Hoe groot is jouw kans in de Brainport stoelendans?

De woningmarkt in heel Nederland is een stoelendans met te weinig stoelen. Brainport haalt desondanks steeds meer feestgangers binnen. De vooruitzichten zijn om te janken.

Aanzuigende werking
Ze komen van heinde en verre, maar soms ook gewoon van vijfenzeventig kilometer verderop: werknemers die in Brainport hun nieuwe baan vinden en er ook graag willen wonen. Werk is er genoeg.

De aankomende tien jaar komen er zelfs 70.000 banen bij. Waar die mensen moeten komen te wonen is een raadsel aangezien we in het huidige tempo amper 15.000 woningen zullen realiseren. De werkreactor Brainport is een enorm succes. Maar dat feest kent dus een overduidelijke keerzijde, waarschijnlijk ook voor jou.

Klein Fisje? Nie!
Thuis is wat feestvieren betreft Brainport in miniformaat. Wie ooit een kinderfeestje organiseerde kent de beperkende factoren: organiseer ik het thuis of elders, binnen of buiten, wat is het budget? En uiteraard: hoeveel stoelen kunnen we kwijt voor de stoelendans? Uiteindelijk wordt bepaald hoeveel kinderen er uitgenodigd mogen worden door het jarig jobje.

Project X, Haren
Dat uitnodigen, dat gaat natuurlijk ook weleens mis. Een kind neemt toch een broertje mee of heeft zelf een toevallig logeetje. Soms wordt besloten om gewoon een extra stoeltje te regelen omdat anders dat ene minder populaire kind buiten de boot valt.

Dat het ook helemaal fout kan lopen bewees Project X te Haren dat alweer elf jaar geleden plaatsvond. Een 16-jarig meiske nodigde via facebook een groep vrienden uit die op hun beurt ook weer allemaal ook iemand mochten meenemen. Dat ging vervolgens als een sneeuwbaleffect verder waardoor uiteindelijk duizenden ‘feestfvierders’ tegenover de ME kwamen te staan: bepaald geen feestje, dus.

Brainportfeest
In de 040-regio is eigenlijk ook zo’n feest aan de gang. De uitnodigingen om vooral mee te komen doen worden op alle mogelijke manier verspreid. De Brainportmarketeers, internationaal werkende werving- en selectiebureaus en bovenal: mond op mond reclame via de workforce die al in Brainport werkt. Dat leidt tot steeds meer feestgangers en tot een nóg groter gebrek aan stoelen, eh, woningen. Maar het is wel gezellig want de kurken knallen bijvoorbeeld in de high tech industrie die gelukkig kan doorgroeien.

Bouwen, bouwen, bouwen
Voor het Nederlandse woningentekort wordt vaak één oplossing genoemd: bouwen, bouwen en nog eens bouwen. Het maakt daarbij volgens sommige kenners niet uit in welk segment, want elke woning zorgt voor beweging en daarmee lucht in de markt. Je moet de woningmarkt in dat opzicht als een keten zien: ook als er een duurdere woning wordt opgeleverd kan dat goed zijn voor de onderkant van de markt. Kopers maken meestal een stapje naar een (iets) duurder segment en zo schuift iedereen een plekje door in de keten.

Bouwen in Brainport
Wat geldt voor Nederland, gold en geldt niet voor Brainport. Ook niet wanneer in onze regio wèl alle voorgestelde bouwvoornemens doorgang hadden gevonden of klaar waren geweest. Het aantal feestgangers groeit namelijk stelselmatig veel harder dan dat er stoelen kunnen worden aangesleept. Inmiddels zijn ook de feestgangers die eerst wél fit genoeg waren om mee te doen aan de stoelendans (bijvoorbeeld tweeverdieners) ook al niet meer in staat om een woning te kopen. Er zijn namelijk nauwelijks nog woningen te koop. De groep die al eerder moest afhaken, de starter, ziet het met lede ogen aan.

Iedereen is welkom!
Zolang we meer mensen naar Brainport halen dan we op redelijke termijn kunnen huisvesten zijn we ons eigen vonnis aan het tekenen. Binnen Brainport leggen de high tech industrie en de kennisinstituten de bal blijkbaar bij de Brainportbestuurders. Zij hebben in onvoldoende mate mede zorg gedragen voor een passende voorraad stoelen terwijl ze toch weten waar het feestje is, toch?

