Verschillen en overeenkomsten tussen amateurs en professionals.

Waarom dit verhaal
In een vorig opstel heb ik aangegeven dat ik een goedwillende amateur ben. Een aantal reakties reageren daarop een beetje neerbuigend. Wel, ik ben niet van plan om de underdog te spelen, en wens hier een nuancering aan te brengen tussen wat een professional zou moeten onderscheiden van een amateur.
Uit wat we over de bouwplannen binnen de Ring van Eindhoven van de professionals hebben mogen zien valt het niet mee om het woord ‘amateurisme’ te vermijden.

Dus hier maar eens een verhandeling over wat ik vind dat het verschil is tussen een amateur en een professional, toegespitst op de hoogbouw binnen de ring van Eindhoven.

Kennis van zaken
Een amateur weet dat hij er niets van snapt en de professional denkt dat hij alle wijsheid van de wereld heeft. De amateur stelt zich vaak wat bescheidener op, de professional is over het algemeen wat hooghartiger en zekerder van zijn zaak.
Maar we weten allemaal dat een goed idee niet weet in welk hoofd het opkomt. Ook een amateur zegt soms wel iets slims. Wijsheid is niet beperkt tot de professionals!

een slimme amateur weet meer dan een domme professional

Een amateur vraagt graag inhoudelijke hulp aan anderen. Je kunt tenslotte niet overal verstand van hebben. Een professional weet het altijd zelf beter en vind commentaar op zijn voorstellen maar provinciaals geleuter van mensen die eigenlijk met pek en veren de stad uitgejaagd zouden moeten worden. In inspraaksessies wordt vooral verteld hoe de professional het bedacht heeft en er wordt te weinig geluisterd naar inhoudelijk commentaar, laat staan dat er iets gedaan wordt met de op- en aanmerkingen.

Tijdsdruk

Professionals moeten rekening houden met tijdsdruk en een budget, amateurs hebben alle tijd van de wereld.
Een professional moet het goede product op het goede moment voor de goede prijs opleveren. Een amateur wil het alleen maar zo goed mogelijk doen, dus ‘te laat’ en ‘te duur’ is voor hem niet zo interessant.

Amateurs blijven doorgaan met dingen uitzoeken waarvan ze denken dat ze de moeite waard zijn. Professionals kijken in een voorstudie of het economisch en praktisch haalbaar is en gaan dan verder met de meest kansrijke projecten. Die grote gloeipeer is een hobbyproject waar nooit tijd ingestoken had mogen worden, net als dat hoge smalle ding op StrijpS en die flat onder de Catharinakerk. Alleen echte amateurs besteden daar jaren doorlooptijd aan. Een professional had in dezelfde tijd iets verzonnen waar nu al mensen in hadden kunnen wonen.

Eerst stedenbouwkunde en dan pas gebouwen
Professionals beginnen tien meter onder de grond met het verzinnen van infrastructuur, vervoersstromen, openbaar vervoer. Op maaiveldniveau komt dan de mooie stad voor de wandelaars. Ze maken vlekkenplannen voor wonen – werken – cultuur en recreatie. Daarna worden pas gebouwen verzonnen met de gewenste doelen die een onderlinge samenhang vertonen met elkaar en met de bestaande bebouwing en infrastructuur. Zo verzin je een samenhangende stad.

Amateurs tekenen een leuk flatje en zien daarna wel hoe het verder moet.

Gestructureerd en professioneel werken

Amateurs lopen allemaal door elkaar heen omdat er geen structuur bestaat waar ze in kunnen en willen samenwerken.
Professionals werken in multidisciplinaire teams gestructureerd door vastliggende ontwerpprocessen waarin alle stakeholders hun bijdrage leveren.

Niet mee bemoeien

Professionals hebben een hekel aan bijdrages van amateurs, want die moeten zich niet met het vakgebied bemoeien. Ik zou zeggen: ‘can be arranged’! Als je je werk goed doet dan kunnen de amateurs dat niet verbeteren en zul je dus geen commentaar krijgen. Maar als je broddelwerk levert dan zul je ervan langs krijgen van diezelfde amateurs.