GEDICHT: De gaardenier

Lach maar,
ik geniet van je lach
die dorst lest,
regen op wortels.

Medicijn noch therapie
herstellen,
schenken gewenning
en groei.
Ik val
opvallend
opwaarts.

Lach maar,
huil maar,
ik verbrand je bladeren,
weck je fruit,
en vertel er over.
Notities
over morgen,
in een storm.

Oud als ik ben
plant ik bomen
waarvan ik de vruchten
nooit zal oogsten.

Foto: Philips Fruittuin, Eindhoven, archief van de dichter.

Live poëzie in Eindhoven:
zondag 16 mei 14:00, De Zwarte Doos, Den Dolech 2. Aanmelden!