Als je erop kunt zitten…
De bal ligt dus bij de Brainport-overheid. Met kunst en vliegwerk wordt alles wat maar als stoel kan dienen aangesleept. Een zitting met één poot? Ach, als je er op kunt zitten is het ook prima. De vraagtekens van burgers bij de gemeentelijke interpretaie van het woord ‘stoel’ of de plek waar die zal komen te staan, blijken ondergeschikt aan het opendeurbeleid van de feestorganisatoren binnen Brainport.

En zo zien we bijvoorbeeld dat het Flight Forum wordt gezien als potentieel ’tijdelijke’ woonlocatie. Dat laatste wil zeggen dat de locatie permanent voor bewoning beschikbaar komt, maar niet permanent door één en dezelfde persoon mag worden bewoond. Dan hoeft een overheid zich ook niet druk te maken over het permantente gebrek aan voorzieningen.

Wat dan wél?
Leg met ingang van 1 januari 2024 de Brainportwerkgevers en kennisinstituten een wervingsverbod op. Misschien dat we dan zien of er uit onverwachte hoek nog stoelen tevoorschijn komen. Een onmogelijke stap? Waarom?

Brainportwethouder Steenbakkers noemde recentelijk wel de Drentenaren als voorlopers van de internationals van nu, maar ‘vergat’ wat Philips zelf voor die nieuwelingen deed. Het bedrijf realiseerde woningbouw en deed dat meerdere malen in haar meer dan 100-jarig bestaan.

Ruggengraat
Geen enkele politieke partij lijkt over voldoende ruggengraat te beschikken om stelling te nemen tegen de ontstane en nog dreigende situatie. Toch is het niet zo moeilijk: Gooi de deur tijdelijk in het slot en maak vóór verdere groei eerst de woningcase tot een acceptabele. Er is onvoldoende tijd om achterover te leunen en dat gaat al helemaal niet in een onvindbare, nog vrije, Brainportstoel.

2 reacties

  • Bob

    Ik denk dat de 16-jarige in Haren in eerste instantie ook dacht dat een man/vrouw meer wel te managen zou zijn. En misschien dat ze ook wel dacht dat de groeiende groep mensen met bedenkingen bestond uit verzuurde ‘party poopers’. Jij zegt precies dat waarvan ik schrik als de beteuterde party planners zich realiseren dat ze hun werk niet goed genoeg doen. En toch laten we de deur wagenwijd openstaan.

  • Peter

    Wél belangrijk om te vermelden binnen jouw stoelendans-metafoor is dat de volwassenen op het kinderfeestje allemaal hetzelfde doel voor ogen moeten hebben, en dat is ervoor te zorgen dat alle kindjes op het feestje (zonder uitzondering) een stoeltje moet krijgen om mee te doen met de dans.

    Want als:
    – Piet de buurman zijn stoel niet wil uitlenen omdat hij er zelf graag op zit.
    – Maria een stoel afkeurt omdat ze hem wat te hoog vindt.
    – Marietje het allemaal wel erg druk vindt worden in de woonkamer.
    – Sebastian bezwaar maakt omdat hij het niet eens is hoe de ouders het georganiseerd hebben.
    – Opa Jan er alles aan doet om het feestje te frustreren.

    Dan eindigt iets wat een gezellig feestje had moeten zijn in ruzie en gesteggel en een kamer vol huilende kinderen.

    Geschrokken door alle commotie die ontstaat wijzen Piet, Maria, Marietje, Sebastian en Opa Jan allemaal naar de ouders. Het is hun schuld. Zij hadden niet zo’n open deur beleid moeten houden. Zij hadden vooraf genoeg stoelen moet regelen. Zij zijn de schuld van dit alles. Ze verliezen de realiteitszin uit ogen en zijn niet in staat om te zien welk aandeel zij zelf hadden kunnen hebben om dit feestje tot een succes te maken.

    Misschien kwam het omdat ze er bij voorbaat al geen zin in hadden….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *