Tag: Gedicht

Afgang Knap hoe sommige performers hun gedichten van buiten kennen, en dan in publiek, in muziek, slagaders openen en leegbloeden. Ik druk de microfoon tegen […]

De foto’s we namen foto’s in de hoop dat kind altijd bij ons te houden we deelden alles en wilden vastleggen hoe we beminden we […]

Uit fietsen Wij zouden fietsen maar de buurvrouw belde aan in tranen, niet echt te verstaan en ik bood aan haar te rijden naar het […]

Een oude man Ik kan nooit een oude man zijn, het middelpunt, mikpunt van jongere vrouwen die om me heen draaien op elk verkeerd familiefeest, […]

Spoorwegovergang Als elke dag de hond hem uitlaat legt het dorp volledig stilzwijgen om hem heen. Hij loopt langzaam de thuiskomst uit te stellen en […]

De duisternis verklaard Als alles wat ik in deze woorden vertaal mezelf is is de duisternis om me heen verklaard en de stilte aarzelend uitgesproken, […]

Geen woord, geen antwoord Zij overleed te jong en alleen toen een ochtend aanbrak. De overkant ineens weer relevant: een bestemming of een leegte naar […]

Hoe in het oog springt de werkdag, hoe uitgesteld geluk me inhaalt op straat onder het lopen. Zij wacht op een volgende baas in het […]

Ambre solitaire Voetgangersgebied in zomerhitte. Zij fietst op mij af. Ja, duidelijk een zij. Een been geheven, het ander naar mij geopend en geen ondergoed. […]

Herkenbaar Hier verdween mijn moeder. Hier mijn vader. Hier verdween ik in troebele mist. Hier mijn enige zus. Hier kwam ik terug, anders. Herken me […]

Geen zon Structureel definitief te laat, elke morgen. Alles buiten beklemt me, dagen vertrekken op tijd en laten me achter op een verlaten perron hier […]

De omlegging Van waar het begint opwaarts langs tenen, hak, hiel, enkel, kuit, scheen, de glooiing van knie naar dij, tot waar ik aanneem dat […]

Te weinig vrouwen Er zijn altijd te weinig vrouwen, zoveel is duidelijk, heb ik wel geleerd. Van vrouwen. En uren tussen zonsopgangen en onverwachte nachten. […]