Gedicht Alba in corona

Alba in corona (Pinksterwit)

Aan de verdwenen nachtuilen,
een groet van de auroraman
genietend van een albumische morgenstond,
de over de stad neergehaalde
stilte
vermomd als rust
geaccentueerd door klokslagen
– in 300 jaar reformatie-dwingelandij ontrecht en ontkend –
uit één van Cuypers’ torens
vergezeld van mooier vogelgekweel
dan een holblauw medium ooit kan voortbrengen
ver weg van het valse gekras
van jaloerse hoogbouw predikers.

1 juni 2020
©Peter van Opbergen/Sopramonte