GEDICHT: Geen zon

Geen zon Structureel definitief te laat, elke morgen. Alles buiten beklemt me, dagen vertrekken op tijd en laten me achter op een verlaten perron hier […]
» Lees meerGeen zon Structureel definitief te laat, elke morgen. Alles buiten beklemt me, dagen vertrekken op tijd en laten me achter op een verlaten perron hier […]
» Lees meerDe omlegging Van waar het begint opwaarts langs tenen, hak, hiel, enkel, kuit, scheen, de glooiing van knie naar dij, tot waar ik aanneem dat […]
» Lees meerTe weinig vrouwen Er zijn altijd te weinig vrouwen, zoveel is duidelijk, heb ik wel geleerd. Van vrouwen. En uren tussen zonsopgangen en onverwachte nachten. […]
» Lees meerIedere maand opnieuw. Het moment is nooit saai. Altijd om 12.00 uur. Functioneel lawaai. Het zit in ons bloed, in onze genen. Iedere eerste […]
» Lees meerGebakken Moet je horen, halfje grof volkoren, luister eens, appelflap, stil, zonnepit – we zitten gebakken. Om half acht precies gaat de winkel open en […]
» Lees meerHet antwoord De bril in de glasbak, de fiets bij het oud ijzer, aftershave is chemisch afval, schoenen naar de inzameling, per paar geveterd, alle […]
» Lees meerDe gelukzoeker Ik had vogels, maar tijdens de beschietingen zijn ze gevlucht en ze zijn nog niet terug, zoveel is helder. Hier hebben mensen geen […]
» Lees meerJe weet het nooit Hij durft zijn kleinkind niet los te laten, want stel dat het uitvliegt en niet terugkeert. Ingegroeide angsten stromen over in […]
» Lees meerVogeltrek (10 jaar na de MH17 aanslag) Stramme protocollen, zetten in een schaakspel, rechtlijnige condensatie op kriskras groene schermen. Is het een ontspoord geheugen in […]
» Lees meerMag een dichter autorijden? Een dichter met uw dochter: dat kan, daar komen mondige baby’s van. Maar achter het stuur omarmt hij elke spookrijder, ontwijkt […]
» Lees meerIs er iets? Ze kijkt naar me, ik doe mijn best niet te acteren. Als ik haar aankijk glimlacht ze, en dan ben ik verloren. […]
» Lees meerIs het vroeg of is het laat? Zit jij stil terwijl zij staat? Doe jij de was en ik de vaat? Loop jij in […]
» Lees meerBlijf ontkennen De vaste pagina. Versteend op papier beitelden nabestaanden hun verlies. Gestolde kennisgeving, voorgoed verankerd. Snijdende letters. Wat leek beloofd werd een omgeslagen bladzijde. […]
» Lees meerDe wolk Onderweg begint het regenen en meteen word ik een weide, gras en bloemen en een aantal paarden dat wacht aan de omheining. Een […]
» Lees meerDe slaap voorbij Vannacht was weer zo’n nacht dat ik dacht aan de dood, of de dood aan mij, kan ook. Dan verzin ik gesprekken […]
» Lees meerDe kinderen Ik liet mijn kinderen na aan de gaarkeuken achter de hangars, bevrijdde bomen van mensen en begon een nieuw vaderland waar niemand me […]
» Lees meerGeduld is een schone zaak. Het wordt soms echt beloond. Dit seizoen was het weer raak. PSV dat zich tot keizer kroont. Keizer van […]
» Lees meerEen dichter, niet nuchter 1 Je hand vindt de mijne, ik vouw vingers om de jouwe, voel de vleugels en verstoor die vlinder niet. Je […]
» Lees meerMerel in sering De sering Ik moet het teken gemist hebben. Misschien was ik plassen, of werd gebeld aan de voordeur. Toch is het niet […]
» Lees meerDe schapenvacht In de schapenvacht waarin ik slaap vannacht bijt ik me vast met wolventanden. Maar wacht, dit is vorm uit inhoud, een ontbrekend stuk […]
» Lees meer