Zijn we een bananen republiek?
Hoe staan we ervoor in Nederland, waar onze regering de problemen ontkende van de ouders in de toeslagen affaire, die bij de belastingdienst onterecht als fraudeur aangemerkt waren? Het is mens onterend als je alleen al een paar gevallen mee hebt gekregen. Als je het onderstaande gedeelte uit de Buitenhof uitzending van vandaag bekijkt rijzen je de haren te berge!
Het is volgens mij terecht dat de vraag op komt of het kabinet de uiterste consequentie zou moeten trekken en aftreden. We moeten ons daarbij wel afvragen of deze symbolische(?) daad tijdens de corona pandemie verstandig is. Er is in dit dossier gelukkig wel genoeg aanleiding te vinden tot verder onderzoek zodat de hoop op langzaam verdwijnen uit de publieke belangstelling die kennelijk bij een aantal leden van het kabinet leeft ongegrond is. Overigens liet Twan Huis ze voldoende uitpraten?
Wordt het geen tijd voor bezinning en daarna vernieuwing van onze democratie zeker als je daarbij meeneemt hoe vaak er zaken mis gaan ook bij het stedelijk bestuur?
Rien, je schrijft:
‘ Wordt het geen tijd voor bezinning en daarna vernieuwing van onze democratie zeker als je daarbij meeneemt hoe het vaak er zaken mis gaan ook bij het stedelijk bestuur?‘
Het antwoord op die vraag is: NEE.
De democratie in Nederland is redelijk goed geregeld, ook als je onze democratie vergelijkt met die in andere landen in de wereld. Dus daar moeten we zuinig op zijn.
Natuurlijk gaat het niet altijd goed, maar dat is nog geen reden om het kind met het badwater weg te gooien. De misstanden moeten we wel aan de kaak blijven stellen zodat de volksvertegenwoordigers niet helemaal ongestraft hun gang kunnen gaan, maar de manier van regeren mag niet veranderen.
Carla,
Onze overheid betichten van immoreel gedrag gaat mij veel te ver.
Dat is gewoon niet waar. Ik ken geen ambtenaren of volksvertegenwoordigers die ik immoreel gedrag kan verwijten.
De toeslagenaffaire is diep treurig, had nooit mogen gebeuren, had allang opgelost moeten zijn en mag nooit weer gebeuren. Daar zijn we het over eens. Maar onze volksvertegenwoordiging heeft het opgepakt, zoals het hoort en lost het hopelijk ook op. Jaren te laat, maar toch.
Dus ik vind dat Nederland geen bananenkoninkrijk is.
Wim, je schrijft: Het antwoord is nee.
Zou dat niet moeten zijn MIJN antwoord is nee? Jouw standpunt respecteer ik, maar wil graag ruimte voor verbetering open laten.
Daarnaast is er gerede twijfel of onze volksvertegenwoordigers het zo goed opgepakt hebben als je hoort en leest dat zowel Pieter Omtzigt als Renske Leijten niet alleen door de regering maar ook door hun eigen collega’s tegengewerkt werden. Overigens ben ik aan het studeren op een bijdrage over digitale democratie zoals hier toegezegd: dse.nl/we-zijn-vertrokken-2/#comment-3220
Mag ik je vragen of je dit stuk van Pieter Omtzigt ook gelezen hebt?
socialechristendemocratie.nl/2020/10/02/de-onbetrouwbare-overheid/
Daarin kun je ook dit lezen:
“Een collega sprak over een heksenjacht, maar daarbij bedoelde hij niet de fraudeaanpak van de Belastingdienst. Het was een verwijt aan mijn adres, en aan dat van Renske Leijten, omdat wij geen genoegen namen met de onjuiste, onvolledige en ontwijkende antwoorden van de Staatssecretaris.”
Rien,
Het antwoord IS nee!
Als je het democratisch systeem in dit land anders wilt maken dan moet je een politieke partij oprichten, twee derde van de stemmen bij elkaar zien te harken in de 2e én in de 1e kamer en dan pas kun je de grondwet jouw kant op veranderen. Dat gaat je (terecht) niet lukken want we zijn geen bananenland.
