“Wij kijken liever naar de toekomst.” – Part II

In de reeks “Wij kijken liever naar de toekomst.” is het tijd voor deel 2. Na de KNZB, die het tijdens het hoogtepunt van de corona-ellende nodig vond om veel topsportzwemmers lekker door te laten zwemmen in Zeist, is het nu dichterbij tijd om vooral vooruit te kijken.

Aan het woord is de Eindhovense gemeenteraad, althans een groot deel ervan. Naar aanleiding van het moedwillig hinderen van burgers die met hulp van rechtsbijstand hun thuishulp-uurtjes trachtten veilig te stellen, vindt de gemeenteraad het eigenlijk allemaal wel okee. Zo van: “Tja, het is misschien niet helemaal correct, maar hé… de wereld draait door.” en dat is een véél te makkelijke en zeer gevaarlijke redenering. In feite gooit de raad de essentie van haar bestaan te grabbel.

Benadeelde burger
Voor wie het niet heeft gevolgd, moet beslist even het artikel lezen dat op 20 mei verscheen op ED.nl: Raad Eindhoven wil niet weten wat er in dossiers staat. De dossiers die het betreft zijn de klappers die gaan over thuishulpaanvragen die door Eindhovense ambtenaren zijn afgehandeld op een manier die collega’s bij de fiscus inzake kinderopvangtoeslag niet zou mistaan. Duidelijk is dat de aanvragen van ouderen met rechtsbijstand afwijkend werden behandeld, juist vanwege die rechtsbijstand. De kans op een eerlijker gang van zaken werd hierdoor stelselmatig ten nadele van de burger verkleind.

Wethouders: Wij wisten van niks
Wethouders Oosterveer en Richters gaven eerder al aan geen opdracht te hebben gegeven tot een dergelijke werkwijze. Dat kan natuurlijk, maar feit is wel dat er een duidelijke instructie blijkt te zijn opgenomen in de vrijgegeven dossiers. En daarmee kun je nog steeds van niks weten; het maakt niet dat je als wethouder niet verantwoordelijk bent. We zagen het in het verleden met een uitgewerkt gemeentelijk plan voor een nieuw te bouwen ijssportcomplex (inclusief berekeningen), waarvan de toenmalig wethouder hoegenaamd niets wist en kon aanblijven.

Raadsleden: Wij willen van niks weten
De raad, die namens de burgers toch echt een controlefunctie richting het college heeft, geeft in meerderheid te kennen van niks te willen weten. Een motie met een oproep tot onderzoek haalde het niet. Hafid Bouteibi, fractievoorzitter van de Eindhovense PvdA legt op ED.nl uit waarom zijn partij zo’n onderzoek niet wenselijk acht: “Met deze motie gaan we achteruit kijken. Daar passen wij voor, we willen vooruit kijken.”.

Burgers: Wij komen het nooit te weten
En op dit punt wringt de schoen, want precies dit is waarom het hele bestel opgetuigd is zoals het in de (digitale) raadszaal is vormgegeven. Als oud-rechter Bert van ’t Laar, degene die een aantal ouderen bijstond, het Eindhovens Dagblad niet had geïnformeerd dan wisten u en ik tot op de dag van vandaag niets van de door de lokale overheid georganiseerde misstand. En dat is op een breder vlak slecht nieuws.

Stel nou eens dat
Als niets gedaan wordt met de vaststelling van het incorrecte principe, hoe gaat het dan bij toekomstige aanvragen van vergelijkbare aard? Zouden we niet moeten weten hoe groot de kans op herhaling is? Maken we bijvoorbeeld minder kans op gemeentelijke milieusubsidie als we die aanvragen buiten een door de gemeente Eindhoven aanbevolen adviseur? Wordt een remdrempel wellicht minder vlot aangelegd als de vraag komt uit een wijk met een wat lager gemiddeld inkomen? Bepaalt een agendacommissie of een inhoudelijke discussie plaatsvindt of juist buiten de raadsvergadering gehouden wordt? Zolang de verantwoordelijk wethouder of burgemeester stelt er niets van te hebben geweten en de raad dat voor zoete koek slikt, wat blijft er dan van een controlefunctie nog over?

Verkiezingen? Duh… boejah!
Hoe kunnen we (jonge) Eindhovense kiezers uitleggen dat het zin heeft om te stemmen bij gemeenteraadsverkiezingen als de gekozen raad zich distantieert van één van haar belangrijkste taken? Om het maar op z’n hedendaags Eindhovens te zeggen: ‘I don’t get it.’