waar een ieder weliswaar het zijne van mag vinden maar uiteindelijk als gezamenlijk plan door de deur moet dan kom je nogal als beroepsgroep en nu heb ik het over onze plannenmakers en bouwers wat tegen.
Te hoog, te dik te, lilluk te kaal etc. Iedereen is bang met de verkeerde partner in bed te stappen.
Deel 2
Ik heb Eindhoven lief en er eigenlijk nooit een hekel aan gehad.
Net als in het leven is het zo’n beetje een partner…je staat er mee op en je gaat ermee naar bed 😅
En dat kan mee of tegenvallen.
In het geval Eindhoven, was mijn relatie in het begin stroef. Rijke historie..check! Philips en Daf..check en zo kan ik nog wel even doorgaan maar wat was ze lilluk!!
Hemeltje lief…de sixties hadden een kaalslag veroorzaakt in de ‘stad’ die het ineens moest worden!
Met pijn in het hart kijkt de nog wat oudere generatie, terecht met afschuw terug naar wat er is afgebroken!
Prachtig Stadhuis enz. te triest voor woorden maar dat is een andere discussie.
Heb begin jaren 70 meen ik, een scriptie geschreven op de middelbare school over het plan Bakema…het Cityplan noem ik het maar even voor het gemak.
Kwam er op neer dat werkelijk HET HELE centrum moest wijken (lees afgebroken) omdat er voor de vaart der volkeren ruimte gemaakt moest worden in lijn met het nieuwe denken…het grootsstedelijk denken!
Rotterdam had zijn hart verloren door een vreselijk bombardement.
Eindhoven had ook zijn portie gehad in WOII dus daar moest ook iets mee.
Nu dachten de Rotterdamse Architecten Broek en Bakema (correct me if I am wrong) dat hier ook te moeten realiseren: beton..beton en nog wat meer beton..
Tsja, het was de nieuwe tijd nietwaar en er werden berekeningen gemaakt over bevolkingsgroei etc. en daar moest voor gebouwd worden.
Heb het document hier nog liggen in gedrukt compact formaat:
Het gebouw wat past-boem neergezet moest worden was verre van compact…300 meter lang, 60 tot 80 meter hoog en veels te breed.
Huiver…u kunt het zich denk ik wel een beetje voorstellen.
Goed, dat dit ontwerp ik meen door de provincie GELUKKIG is afgeschoten op het laatste moment in de procedure.
Het was al door de gemeenteraad bejubeld en ongetwijfeld door de toen gemaakte prognoses afgewogen.
Eindhoven zou immers in het jaar 2000 naar verwachting rond de 1 miljoen…u leest het goed, 1 miljoen inwoners moeten herbergen.
Zo zie je maar hoe betrekkelijk prognoses, vormgeving en alle facetten van visie aan erosie onderhevig kunnen zijn.
(Ik plak er nog maar een deeltje aan vast, hoeft u niet alles terug te lezen)
Mijn reactie behelst wat hierboven in vele terecht vragen gesteld wordt.
Zal me eerst even voorstellen:
Ben Eindhovenaar in hart en nieren en gelukkig nog in bezit daarvan 😉
In augustus dit jaar mag ik gaan vangen, dwz genieten van mijn AOW en pensioen.
Als zowel ondernemer en min of meer sociaal bewogen mens, stap en doorleef ik al fluitend, mijn wandelgangen door het Eindhovense.
Letterlijk, want ik hou van wandelen en neem er de tijd voor.
Zo kan ik mooi laten bezinken wat de omgeving mij te bieden heeft.
Vaak, omdat ik nou eenmaal ook van het dorpse houd loop ik over de
Hoogstraat naar het centrum en dan mooi weer terug door het groen van de Genneperparken, boerderij en zeker langs het door mij geliefde Prehistorisch dorp.
Fantastische plek! Midden in de stad maar daar ben je je totaal niet bewust van.
Ik kan het weten. Ben er namelijk in 2007 vrijwilliger geweest in de onderhoudsploeg.
Enorm genoten van het daar aanwezig zijn! Het werken met hout en enfin veel meer zaken.
Nou effe to the point.
Heb de stad natuurlijk door en door beleefd als inwoner op maar weinig locaties: Gestel, Gestel en Gestel…heb het er blijkbaar erg naar de zin 😉
(Ik sla dit bericht nu even op voordat ik het kwijtraak)
Volledig mee eens Eindhovenaar.
Het huisje-tuintje-concept biedt geen oplossing voor de problemen van deze tijd. Het is een achterhaald concept, dat symbool heeft gestaan voor de individualisering van de maatschappij. Die individualisering is te ver doorgeschoten. Er zijn betere oplossingen voor een land waar ruimte steeds schaarser wordt. Breken met tradities is altijd lastig, dat heeft tijd nodig. Maar het bewustzijn begint gelukkig langzaam te komen.
Bovendien is er niet één oplossing voor de woningnood / wooncrisis. En gelukkig is de keuze ook niet zo zwart-wit als dit artikel doet vermoeden. Het is niet kiezen tussen alléén maar dure hoge torens of alléén maar sociale huurwoningen met een tuintje. De oplossing ligt in het benutten van kansen. In een compacte stad zal je daardoor meer hoogbouw en appartementen zien verschijnen. Op andere plekken zijn andere type woningen voor de hand liggend. Op voorhand uitsluiten van kansen, op basis van eenzijdig gevormde meningen, draagt allerminst bij aan het oplossen van het probleem.
Bovendien zit de uitdaging niet in het bouwen van de juiste type woning, maar in de doorstroming op de woningmarkt en het aanpakken van het systeem van wetten en regels die de woningprijzen opstuwen. Het belangrijkste is dat een woning (of het nu koop of huur is) voor iedereen betaalbaar blijft, ongeacht je inkomen of leeftijd.
Voor de toekomst van die kinderen moet er gewoon een ommezwaai komen en kunnen grondgebonden woningen met tuintjes niet langer de standaard blijven. Anders is er aan het einde van de eeuw niks meer over van ons Nederland. Dan word het 1 gigantisch aan elkaar gegroeid dorp en is er geen blaadje natuur meer te vinden.
Het is ook vreemd dat een prive tuin als standaard en recht word gezien. In landen als Spanje groeit bijna geen enkel gezin op met een tuin, is een appartement de standaard. En die kinderen zijn ook hartstikke gelukkig! Sterker nog, doordat men naar buiten gaat en zich niet in prive tuintjes verschuilt komt men daar veel meer met elkaar in contact.
Een gezamenlijke tuin, en gedeelte ruimtes heeft meer toekomst dan rijtjes huizen waar ieder gezin zich in zijn eigen tuintje verstopt.