Een andere truc is een militaire staatsgreep uitvoeren en daar ben ik ook niet zo voor. Meer methodes zijn er niet om ons democratisch systeem te veranderen.
Beide methodes zijn veeeeeel te zwaar voor de problemen die we nu zien. Dus: laten we koesteren wat we hebben, dat is een democratisch systeem dat scoort in de top10 van beste democratiën in de wereld. En zorgen dat de dingen die niet goed gaan binnen de perken blijven.
PS
Ik heb ontzag voor Omtzigt en Leijten die zich als terriërs in de materie hebben vastgebeten en blijven vechten totdat gerechtigheid heeft gezegevierd.
Door hen is er nu eindelijk voortgang in de zaak.
Twee door ons gekozen volksvertegenwoordigers doen waarvoor ze betaald worden!
Het zelfreinigend systeem van onze democratie werkt dus wel degelijk. Mooi!
Wim,
Er is een verschil tussen revolutie en evolutie. Een staatsgreep uitvoeren is nogal een overdreven oplossing en gaat rechtstreeks tegen de democratische principes in.
En waarom zouden er zoals door jou geschetst maar twee oplossingen zijn? Je kunt het systeem ook van binnenuit proberen te verbeteren.
Maar er staat wat mij betreft nog een vraag open, heb je het lange stuk van Pieter Omtzigt helemaal door gelezen? Zelf heb ik dat in alle eerlijkheid ook veel te laat zorgvuldig gedaan. Terwijl het op 12 oktober al onder onze aandacht werd gebracht in het stuk van Bob: https://dse.nl/fc-malta-aan-de-dommel/
De (on)betrouwbare overheid: tijd voor nieuw sociaal contract
Hoewel de soep niet zo heet gegeten wordt als hij wordt opgediend, licht ik er wat revoluties betreft dit stukje even uit:
Een groot deel van onze politieke en bestuurlijke elite denkt dat we op dezelfde manier door kunnen gaan, dat een commissie van wijzen hier, compensatie voor gedupeerden daar en het aftreden van een enkele bewindspersoon volstaat om de maatschappelijke vrede te herstellen. Ze onderschatten de omvang van de frustratie, van de machteloosheid onder een groot gedeelte van de bevolking, die grote problemen hebben om zich staande te houden in een maatschappij die lijkt te zijn ingericht voor een kleine maatschappelijke bovenlaag van hoogopgeleiden die alle regelingen snappen.
Deze sluimerende onvrede is buitengewoon gevaarlijk. De geschiedenis leert ons dat deze onvrede een voedingsbodem is voor revoluties. De revoluties uit het verleden waren niet het gevolg, zo leert Alexis de Tocqueville ons, van “de een of andere gebeurtenis, de ene of andere persoon of een toevallige oppervlakkige aanleiding [..] Nee, de oorzaak is een andere”. Revoluties zijn altijd het gevolg geweest van een diepe maatschappelijke onvrede, van het breed levende idee “dat de klasse die aan het bewind was, door haar onverschilligheid, haar zelfzucht en haar ondeugden onbekwaam en onwaardig was geworden om nog langer te regeren”.
Deze waarschuwende woorden richtte Tocqueville als volksvertegenwoordiger in januari 1848 tot het Franse parlement. Hij riep daarbij op tot fundamentele hervormingen om een revolutie te voorkomen. Deze oproep werd met hoongelach ontvangen. Volgens het establishment was er nog niets aan de hand, net zoals nu veel mensen denken dat er niets aan de hand is. Maar zoals zo vaak had Tocqueville ook in dit geval het gelijk aan zijn zijde: drie weken na deze woorden was de revolutie een feit.
Rien,
Het antwoord blijft NEE.
Je wilt van binnenuit het systeem verbeteren.
Dus dan moet je meedoen in de politieke arena: een politieke partij oprichten, zorgen dat je gekozen wordt, en dan de dingen doen om het systeem te verbeteren. Wat ga je dan doen? Je zou alle geheime stukken die je tegen komt kunnen publiceren, waarmee de gewenste transparantie naar de burger wordt bereikt. Je zou alle overwegingen bij je besluitvorming kunnen publiceren en de discussie met de burger aangaan. Hoe groot is de kans dat je dit gaat lukken? Dus wat wil je dan wel?
Wij burgers mogen in het huidige systeem ons alleen bemoeien met de gang van zaken door te stemmen. Dus de tweede kamer in 2021 en de gemeenteraad in 2022. Dan stemmen we met de voeten als er verkeerde dingen zijn gebeurt en we hijsen iemand op het schild als die wel goede dingen gaat doen.
Voor de komende tweedekamerverkiezing lijkt me een voorkeurstem voor Leijten of Omtzigt wel het minste wat we kunnen doen!
Over je tweede vraag of ik het stuk van Omtzigt heb gelezen kan ik kort zijn: Nee, ik heb het niet gelezen en ik ga het ook niet doen. https://dse.nl/we-dont-need-no-thought-control/
Mijn NEE is hierboven te lomp neergezet.
Hier is een wat genuanceerder antwoord:
https://dse.nl/waarom-zou-democratie-digitaal-moeten/
Zoals in de bijdrage Malta aan de dommel ook terug te vinden is de link hieronder zeer lezenswaardig!
Pieter Omtzigt legt het duidelijk uit: socialechristendemocratie.nl/2020/10/02/de-onbetrouwbare-overheid/
Dank voor je bijdrage wederom. Twan Huys deed zijn best om Omtzicht te bewegen een harde uitspraak te doen. Dat kan ik wel waarderen. Ik moest denken aan het stuk:
https://dse.nl/fc-malta-aan-de-dommel/
En ja, ik denk dat we inmiddels wel kunnen en mogen zeggen dat het ambtelijk apparaat aan ons eigen Stadhuisplein hier en daar rammelt. Het verbaast me sowieso dat burgemeester Jorritsma drie jaar geleden waarschuwt voor de invloed van de onderwereld op de lokale politieke partijen en vervolgens er nul ( 0 ) keer op terugkomt. Is het er dan niet? Heeft Jorritsma zelf moeite om zijn blik scherp te houden?
https://www.ed.nl/eindhoven/burgemeester-eindhoven-waarschuwt-politieke-partijen-voor-criminele-infiltratie~a0ba7453/
Ongeacht de verkiezingsuitslag legitimeren college en raad het door de ambtenarij geschreven beleid en niet andersom. En die ambtenarij opereert vrij van invloed van de Eindhovense kiezer. Waar en hoe de briljante ideeën en plannen van aanpak wél tot stand komen, dat valt heel soms te herleiden als de realisatiefase onomkeerbaar in gang is gezet. Héél soms.
Door de toeslagenaffaire is duidelijk geworden dat Nederland in moreel opzicht door het ijs gezakt is. De rechtstaat heeft gefaald. Niet systemen, wet- en regelgeving hebben gefaald, maar mensen van vlees en bloed, hebben het in alle opzichten af laten weten. Niet alleen de rijksoverheid, maar ook op gemeentelijk niveau, is het niet goed gegaan. Immers WIJeindhoven, de organisatie die claimt er voor iedereen te zijn die hulp nodig heeft, heeft de hulpbehoevende niet kunnen vinden. Is er wel goed gezocht? Of speelde de (on) toegankelijke schuldhulpverlening in Eindhoven ook een rol? En kom niet met het het oude verhaaltje dat de privacy wetgeving in weg stond.
Ook zij die niet rechtstreeks zijn geraakt door de toeslagenaffaire zijn de dupe. Het idee, of beter het feit dat de Nederlandse rechtstaat niet werkt, dat amorele afwegingen een doorslaggevende rol spelen bij de beoordeling wat rechtvaardig is, is nauwelijks te bevatten, en zorgt voor een boos en tegelijkertijd verdrietig gevoel.
Er zal hard gewerkt moeten worden om het immorele gedrag van de overheid om te buigen voor dat er weer sprake kan zijn van vertrouwen in de rechtstaat.
In Corona termen: we moeten het samen doen. Samen moeten we de krater in onze democratische rechtsorde herstellen.
Carla